به گزارش اصفهان زیبا؛ صحيفه سجادیه، اثر گرانمایه منسوب به حضرت سجاد (ع) و از خانواده قرآن و نهج‌البلاغه است؛ لذا به آن « أخت القرآن» نیز می‌گویند. شامل پنجاه و چهار دعا و دربردارنده دقيق‌ترين مسائل توحيدی، عبادی، اخلاقی، اجتماعی، سياسی،اقتصادی و … است.
صحيفه، برجسته‌ترين کتاب در خصوص دعاست و هيچ کتابی هم‌پایه و هم‌سنگ آن در قالب نیایش نیست. با توجه به مسائل مبتلابه مردم در امور اقتصادی، موضوع رزق و روزی و کسب و کار در صحیفه سجادیه را برگزیدیم به این امید که بیانات حضرت، پاسخ‌گوی بخشی از سؤالات مردم و گره‌گشای برخی از گرفتاری‌های اقتصادی آنان در این راستا باشد.
قسمت سیزدهم
مقصود از اینکه خداوند عده‌ای را با ثروت گمراه می‌کند چیست؟
حضرت سجاد (ع) در فراز بیست‌ودوم از نیایش بیستم صحیفه سجادیه چنین می‌فرماید:«وَ لَا تَفْتِنِّی بِالسَّعَةِ»، «خداوندا مرا به ثروت گمراهم مکن.»
به میزانی که شخص از روحیه رضایت‌مندی و بسنده‌کردن به اندازه کفایت و قدر کفاف رزق فاصله گیرد، به همان اندازه احساس نیازمندی و سیری ناپذیری نسبت به مادیات در او تقویت می‌شود، کمیت‌گرایی و بهره‌کشی برای رسیدن به مقاصد مادی در او رشد می‌کند و این یکی از اسباب بیرون‌رفتن از راه مستقیم و گمراه‌شدن است؛ گمراهی که عاملش خود اوست.
چه کسانی با ثروت به بیراهه‌ای بدون بازگشت کشیده می‌شوند؟
چنانچه شخص از این رویکرد نادرست درونی به مادیات، به راه مستقیم بازنگردد و بر گمراهی خویش اصرار ورزد، ممکن است خداوند او را به ثروت فتنه کند و به او ثروت دهد. ثروت در دست چنین افرادی موجب می‌شود ناخالصی‌ها و غش درونی آن‌ها روز به روز بیشتر شود؛ بیراهه‌ای که راهی برای بازگشت ندارد. «اعاذنا الله من شرور أنفسنا».
