به گزارش اصفهان زیبا؛ صحیفه سجادیه، اثر گران‌مایه منسوب به حضرت سجاد(ع) و از خانواده قرآن و نهج‌البلاغه است؛ لذا به آن « اخت‌القرآن» نیز می‌گویند. شامل پنجاه و چهار دعاست و دربردارنده دقیق‌ترین مسائل توحیدی، عبادی، اخلاقی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و … است.
صحیفه، برجسته‌ترین کتاب در خصوص دعاست و هیچ کتابی هم‌پایه و هم‌سنگ آن در قالب نیایش نیست. با توجه به مسائل مبتلابه مردم در امور اقتصادی، موضوع رزق‌وروزی و کسب و کار در صحیفه سجادیه را برگزیدیم؛ به این امید که بیانات حضرت، پاسخ‌گوی بخشی از پرسش‌های مردم و گره‌گشای برخی از گرفتاری‌های اقتصادی آنان در این راستا باشد.
قسمت پانزدهم
سختی و زحمت پی‌درپی برای کسب روزی، امری مطلوب نیست: حضرت سجاد(ع) در فراز بیست و دو از دعای بیستم صحیفه سجادیه چنین می‌فرمایند: «وَ لَا تَجْعَلْ عَیشِی کدّاً کدّاً»؛ «خداوندا کسب روزی‌ام را در رنج و سختی و زحمت پی‌درپی قرار نده!»
هرچند انسان در فشار و سختی و زحمت ور نج قرار داده شده، «لَقَد خَلَقنَا ٱلإِنسَٰنَ فِی کبَدٍ» و هیچ شأنی از شئون حیات او نیست که توأم با رنج‌ها و سختی‌ها و زحمات نباشد، زندگی ابعاد مختلف دارد و در امرار معاش و کسب روزی خلاصه نمی‌شود.
کسب روزی وسیله‌ای است برای رسیدن به هدف؛ نه هدف: کسب روزی وسیله‌ای است برای رسیدن به هدف و اگر وسیله هدف و دغدغه نهایی فرد شد، رشد و پیشرفتی بالاتر از سبک زندگی حیوانی نخواهد داشت و این هرگز برازنده‌شأن انسانی او نیست.
دو علت مهمی که موجب می‌شود انسان خود را به ورطه زحمات و سختی‌های پیاپی برای کسب روزی اندازد: برای کسب روزی بی‌شک باید تلاش کرد و به آن توصیه شده‌ایم. ما را این سخن معصوم بس که «الکادُّ علی عیالِهِ کالمُجاهِدِ فی سبیلِ اللّه»؛ «کسی که برای کسب روزی خانواده‌اش زحمت و سختی می‌کشد، مانند رزمنده در راه خداست.»
زحمت و سختی برای کسب روزی ارزش است؛ ولی انسان تا غریزه سیری‌ناپذیر را در خود مهار نکرده و خود را مدیریت نکند و به رضایتمندی درونیِ به اندازه کفایت و قدر کفاف نرسد، حد یقفی برای زحمت و سختی‌کشیدن به‌منظور کسب روزی ندارد و به دنبال دستیابی به تمایلات غریزی و نفسانی خویش، خود را به زحمت و رنج‌های پی‌درپی می‌اندازد و از هدف اصلی باز می‌ماند که موجب هلاکت اوست.
البته گاهی رنج و زحمت‌های پیاپی نه به دلیل زیاده‌طلبی‌های او، بلکه به سبب شرایط محیطی و اوضاع بد اقتصادی است که به او تحمیل شده است؛ در این صورت هم به امید روزی که هدف میانی پیامبران تحقق یابد «لِیَقُومَ النّاسُ بِالْقِسْطِ» و مردم خود بتوانند زندگی اقتصادی و اجتماعی‌شان را با قسط و عدالت مدیریت کنند، دست به دعا برمی‌داریم و تلاش می‌کنیم ؛هم به صورت فردی و هم جمعی که این خود از مصادیق قیام للّه است.
