پوشیده نیست که این امر چالشهای فراوانی را هم به دنبال داشته آنقدر که به پخش کلیپهایی که قالبا تم طنز دارند، در شبکههای اجتماعی نیز کشیده شده است؛ فیلمهای کوتاهی که گویای حال این روزهای معلمان و دانشآموزان پای آموزشهای آنلاین در مدرسههای کامپیوتری هستند. «خانم همایونی» که سابقه تدریس هفده ساله در ناحیه دو آموزش و پرورش و در مقطع متوسطه اول را دارد، در گفت و گو با اصفهان زیبا آنلاین میگوید: تدریس طی این سالها برای من شیرینترین کار است حتی به صورت آنلاین اما طی یک سال و نیم اخیر به قدری مشکلات زیاد بوده که این شیرینی کمتر به دهانمان مزه کرده است. او معتقد است هم معلم و هم دانش آموز هر دو از این وضعیت متضرر شده و هر دو گروه را دچار خستگی و کسالت کرده است.
خانم همایونی بیان میکند: معلمی یعنی حس کردن تخته و گچ، رو در رو صحبت کردن با دانش آموز در فضای مدرسه، تدریس حضوری…..! او از این که هم معلمان و هم دانش آموزان محروم از درک فضای مدرسه شدهاند، ابراز نگرانی میکند و میگوید: متاسفانه در شرایط فعلی چارهای جز پذیرش این اوضاع نداریم. او ادامه میدهد: آموزش مجازی سختی کار معلمان را چند برابر کرده و سبب شده تا ساعات آموزش، متفاوت از زمان مدرسه و حتی بیشتر از آن باشد. خانم همایونی میگوید: دانش آموزان هم مجبورند ساعات بیشتری را صرف حضور در کلاسهای آنلاین کنند درحالی که در زمان باز بودن مدارس، این همه زمان از دانش آموز گرفته نمیشد.
او با بیان این که آموزش آنلاین همه قواعد معلم و دانشآموزی را در هم شکست، عنوان میکند: آموزش آنلاین باعث شده معلمان تا پاسی از شب بیدار و مشغول تهیه و تولید محتوا باشند که همین امر زمان کمتری را برای سپری کردن در کنار خانواده و فرزندان برای ما گذاشته است. خانم همایونی البته از تولید کلیپهای سخیف در فضای مجازی نیز ابراز تأسف کرده و خاطرنشان میکند: متاسفانه کار و تلاش معلمان با پخش این فیلمها که فقط برای چند دقیقه خندیدن ساخته شده، زیر سؤال رفته است.
او با بیان این که این روزها والدین دانش آموزان نیز بار زیادی از آموزش فرزندان خود را به دوش میکشند، میگوید: متاسفانه این موضوع در پایههای ابتدایی و به دلیل حساسیت این مقطع تحصیلی بیشتر دیده میشود اما گاها آسیب آن بیشتر است چرا که دانش آموز در امر آموزش متکی و وابسته به والدین خود میشود. خانم همایونی همچنین از تنبلی برخی دانش آموزان نسبت به آموزش و یادگیری به صورت مجازی ابراز نگرانی کرده و میگوید: مطمئناً این امر آسیب جدی به همراه دارد که در سالهای آینده خود را به صورت واضح و مبرهن و به صورت افت آموزشی دانش آموزان در سیستم تعلیم و تربیت نشان خواهد داد. او همچنین معتقد است با مجازی شدن مدارس؛ مهمترین کارکرد مدرسه که ارتباط با همسالان، افزایش ظرفیتهای اجتماعی و تقویت مهارتهای جمعی است، از بین رفته است. او ادامه میدهد: جای دانش آموز در مدرسه است و جای معلم در کنار دانش آموز است؛ متاسفانه امروز هیچکدام سرجای خود نیستند که این امر مسئله آموزش را با مشکلات فراوانی روبرو کرده است.
خانم همایونی همچنین نبود زیرساختهای مورد نیاز برای آموزش آنلاین را از دیگر مشکلات بر سر راه معلمان عنوان میکند و میگوید: متاسفانه سیستم شاد هم نتوانست جوابگوی سیستم آموزشی کشور باشد و مشکلات فراوانی را سر راه معلمان گذاشت و به اندازه کافی از ما زمان گرفت.
به عقیده این معلم، حذف جو آموزشی مدرسه، حذف یا کاهش امکانات کمک آموزشی، عدم تمایل به انجام تکالیف کلاسیِ ناشی از فقدان اجبار آموزشی، عدم وجود چارچوب مناسب و الزام برنامه و زمانبندی (جهت برنامههای آموزشی)، عدم توجه به قدرت و سرعت یادگیری دانش آموزان، عدم مشاهده عینی شیوه انجام فعالیتها و تکالیف دانش آموزان توسط معلم، کاهش انگیزه معلمان، کاهش انگیزة دانش آموزان به دلیل تغییر مفهوم رقابت کلاسی در فضای آموزشی جدید، کاهش پایبندی به مقررات نظم و انضباط کلاسی و عدم وجود تکرار و تمرین مناسب و لازم از مشکلات آموزش مجازی به جای آموزش چهره به چهره است.
