مردی که تسلیم نمی‌شود

در عرصه فوتبال، ایتالیا مردان بزرگ و با اقتدار بسیاری را به جهان معرفی کرده؛ از آریگو ساکی تا کارلو آنچلوتی و بسیاری دیگر ازمربیان فاتح و با جذبه ایتالیایی که نقش بسیاری در تاریخ فوتبال و تیم‌های تحت هدایتشان داشته‌اند؛ احتمالا بسیار شنیده‌اید. مردی که فوتبال اصیل ایتالیایی را مجددا زنده کرد؛ به آن حیاتی با رنگ و بویی خاص بخشید؛ فردی از شهر لچه ایتالیا، یعنی آنتونیو کونته او که در دوران بازی خود در پست‌ هافبک مشغول بود، زیر نظر کارلو آنچلوتی در یوونتوس تغییر بزرگی در نگرش خود را تجربه کرد. آنچلوتی که ادامه دهنده نوآوری‌های آریگو ساکی بود؛ در زمانی که اکثر تیم‌های ایتالیایی با شیوه سنتی بازی می‌کردند، مجددا 3-5-2 ایتالیایی را بنا کرد. آنتونیو کونته در این سیستم در پست‌ هافبک مشغول به بازی بود و همین نوآوری کارلوآنچلوتی در احیا 3-5-2 باعث شد کونته نیز با شروع دوران مربیگری‌اش به سمت به روزرسانی این سیستم پیش برود.

تاریخ انتشار: ۱۶:۳۰ - یکشنبه ۱ خرداد ۱۴۰۱
مدت زمان مطالعه: 3 دقیقه

 

 

کونته و بازسازی قصر بانوی پیر

نخستین آزمون سخت کونته با تیم یوونتوس بود. او پیش از آن با اینکه بر روی نیمکت تیم‌های مختلفی نشسته بود اما هیچ کدام به بزرگی یوونتوس و حتی نزدیک به عظمت این باشگاه نبود، یوونتوس پس از ماجرای کالچوپولی و تغییرات مدیریتی، به دنبال شروع دوران جدیدی با آندره آنیلی بود. پس از چند فصل ناکامی ‌در رقابت‌های لیگ ایتالیا، آنیلی می‌خواست عظمت از بین رفته یوونتتوس را به آن‌ها بازگرداند. آنتونیو کونته در فصول حضورش در یوونتوس، ستارگانی که سال‌های بعد در دوران آلگری را به این تیم آمدند را در اختیار نداشت. اکثر بازیکنان تحت هدایت او در سطوح  درجه دو ایتالیا بودند، اما او بزرگی و اقتدار خود را در عبور از شرایط سخت و بنا کردن قصر باشکوه نشان داد.

یوونتوس با تاکتیک 3-5-2 آنتونیو کونته و تیمی‌ متحد که شاید اصلی ترین دلیل موفقیتش‌هایش همین اتحاد درون تیمی تیم‌های تحت هدایتش باشد، توانست در طول سه فصل به قدرت مطلق ایتالیا تبدیل شود.

تیمی ‌که هر کس از رویارویی با آن می‌ترسید و توانست دوباره عظمتش را بدست آورد. یکی از بازیکنان آن سال‌های یوونتوس درباره کونته نقل می‌کند: در نخستین روز حضورش در تیم با پای خود محکم به در ورودی رختکن کوبید و وارد شد؛ صندلی را پرت کرد و فریاد کشید که باید قهرمان شوید. همین قدرت درونی او شاید یکی از مهم ترین ابزار برتری‌اش باشد.

روزگار تیم ملی ایتالیا

آتزوری، پس از جام جهانی 2006 روزگار خوشی را آنچنان سپری نکرده است. پس از استعفای چزاره پراندلی، کونته جانشین این مرد بر روی نیمکت ایتالیا شد. تیمی ‌که پایه‌های اصلی آن از سن و سال اوج خود فاصله گرفته و نیز فاقد بازیکنان توانمندی در خط‌های مختلف از جمله خط حمله بودند؛ تنها به یک رهبر قدرتمند برای بازگشت به روزهای خوبش نیاز داشت. با اینکه ایتالیا با هدایت کونته به موفقیت خاصی دست پیدا نکرد اما قطعا هیچ کس بهتر از او نمی‌توانست از این تیم بازی بگیرد. پیروزی برابر اسپانیا در یورو و بازی بسیار زیبا در برابر آلمان و شکست ناباورانه در ضربات پنالتی، انتهای روزهای کونته با ایتالیا بود اما او توانست حداقل چند بازیکن را به فوتبال ایتالیا معرفی کند و با نسلی که شاید کمتر کسی حداقل شانسی برای آن در نظر می‌گرفت، پیروزی کسب کند.

 

چلسی، کوتاه اما درخشان

پس از تیم ملی ایتالیا، کونته به لیگ جزیره رفت  و در زمانی که اکثر تیم‌های بزرگ لیگ جزیره در تکاپوی افزایش تقویت خود بودند؛ چلسی توانست با آنتونیو کونته در جنگ قهرمانی بین این تیم‌های بزرگ پیروز شود.

در روزگاری که استفاده از دفاع 4 نفره همچون حکمی‌ مکتوب در فوتبال انگلستان بود؛ این مرد ایتالیایی سیستم 3-4-2-1 را در انگلیس معرفی کرد. استفاده از 3 مدافع و وینگ بک در کناره‌ها عموما موضوع ساده و عادی در آن زمان فوتبال انگلیس نبود. با اینکه در سال‌های نوین و نوآوری فوتبال بودیم اما همچنان در انگلیس دفاع چهار نفره و سیستم‌های 4-3-3 و یا 4-2-3-1 مرسوم بود و این خود نوآوری بزرگی به شمار می‌رفت. پس از این زمان بود که بسیاری از تیم‌های لیگ جزیره به سیستم‌های 3 دفاعه روی آوردند و به این شیوه متمایل شدند.

اینتر و بازگشت دوباره نراتزوری

کونته، همانطور که سلطنت یوونتوس را آغاز کرده بود به آن پایان داد. پروژه بازگشت به اوج برای اینتر که از چند فصل پیش آغاز شده بود به فردی نیاز داشت که شخصیت قهرمانی و فتح جام را در خود داشته باشد و کونته توانسته بود چنین شخصیتی را به یوونتوس تزریق کند و اینگونه شد که اینتر، رقیب دیرینه بانوی پیر نیز به دنبال آن رفت که با اسطوره باشگاه رقیب به دنبال برپایی دوران باشکوه باشد و در نهایت نیز پس از یک فصل ناکامی‌ و شکست با فاصله اندک، در فصل دوم نراتزوری توانست با قاطعیت تمام قهرمان لیگ ایتالیا شود تا کونته مجددا قدرت و بزرگی خود را به همگان دیکته کند.

تاتنهام، معجزه در کوتاه مدت

پس از شروعی فاجعه بار در ابتدای فصل، هیچ کس امیدی به ادامه فصلی مطلوب برای سفیدهای لندنی نداشت. کونته تیمی‌ را در میانه فصل در رده نهم تحویل گرفت که بسیاری از بازیکنان آن با روزهای خوبشان فاصله بسیاری داشتند. مهاجمانی که با گلزنی غریبه بودند و مدافعانی ناآماده و تیمی‌شکست خورده به کونته سپرده شد.

کونته در این فصل توانسته سهمیه تاتنهام را قطعی کند، او  هری کین را مجددا احیا کرد و قابلیت گلزنی را مجددا به او بازگرداند. همچنین ستاره کره ای تاتنهام را نیز به زوجی خوب برای کین تبدیل کرد. کونته به دفاع تاتنهام جانی دوباره بخشید و توانست ساختار دفاعی این تیم را به قدری متحول کند که فجایع ابتدای فصل فراموش شوند.

در تاتنهام نیز همانند دیگر تیم‌هایش قدرت رهبری و جذبه درونی او همراه با شخصیت برنده او از پایه‌های اصلی موفقیت این مربی بودند؛ تکه‌های تکراری برای پیروزی‌های متوالی کونته در تاریخ.

مربیان بسیاری در تاریخ فوتبال حضور داشته و دارند. کونته شاید جز برترین مربیان تاریخ نباشد اما بدون شک یکی از تاثیر گذارترین مربیان تاریخ است. مربی احیا کننده 3-5-2 مدرن و کسی که لیگ ایتالیا را تحت سلطه خود درآورد و از تیم‌هایی که هیچ امیدی به آن‌ها نبود، توانست لشگری آماده کند که تا آخرین نفس همچون او تسلیم نشوند و به سوی موفقیت حرت کنند.