به گزارش اصفهان زیبا؛ صحيفه‌ی سجاديه، اثر گران‌مایه منسوب به حضرت سجاد علیه السلام و از خانواده قرآن و نهج‌البلاغه است. لذا به آن « أخت القرآن» نیز می‌گویند.
شامل پنجاه‌وچهار دعاست و دربردارنده دقيق‌ترين مسائل توحيدی، عبادی، اخلاقی، اجتماعی، سياسی، اقتصادی و… است. صحيفه برجسته‌ترين کتاب درخصوص دعاست و هيچ کتابی هم‌پایه و هم‌سنگ آن در قالب نیایش نیست.
با توجه به مسائل مبتلا به مردم در امور اقتصادی، موضوع رزق و روزی و کسب‌وکار در صحیفه سجادیه را برگزیدیم به این امید که بیانات حضرت، پاسخ‌گوی بخشی از سؤالات مردم و گره‌گشای برخی از گرفتاری‌های اقتصادی آنان در این راستا باشد.
قسمت بیست و سوم:
امام سجاد علیه السلام در فراز بیست‌وچهار از نیایش چهل و هشتم صحیفه سجادیه فرموده‌اند: «وَ أَسْتَرْزِقُکَ وَ ارْزُقْنِي» «خداوندا من از تو روزی می‌خواهم. روزی‌ام، مرحمت فرما.»
رزق خود را تنها از خداوند بخواهیم
روزی خواستن از خداوند رازق هیچ هزینه‌ای ندارد. ذلت‌آور نیست. شخصیت سائل را در هم نمی‌کوبد و او را دچار تزلزل در شخصیت نمی‌کند؛ بلکه پیامدهای مثبت قطعی دارد.
همان‌طور که خداوند رحمان پیوسته به همه نیازمندان افاضه نعمت و عطا و بخشش می‌کند، بنده نیز با درخواست و سؤال پی‌درپی از خداوند، بندگی و نیازمندی خویش را نشان می‌دهد.
این گرچه در افاضه رحمت عام الهی تأثیری ندارند، اما در تکامل و رشد و تعالی بنده بی‌شک تأثیرگذار است. این امر سبب می‌شود رحمت خاص الهی را نیز به خود جلب کند.
تأثیر دعا در مقدر شدن رزق مازاد
آنچه گفتیم درخواست رزق از خدا نسبت به بخشی از رزق است که تأمینش را خداوند ضمانت فرموده است: «وَمَا مِن دَابَةٍ فِي الْأَرْضِ إِلا عَلَى اللّهِ رزقها » اما نسبت به مازاد آن رزقی که تأمینش را خداوند با کار و تلاش بنده ضمانت فرموده، قطعا یکی از اسباب دست‌یافتن نسبت به آن رزق مازاد دعا و درخواست از خداست.
اگر کار و تلاش کنیم و مصلحتمان در بهره‌مندی از آن رزق باشد، دعا از اسباب مقدر شدن آن رزق برای ما می‌شود. اما اگر مصلحتمان در دست‌یافتن به آن رزق نبود، بازهم دعا بی‌سبب نخواهد بود.
قطعا در رشد و علو منزلت سائل کارساز است. علاوه بر این در جایی دیگر و به شکلی دیگر به اذن الهی به او افاضه نعمت و رزق دیگر خواهد شد.
