به گزارش اصفهان زیبا؛ صحيفه سجاديه، اثر گران‌مایه منسوب به حضرت سجاد علیه‌السلام و از خانواده قرآن و نهج‌البلاغه است. لذا به آن «أخت‌القرآن» نیز می‌گویند.شامل 54 دعاست و دربردارنده دقيق‌ترين مسائل توحيدی، عبادی، اخلاقی، اجتماعی، سياسی، اقتصادی و… است.
صحيفه برجسته‌ترين کتاب درخصوص دعاست و هيچ کتابی هم‌پایه و هم‌سنگ آن در قالب نیایش نیست.با توجه به مسائل مبتلا به مردم در امور اقتصادی، موضوع رزق و روزی و کسب‌وکار در صحیفه سجادیه را برگزیدیم؛ به این امید که بیانات حضرت، پاسخ‌گوی بخشی از سؤالات مردم و گره‌گشای برخی از گرفتاری‌های اقتصادی آنان در این راستا باشد.
قسمت بیست و پنجم:
برای آنکه بتوان از ابتلا به تنگدستی سر افراز بیرون آمد، باید روحی توانگر داشت و برای روح بهترین توانگری، یقین است نه مال. به همین دلیل ممکن است کسی مال داشته باشد، چون یقین ندارد، در فقر شک و دلهره به سر ببرد. ممکن است کسی توانگر نباشد ولی چون یقین دارد، روحی آرام و نفسی مطمئن داشته باشد. نه چیزی او را از پا درآورد و نه چیزی او را بلرزاند.
یقین چیست؟
یقین معرفت و باوری راسخ در وجود آدمی است. باور مطابق با واقع، زوال‌ناپذیر، شبهه ناپذیر و تردیدناپذیر.
تنگدستی که یقین دارد باورهایش چگونه است و چگونه عمل می‌کند
باور دارد که روزی‌آفرین خداست و تأمین رزق به دست اوست. خدا ارزاق را بر اساس مصالح حکیمانه زیاد و کم به بندگانش می‌رساند و ضامن روزی همه آفریدگان است. این را وعده خداوند داده و خلف وعده هم نمی‌کند. علاوه بر اینکه خزانه‌اش، فناناپذیر است؛ لذا به خدا روی می‌آورد و توجهش به اسباب و واسطه‌ها صرفا ازاین‌جهت است که عالم، عالم اسباب است و خدا امور را به‌واسطه اسبابش اداره می‌کند. همان‌طور که فرموده است: «فَامْشُوا فِي مَناكِبِها وَ كُلُوا مِنْ رِزْقِهِ.»
به همین دلیل خود را موظف به کار و کوشش می‌داند، درحالی که باور دارد اسباب ظاهری و مؤثرات صوری و دنیایی همه تحت اراده ازلی خداست. مسخر فرمان و حکم خداست. بنابراین نه از درون دچار اضطراب و تشویش خاطر است و نه جسمش بیش‌ازحد لازم به مشقت و سختی می‌اندازد. چون اطمینان دارد خدا رزق مقسومش را به او می‌رساند و به دلیل همین رویکرد ناشی از یقین، طلب و تقاضای او در کسب رزق و روزی با اراده‌ای که چنین یقینی را ندارد و با مشرکان بسیار متفاوت است. حضرت سجاد علیه‌السلام چنین یقینی را در وقت ابتلا به تنگدستی در دعای بیست‌ونه درخواست می‌کنند: «وَ هَبْ لَنَا یقِیناً صَادِقاً تَکفِینَا بِهِ مِنْ مَئُونَةِ الطَّلَبِ، وَ أَلْهِمْنَا ثِقَةً خَالِصَةً تُعْفِینَا بِهَا مِنْ شِدَّةِ النَّصَبِ.»
