به گزارش اصفهان زیبا؛ چندی قبل که برای دید و بازدید به منزل یکی از دوستان و آشنایان رفته بودم، پس از اندکی گپ و گفت عیدانه و معمولانه، تلویزیون را روشن کرد و بلافاصله به سراغ شبکه برانداز «ایران اینترنشنال» رفت.
برای من که سالیانی است کارم رسانه و خبر است، دیدن و خواندن خبر، عادی و معمول است؛ اما مانور خبری این شبکه متوهم روی تیتر حمله اسرائیل به ایران و پخش یک سری تصاویر نه چندان مشخص، تاریک و تکراری از یک رخداد به قول خودشان مسخره، به واقع بهقدری مسخره، مضحک و دور از واقعیت بود که انگار مخاطب را بیسواد فرض کرده تا هر چه میخواهد به فکر و ذهنش تزریق کند.
در این حدود 20 دقیقهای که نظارهگر این شبکه بودم، مدام تیتر حمله اسرائیل به ایران تکرار و تکرار میشد تا جایی که کم مانده بود من هم باور کنم اسرائیل گرگصفت کاری کرده است!
تزریق خبر برای کنترل ذهن کاری است که تحت شرایطی همچون بحرانهای اقتصادی یا نداشتن سواد کافی رسانهای از سوی این دست شبکههای پولکی و آبکی دنبال میشود و گاهی حتی یک تصویر تک و بدون توضیح برای مانور یکی دو روزه خبری آنها کفایت میکند.
مخاطبی که آگاه است و در همین اصفهان میبیند زندگی در جریان است و جایی خبری از ترقه بازی نیست اما جرقه زده شدن در ذهنش پس از دیدن مانور خبری گسترده رسانههای معاند فکرش را ناخودآگاه درگیر میکند.
اینجا همان جاست که طرف مقابل در رسانه داخلی باید میدانداری کند و تیتر حمله اسرائیل به ایران را به مواردی همچون «روزنامه وطن امروز »با تیتر مسخره یا همچون «همشهری» و «فرهیختگان» با تیترهای نمایش دلقک و ترقهبازی، برگرداند.
پل لازارسفلد و برلسون که مبدع نظریه استحکام یا تأثیر محدود پیام هستند، معتقدند پیام قدرت ندارد و فرد به انتخاب خودش پیام را انتخاب میکند؛ بنابراین این مخاطب پویاست و تأثیر پیامهای ارتباطی، تقویت عقاید موجود است.
پیام تغییرات بنیادی ایجاد نمیکند؛ بلکه عقاید و گرایشها را استحکام میبخشد، یعنی تکیه اصلی بر مخاطب است. مخاطبی که اگر نداند، گرفتار همان تکرارها و باورهای غلط میشود، اما اگر ما بدانیم چگونه در این مواقع عمل کنیم، علاوه بر رهایی او از این گرفتاری، اعتماد به رسانه خودی در او را نهادینه کرده و کنترل ذهن او را از چنبره مافیای رسانهای غرب بیرون میکشیم.
فقط یادمان باشد آنچه مخاطب عام را سردرگم میکند، دوگانگیها و شبهات پاسخ داده نشده است که باید به حداقل ممکن برسند و در دست اول بودن روایت خودمان دستمان باز و سرعت عملمان بالا باشد.