به گزارش اصفهان زیبا؛ ذهنیت مردم ایران در فضای جدید باید به چه سویی هدایت شود؟ این مهم است که منطق طرح مسئله و ترسیم فضای جدید با مردم ایران، چگونه باشد. رعایتنکردن ظرایف و لطایف، میتواند به جای به میدان آوردن مردم، به یأس و انسداد اجتماعی بینجامد.
لحن و ادبیات گفتوگو با مردم در فضای جدید، نیازمند رعایت ملاحظههایی است:
ملاحظه اول، باید برای مردم تبیین شود که میدان جنگی که در آن قرارگرفتهایم، صرفا گرفتن انتقام یا پاسخ به حوادث اخیر نیست؛ مسئله «آینده انقلاب اسلامی» و حتی بالاتر از آن، «آینده ایران» است. دشمنی که اراده کرده اراده ملت ایران را بشکند، نهفقط با جمهوری اسلامی، بلکه با ایران و هویت ملی ایرانیان سر منازعه دارد. کوتاهی در برابر اسرائیل، انصراف از بقایِ موجودیت واحدی به نام ایران است.
ملاحظه دوم، اتخاذ وضعیت جنگی، برای جلوگیری از جنگ بزرگتر است. نحوه برخورد اسرائیل، جنگ را اجتنابناپذیر کرده است؛ این ما هستیم که باید تصمیم بگیریم، با جنگیدن، فعالانه جلوی یک جنگ بزرگتر را بگیریم یا اینکه منفعلانه به استمرار جنگ تن بدهیم. دشمنی که در برابر ماست، به میزان ارادۀ ملی مردم ایران برای جنگ نظر دارد؛ اگر چنین ارادهای را در برابر خود نبیند، میجنگد و ضربههای کاری بر پیکر ایران وارد میآورد؛ اما اگر اراده مستحکمی برای جنگ ببیند، از جنگ منصرف میشود.
ملاحظه سوم، حمایت و پشتیبانی مردم ایران از جنگ، منوط به مشارکتدادنشان در میدان جنگ است. رمز موفقیت امام در میدان دفاعمقدس، تعریف میدان برای مشارکت مردم بود؛ باید به چگونگی مشارکت واقعی مردم ایران در میدان جنگ با اسرائیل، اندیشید و مردم را درون یک طرح مشارکت، به میدان آورد. مردم ایران اگر سهمی و شراکتی واقعی در میدان جنگ نداشته باشند، شاید وارد این میدان نشوند.
ملاحظه چهارم، باید واقعیت مردم ایران را از دریچه هویت تاریخی ملیشان نگریست؛ انگارههای جامعهشناختی که بر پایه برخی خردهروایتها، به مردم ایران و مشارکت مردم ایران در میدانهای بزرگ سیاسی بدبین است، قابلاعتنا نیست. مردم ایران، دیندارترین و مجاهدترین مردم جهان امروزند؛ باید این ظرفیت اساسی را فعال کرد.