گفت‌وگو با بهروز مفید، تهیه‌کننده سینمای کودک و نوجوان

سینمای کودک، نیازمند توجه سالانه

در میان آثار راه‌یافته به سی‌وششمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان اصفهان، چشممان به فیلم سینمایی بامبولک (بام‌بالا ۲) به کارگردانی آرش معیریان و تهیه‌کنندگی بهروز مفید می‌افتد

تاریخ انتشار: ۰۰:۴۷ - جمعه ۲۰ مهر ۱۴۰۳
مدت زمان مطالعه: 3 دقیقه
سینمای کودک، نیازمند توجه سالانه

به گزارش اصفهان زیبا؛ در میان آثار راه‌یافته به سی‌وششمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان اصفهان، چشممان به فیلم سینمایی بامبولک (بام‌بالا ۲) به کارگردانی آرش معیریان و تهیه‌کنندگی بهروز مفید می‌افتد؛ تهیه‌کننده نام‌آشنای سینمای کودک که این بار نیز با اثری جدید میهمان کودکان شده است. از بازیگران اصلی فیلم می‌توان به امیرحســین رستمی، شهره سلطانی، مهرداد ضیائی، نیلوفر شهیدی، دانیال نوروش، حسین شهبازی و ماهتیسا پسندیده اشاره کرد.

این فیلم درباره عروسک بامبالاست که هربار آرزوی کودکی را برآورده می‌کند و این بار نعنا، دختر هفت‌ساله قهرمان قصه، درخواست داشتن برادر یا خواهری را دارد.

این اکران ما را بر آن داشت تا با این تهیه‌کننده و فعال عرصه کودک به گفت‌وگو بنشینیم که ماحصل آن را در ادامه می‌خوانید.

**از تجربه حضور در دوره‌‌های گذشته جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان اصفهان بگویید.

اولین کار و حضور من در جشنواره فیلم کودکان و نوجوانان، فیلم «دزد پری» به کارگردانی حسین قناعت بود که موفق به کسب بهترین فیلم از نگاه تماشاگران شد. دومین حضور هم با فیلم «دزد و پری ۲» به کارگردانی حسین قناعت بود که توانست عنوان بهترین فیلم را از هیئت داوران آن دوره جشنواره بگیرد؛ همچنین سومین حضورم با فیلم «بام‌بالا» با کارگردانی سید جمال سیدحاتمی بود که آن هم موفق به دریافت بهترین فیلم از نگاه داوران کودک و نوجوان جشنواره شد. فیلم بامبولک (بام بالا ۲) به کارگردانی آرش معیریان چهارمین تجربه من در حوزه کودک است که در جشنواره امسال هم حضور دارد.

**از سینمای کودک در چه خبر؟

به‌هرحال، فضای کودک فضایی خاص و البته دلنشین است و با توجه به اینکه قشر وسیعی در جامعه ما از کودکان تشکیل شده، جا دارد با توجه و حمایت بیشتری هم همراه شود. فضای کودک ما خالی است و صرفا در همین مقطع و جشنواره فیلم کودک و نوجوان توجه حداقلی به آن می‌شود و بعد از آن مجددا به محاق می‌رود.

باید به زمان و چگونگی پخش و اکران فیلم‌ها توجه بکنیم. سینمای کودک ما به سینماهای اختصاصی حداقل در کلان‌شهرها احتیاج دارد. در دوره قبل که با فیلم «بام بالا» حضور داشتم، آموزش و پرورش حتی حاضر به ارائه یک نامه برای اینکه دانش‌آموزان به تماشای فیلم بنشینند، نشد. نوع ارزش‌گذاری که با سلیقه‌های متفاوت روبه‌روست، لطمه بزرگی به فیلم‌های سینمایی حوزه کودک می‌زند.

اگر فیلمی مجوز پخش می‌گیرد و حتی در جشنواره‌ها از آن استقبال می‌شود، متولیان فرهنگی باید از آن حمایت کنند که تاکنون این حمایت برای من و سه اثر قبلی صورت نگرفته است.

**فیلمسازان کودک برای ساخت یک فیلم کودک و نوجوان چه مؤلفه‌هایی را باید رعایت کنند و توجه ویژه شما در آثار قبلی بر چه بوده است؟

باید از لحاظ تکنیکی و محتوایی خودمان را با شرایط هماهنگ کنیم. نیاز بچه‌ها مدام در حال تغییر است و ما اگر بخواهیم به شکل سنتی و مثل گذشته فعالیت کنیم، محکوم به شکست هستیم. سینماگران باید خودشان را به‌روز و نیاز‌های بچه‌ها را شناسایی کنند.

هر چهار اثر کودکی که تولید کرده‌ام، خانواده‌محور بوده است و اعتقاد دارم که در کنار ایجاد جاذبه برای بچه‌ها بایستی تلاش کنیم پیامی را هم انتقال دهیم. در فیلم «بامبولک» (بام بالا ۲) قهرمان داستان عروسکی است که می‌خواهد آرزوی کودکی را برآورده کند. همچنین به مسئله خانواده به‌طور ویژه پرداخته می‌شود. مسئله تنهایی یکی از معضلات نسل جدید است.

در حقیقت، تکنولوژی خودش را جایگزین روابط انسانی کرده و بچه‌ها بیش از آنکه خودشان را در کنار خانواده و خواهر و برادر خوشحال و خوشبخت ببینند، در کنار موبایل‌ها این اتفاق را حس می‌کنند و این یک خطر بزرگ است. ما تلاش کردیم در کنار ظرافت‌های کودکانه به موضوع توجه کنیم. روابط انسانی، روابط خانواده، توجه به روابط خواهر و برادری نیاز جامعه است و نباید اجازه دهیم پیشرفت تکنولوژی که البته بسیار مهم و نیاز جامعه است، باعث شود از نیاز‌های دیگرمان غافل شویم.

**جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان چه ظرفیتی برای سینمای این حوزه ایجاد کرده و چقدر در انجام این مواردی که اشاره کردید تأثیرگذار بوده است؟

در این روزها، این چندمین مصاحبه من است. این نشان می‌دهد که در مقطع خاصی به این موضوع توجه ویژه می‌شود. فی‌نفسه بسیار خوب است؛ اما تمام این توجه معطوف به یک هفته است؛ درصورتی‌که سینمای کودک ما نیازمند توجه سالانه است.

از متولیان فرهنگی خواهش می‌کنم توجه به سینمای کودک را صرفا معطوف به این مدت یک‌هفته‌ای جشنواره فیلم کودک و نوجوان نکنند. با وجود قول‌هایی که هر دوره شنیده‌ایم، اقدام خاصی را شاهد نبودیم؛ اما به سهم خودم از کمک‌های سازمان سینمایی فارابی در ساخت این فیلم تشکر می‌کنم.

**در صحبت‌ها به موضوع خانواده و اصل انتقال پیام از طریق فیلم به کودک اشاره کردید، فیلم‌سازان کودکان و نوجوانان ما چقدر به این مقوله توجه می‌کنند؟

نمی‌توان ساخت فیلم برای سرگرمی را منع کرد؛ اما اگر با تمام این محدودیت‌ها و تنگناهای بودجه‌ای، فرصتی برای صحبت با کودک پیدا می‌شود، باید در میان آن حرفی را به آن بچه انتقال دهیم و اینکه فقط یک فیلم سرگرم‌کننده باشد، سلیقه من نیست و فکر می‌کنم در مفهوم هم باید سخنی داشته باشیم.