به گزارش اصفهان زیبا؛ نسخه‌ها و درمان‌های سنتی این روزها طرفداران زیادی پیدا کرده است و خیلی از افراد خودسرانه و بدون داشتن علم کافی اقدام به تجویز دارو می‌کنند و مدعی هستند که با استفاده از داروهای گیاهی می‌توان بیماری‌ها را درمان کرد و دیگر نیازی به مصرف داروهای شیمیایی و مراجعه به پزشک نیست. محمد انصاری‌پور، متخصص طب سنتی و مدیر گروه طب ایرانی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در گفت‌وگو با «اصفهان زیبا» این موضوع را نادرست می‌داند و می‌گوید طب سنتی باید از سوی متخصصان این حوزه به بیماران ارائه شود؛ ضمن اینکه برخی از بیماری‌ها را نمی‌توان با استفاده از این علم درمان کرد.
آقای دکتر! بسیاری از افراد با نسخه‌پیچی‌های مختلف و تجویز داروهای گیاهی مدعی طبابت و درمان بیماران هستند. تعریف علمی از طب سنتی ارائه دهید و بگویید تفاوت آن با طب اسلامی چیست؟
طب سنتی با طب اسلامی فرق دارد. طب اسلامی براساس آنچه درحال حاضر از سوی برخی ارائه می‌شود، نیست؛ چرا که طبی پیش‌پاافتاده و ساده نیست که هرکسی امکان ورود و کسب تخصص در آن را داشته باشد. این علم دانشی دقیق و قوی است که به‌واسطه آن می‌توان مردم را درمان کرد. فردی که می‌خواهد در این حوزه کار کند، باید با علم حدیث و رجال آشنایی داشته باشد و تاریخ اسلام را بلد باشد، ضمن اینکه به طب جدید و سنتی هم واقف باشد؛ بنابراین برای درمان توسط طب اسلامی باید کمیته‌ای از دانشمندان برجسته حوزه‌های مختلف گرد هم جمع آیند و طب اسلامی را از دل احادیث و روایت استخراج کنند؛ پس هرکسی نمی‌تواند در این حوزه مدعی باشد. از سوی دیگر، طب سنتی با گیاه‌درمانی متفاوت است؛ زیرا در این علم با استفاده از عصاره گیاهان، به درمان بیماری پرداخته می‌شود، اما در طب سنتی از تمام گیاه (به‌عنوان دارو) استفاده می‌شود. اساس کار هم پیشگیری از بیماری‌هاست و در صورت بروز بیماری نیز سعی می‌شود با آن مریض را درمان کرد. اولین گام در درمان به‌وسیله طب سنتی اصلاح سبک زندگی است؛ چراکه تا این اتفاق نیفتد، مداوایی هم صورت نمی‌گیرد.
آیا تجویز دارو به‌واسطه طب سنتی نیاز به تحصیلات آکادمیک دارد؟
بله، فردی که در این حوزه فعالیت می‌کند، باید دانش کافی داشته و دانشگاه رفته باشد. طب جدید و طب سنتی را به‌خوبی بشناسد و آموزش‌دیده باشد تا بتواند موفق عمل کند. شهروندان باید برای درمان خود به متخصصان طب سنتی که اطلاعات کافی در این زمینه دارند، مراجعه کنند.
در باور عموم مردم، استفاده از داروهای گیاهی بلامانع است و عوارضی به وجود نمی‌آورد. آیا درست است؟
خیر، این باور نادرست است؛ چرا که مصرف برخی از داروهای گیاهی می‌تواند عوارض بسیاری را در پی داشته باشد؛ عوارضی که نه کسی که دارو را تجویز کرده متوجه آن می‌شود و نه فردی که آن را مصرف کرده. اولین مرحله در درمان، اصلاح طب سنتی و در مرحله بعد، استفاده از داروهای گیاهی آن به‌صورت محدود است. کسی حق ندارد چندین داروی گیاهی را با هم تلفیق کند.
درحال حاضر شاهد برگزاری دوره‌ها و همایش‌های زیادی با ادعای آموزش طب سنتی هستیم؛ آیا این دوره‌ها و همچنین برگزارکننده‌های آن‌ها قابل‌اعتماد هستند؟
خیر، افراد با حضور در این دوره‌ها علم ناقصی پیدا می‌کنند و اگر با تکیه بر آن به تجویز نسخه بپیچند، عوارض متعددی برای شهروندان به وجود خواهد آمد و دچار آسیب می‌شوند.
برخی از داعیه‌داران طب سنتی مدعی درمان صفر تا صد برخی از بیماری‌ها (حتی بیماری‌های صعب‌العلاج) هستند و از بیماران می‌خواهند درمان دارویی را کنار بگذارند و فقط به طب سنتی اکتفا کنند. آیا این مسئله صحت دارد؟
خیر، فقط برخی از بیماری‌ها را با استفاده از داروی گیاهی و طب سنتی می‌توان درمان کرد و نه همه آن را. برای مثال، ام‌اس بیماری‌ای نیست که به‌وسیله طب سنتی درمان شود. یا برخی با تجویز داروهای گیاهی می‌خواهند چاقی را درمان کنند؛ درحالی‌که این موضوع می‌تواند پیامدهای زیادی را به وجود آورد و اگر فرد علم کافی نداشته باشد، به بیماران آسیب جدی می‌زند. اگر داروهای گیاهی به‌درستی تجویز نشوند، ممکن است فرد دچار بیماری‌های کلیوی یا دفع پروتئین شود؛ ضمن اینکه بهترین داروی لاغری کاهش مصرف مواد غذایی و افزایش تحرک و ورزش است. اکنون، در دنیا رویکرد تلفیق طب سنتی و طب جدید استفاده می‌شود و به‌خوبی نیز به درمان بیماران کمک می‌کند؛ بنابراین طب تلفیقی می‌تواند اثرات مؤثری به‌جای بگذارد.
خیلی از عطارها نیز برای انواع و اقسام بیماران دارو می پیچند و آن‌ها را به مصرف داروهای گیاهی تشویق می‌کنند. آیا این افراد صلاحیت تجویز دارو را دارند؟
خیر، آن‌ها هیچ وظیفه یا مجوزی برای تجویز دارو ندارند و صرفا باید ادویه‌جات مصرفی یا داروهایی که توسط پزشک نوشته‌شده را در اختیار مردم قرار دهند.
