به گزارش اصفهان زیبا؛ این روزها برخی از مردم علاقهمند هستند که در کانونهای اجتماعی فعالیت کنند و در این رهگذر مشارکت در کارهای گروهی و دستهجمعی میتواند یکی از راههای ورودی آنها به کانونهای مردمی باشد.
مشارکت؛ درگیری ذهنی و عاطفی اشخاص در موقعیتهای گروهی است که آنها را برمیانگیزد تا برای دستیابی به هدفهای گروهی یاری دهند و در مسئولیت کار شریک شوند؛ بنابراین، مشارکت کنش است نه رفتار.
کنش به معنای تفسیر ذهنی واقعیت بیرونی در چهارچوب باورهای اجتماعی فرد یا جامعه است. میتوان گفت که کنش، همه حالات فکری، احساسی و رفتاری است که جهتگیری آنها بر اساس الگوهای جمعی ساختیابی شدهاند. بهطورکلی، ابعاد مشارکت فرهنگی را میتوان شامل خلق و تولید، توزیع، مصرف و مبادله محصولات و خدمات فرهنگیهنری دانست.
بعد تولید در مشارکت فرهنگی: مشارکت در تولید فرهنگی به این معناست که نهادها و ابزارهای لازم برای پرورش خلاقیتها و توانهای انسان در راستای آفرینش فرهنگی فراهم شود. این بعد از مشارکت فرهنگی سطوح مختلفی دارد؛ برای نمونه، در سطح خرد شامل فعالیتهای فردی مانند نقاشی و خوشنویسی است و در سطح کلان و جمعی فعالیتهای سازمانیافته برای تولید مانند فیلم سینمایی و اجرای یک نمایش را در برمیگیرد.
بعد توزیع در مشارکت فرهنگی: به این معناست که افراد در توزیع کالاهای فرهنگی نقش و مشارکت داشته باشند؛ البته این بعد بیشتر ویژگی اقتصادی دارد و ممکن است بیشتر اصول و قواعد این حوزه در آن حاکم باشد.
بعد مصرف در مشارکت فرهنگی: بعد مصرف در مشارکت فرهنگی در معنای وسیع شامل توجهکردن، تماشا، خواندن، گوشدادن، شرکتکردن و خرید تولیدات و خدمات است (آمار کانادا، ۲۰۰۰، ص ۷).
همچنین بهعنوان ارزش دادوستدهای مالی در تعهد پرداخت یا اجارهکردن تجهیزات و محتوای فرهنگی تعریف میشود. مصرف کالاهای فرهنگی عمدتا با توسعه فرهنگ مرتبط است و در خصوص جوامع جدید بیشتر کاربرد دارد تا جوامع سنتی و برای استفاده از رسانهها و وسایل فرهنگی (وسایلی که فعالیتهای فرهنگی با آن انجام میشود) متمرکز میشود (رجبزاده، ۱۳۸۱، ص ۴).
مصرف کالاهای فرهنگی دارای اثرات خارجی مثبت بر جامعه است. این اثرات مثبت در اقتصاد بازار آزاد نادیده گرفته میشود؛ ازاینرو کالاهای فرهنگی در اقتصاد بازار آزاد که دولت در این زمینه به نفع مصرفکنندگان دخالت نمیکند، کمتر مصرف خواهد شد و درنتیجه، سرمایه فرهنگی کمتری در اقتصاد و بازار آزاد، در غیاب سیاست فرهنگی تولید میشود.
با اعطای یارانه به کالاهای فرهنگی تقاضای مصرفکنندگان برای مصرف کالاهای فرهنگی افزایش مییابد و تخصیص کارایی منابع ایجاد میشود. نتیجه چنین سیاستی آن است که انباشت سرمایه فرهنگی توسعه پیدا میکند و منابع خارجی مصرف کالاهای فرهنگی درونی میشود.
بعد مبادله و مشارکت فرهنگی: مفهوم مبادله فرهنگی بهعنوان یک بعد دیگر از مشارکت فرهنگی به فعالیتهایی اطلاق میشود که در حوزه تبادل فرهنگی قرار دارند. فرهنگ بهعنوان عالیترین دستاورد آدمی ویژگی انتقالپذیری دارد. در این میان آنچه حرف اول را میزند، روابط نخستین در این حوزه است. بهعبارتدیگر، تأثیرگذاری فرهنگی هنگامی میسر است که از مجرای مردمی هدایت شود و انتقال یابد؛ ازاینرو بهترین جایگاه برای تبادل فرهنگی کانونهای مردمی و نه دولتی است (سازمان ملی جوانان، ۱۳۸۲، ص ۳۵-۳).
