به گزارش اصفهان زیبا؛ ترکیب رنگی سفید قرمز انتخاب کرده‌اند. با اعیاد شعبانیه تناسب دارد. دختر و پسرهای 9 -10 ساله‌اند. قدونیم‌قد کنار هم ایستاده‌اند. سرودشان همراه با نمایش‌های کوتاه است. گل‌ریزان و کِل هم دارد. دست و تشویق حضار و داوران هم تصویربرداری کارشان را قشنگ‌تر کرده است. گروه سرود رهپویان حرم، نماهنگی را به مناسبت تولد حضرت‌ابوالفضل(ع) در برنامه معلی اجرا کرده‌اند و کلیپش دست‌به‌دست شده و به گوشمان رسیده است.
میانه‌های دهه 90 بود که به‌مرور از گوشه‌وکنار شهرهای مختلف، گروه‌های مختلفی به اجرای سرود و نماهنگ رو آوردند؛ خصوصا بعد از سخنرانی‌های چندباره آیت‌الله خامنه‌ای که به این ظرفیت هنری اشاره کرده و خواستار توسعه‌اش بودند؛ به‌طورمثال، در سخنرانی بیان کردند: «سرود مثل هوای تازه، مثل هوای بهاری نفوذ می‌کند؛ هیچ لازم نیست وادار بشوند کسانی که آن را ترویج کنند، تقریظ بنویسند، شعر بگویند؛ نه، خود سرود وقتی که خوب تنظیم شد [اثر می‌کند].»
با این مقدمه کوتاه به سراغ یکی از گروه‌های سرود استان رفتیم؛ بچه‌های گروه رهپویان حرم دولت‌آباد که در روزهای اخیر بیش از گذشته شناخته شده‌اند؛ آن‌هم بعد از پخش اجرای نماهنگشان به مناسبت میلاد حضرت‌ابوالفضل(ع) در برنامه معلی. رحمان وحیدی‌فر سرپرست گروه است و به «اصفهان‌زیبا» از کم‌وکیف گروه می‌گوید.
جناب وحیدی‌فر از نقطه صفر گروه شروع کنید تا کم‌کم به حسینیه معلی برسیم. سال 1390 ابتدای کار گروه رهپویان حرم بود. چندنفر از بچه‌های گروه فرهنگی امام‌رضا(ع) با بنده آشنا بودند و برحسب علاقه‌ای که به این کار داشتم، در کنار احساس نیازی که به این مسئله وجود داشت، پیشنهاد شکل‌گیری یک گروه سرود را مطرح کردند. همین پیشنهاد و حمایت‌هایشان باعث شد کلیت کار شکل بگیرد؛ البته یک‌سری چالش‌هایی هم در همان آغاز داشتیم. کار را سبک‌وسنگین کرده و بالاخره قوام پیدا کردیم.
یعنی صرفا گروهی برای تولید نماهنگ و سرود تشکیل شد و در دیگر حیطه‌های فرهنگی فعالیت مشخصی نداشتید؛ درست است؟
بله. شرایط ما فعلا ظرفیت گسترش کار را ندارد. هم زمان محدودی داریم؛ طوری که حتی گاهی فرصت نمی‌کنیم در برخی جشنواره‌ها شرکت کنیم و هم اینکه مکانمان محدود است.
روند رشد گروه چطور بود؟
همان سال فراخوانی برای جذب اعضا داشتیم؛ البته توانمان آن موقع هیچ بود. نه می‌توانستیم هزینه بپردازیم، نه استودیویی برای اجرا داشتیم. حتی مجبور شدیم اجراهای خیابانی داشته باشیم و در پارک‌ها حضور پیدا می‌کردیم؛ البته این مسیر روزبه‌روز تغییر کرد. کم‌کم با برخی اجراها یک‌سری افراد جذب مجموعه شدند و دست‌کم توانستیم لباس‌های یک‌شکلی برای بچه‌ها تهیه کنیم. در کنار این روند روبه‌رشدی که بود، به این فکر افتادیم که یک کار تولیدی از خودمان داشته باشیم. اولین‌کارمان را در 1391 با یک نماهنگ ساده و البته با هزینه‌های سنگین به اسم صاحبان انقلاب شروع کردیم.
همان سال به مناسبت 13 آبان کار بچه‌ها روی آنتن شبکه اصفهان رفت و باعث خوشحالی‌مان شد. بعد از آن کم‌کم نسل اول بچه‌های گروه کنار رفتند و اعضای جدیدی جایگزینشان شدند. با این نسل اجراهایی داشتیم که در ابتدا فکرش را هم نمی‌کردیم؛ مثلا در حرم حضرت‌معصومه(س)، مسجد جمکران، حرم امام‌رضا(ع) و برخی از راه‌پیمایی‌ها. این پیشرفت ما را واداشت که آهنگ‌سازی نماهنگ‌ها را هم خودمان انجام دهیم؛ در کنار اینکه تعداد نماهنگ‌ها بیشتر شد؛ مثل «رؤیای حرم» یا «جامانده از بهشت» که برای جاماندگان اربعین حسینی خواندیم. همین‌طور نماهنگ «برای لبخند» که در کنار کودکان بی‌سرپرست و در وصف امام‌زمان(عج) اجرا شد. یک اثر دیگر با کودکان زیر شش سال بود؛ به نام «دردانه‌ها» که برای حضرت‌رقیه(س) خوانده شد؛ همین‌طور کارهایی که برای حضرت‌زهرا(س) خواندیم، برای عید غدیر خوانده شد و… .
چطور شد کار بچه‌ها به برنامه حسینیه معلی رسید؟
اربعین امسال، یعنی 1403، مرتبط با همین ایام نماهنگی آماده کرده بودیم که امکان اجرا در برنامه حسینیه معلی برایمان فراهم شد. بعد از آن اجرا که کار خوبی هم از آب درآمد، در شهریور امسال مجدد از طرف عوامل برنامه با گروه مرتبط شدند که برای اعیاد شعبانیه هم اجرایی داشته باشید. حقیقتا بعدازاین پیشنهاد شرایطمان خیلی مساعد نبود. مشکلات شخصی برایم پیش‌آمده بود که امکان آماده‌کردن سرود و ارسال نسخه اولیه را نداشتیم؛ با‌وجوداین، لطف بانو ام‌البنین(س) بود که شعر مدنظرمان را از کارهایی که قبلا خوانده شده بود انتخاب کردیم، برای آهنگ‌سازی درخواست دادیم و بعد هم تمرین با بچه‌ها آغاز شد. خروجی کار نیز در شب میلاد حضرت‌ابوالفضل(ع) روی آنتن رفت و خدا را شکر به نظر می‌رسد موردپسند قرار گرفته است.
برای همین نماهنگ چند نفر دختر و پسر شرکت داشتند؟
بعد از فراخوانمان حدود 700 نفر ثبت‌نام کردند که از این تعداد 300 نفر دختر و پسر انتخاب شدند. اکثرشان بچه‌های دولت‌آباد بودند و برخی نیز از شهرهای اطراف و اصفهان.
یعنی این‌طور نیست که برای نماهنگ‌های مختلف افراد ثابتی باشند؟
تقریبا 50 دختر و 50 پسر عضو ثابت گروه هستند؛ ولی بقیه نسبت به کارهای مختلف، از طریق فراخوان‌ها جذب می‌شوند. معمولا نگاهی که به فعالیت‌های فرهنگی می‌شود، یک فعالیت بلندمدت تربیتی است؛ اینکه نوجوان چندین سال با مجموعه در ارتباط باشد تا تأثیرگذاری اتفاق بیفتد.
با توجه به سازوکار گروه شما، عملا ارتباط کودکان و نوجوانان مقطعی است و با کارهای فرهنگی معمول متفاوت است. به‌عنوان کسی که بالاخره دست‌کم برای چندهفته‌ای با بچه‌ها در ارتباط هستید، به نظرتان حضور بچه‌ها در فرایند یادگیری سرود، دستاوردهای غیرهنری هم دارد؟ مثلا کمی تربیتی‌تر به موضوع نگاه کنیم یا حتی می‌توان همان فعل هنری را همراه رویکرد تربیتی بدانیم.
مشهودترین تأثیری که شرکت در گروه سرود برای بچه‌ها دارد، حفظ نظم است. بالاخره در جریان کار، نظم مسئله خیلی مهمی است. مورد بعدی، تقویت حفظیات بچه‌هاست که در بعد تحصیلی‌شان مفید بوده. یک مورد دیگر، خودباوری‌شان است. بالاخره ما در شهرهای مختلف و در مقابل جمعیت‌های زیادی اجرا داشته‌ایم که در این راستا تأثیرگذار بوده است؛ اما یک تأثیر عمیق‌تر، تغییر نگرش‌های مذهبی بچه‌هاست. همین که مدتی با اشعار دینی در ارتباط هستند و آن‌ها را تکرار می‌کنند، خواه‌ناخواه بر قلبشان تأثیر می‌گذارد و انس بیشتری پیدا می‌کنند. بارها دیده‌ایم که حتی وقتی نوجوان‌ها در بین خانواده تمرین می‌کرده‌اند، بر خانواده‌هایشان هم تأثیر داشته و فضای معنوی متفاوتی بر خانه حاکم شده است.
سلام چطور میتونم برا گروه سرود ثبت نام کنم