میگویند برکتِ کار به جمعی بودنِ آن است و از طرفی در چنین حرکتهایی باید مراقب گرفتار نشدن در گیرودارهای سازمانی بود. این حرکتِ جمعیِ نظاممند و حقمدار، در عین گذر از قواعد بوروکراتیک، موتور محرک نقشآفرینیهای اجتماعی میشود.
اولینروز 1404 ، رهبر انقلاب در جمع اقشار مختلف مردم بار دیگر توجه به بهرهگیری از نهجالبلاغه را گوشزد کردند.
در روزگاری که بخش زیادی از فعالیتهای فرهنگی کشور به واسطه حمایتهای دولتی پیش میرود، مؤسسههایی هم هستند که باتکیهبر توان مردمی و دغدغههای جهادی مسیر مستقلی را برگزیدهاند و با محوریت تربیت نیروهای کارآمد و گسترش آموزشهای موردنیاز، خدمات نوینی ارائه میکنند.

نزدیک به نیمقرن پیش، اواسط دهه چهل، جمعی از بزرگان حوزه علمیه اصفهان همچون آیات عظام خادمی، صادقی، شهید شمسآبادی و جمع دیگری از علما و خیّران اصفهان، نیاز به احداث مساجد در مناطق و روستاهای محروم کشور، بهویژه نقاط آسیبپذیر فرهنگی و اقتصادی را وظیفه دینی تشخیص دادند. در نتیجه این احساس نیاز، این حرکت مهم به توصیه آن حضرات آیات، توسط حضرت آیتالله فقیهی که آن زمان از طلاب جوان بودند، آغاز شد.

من سفارش میکنم که کانونهای فرهنگیهنری مساجد را فراموش نکنید. مطالعه کنید و سخنی که متناسب با نیاز آن جوانی است که آنجا حضور پیدا میکند، فراهم کنید. مطالعه کنید.» همین توصیههای رهبر انقلاب است که اهالی مسجدالزهرای اصفهان را به تأسیس «مرکز فرهنگی آینه» وامیدارد.









