یکی دو تا نیستند؛ کافیست سری به فضای مجازی بزنید تا ردپایی از آنها پیدا کنید. آنها همهجا هستند؛ در صفحههای اینستاگرامی یا کانالهای تلگرامی یا حتی رسانههای صوتی و تصویری. روانشناسانی که آنها را «روانشناس زرد» مینامند و دو سال پیش نیز لیست بلندبالایی از اسامی آنها را منتشر کردند.
سوم اردیبهشت 1403 بود که خانوادهای با مراجعه به کلانتری در اصفهان مفقود شدن دختر یازدهسالهشان به نام دایانا آزادمنش را مطرح کردند. مادر این کودک اتیسمی مدعی بود که فرزندش را درِ خانه از ماشین پیاده کرده و وقتی بعد از پارک کردن ماشین برگشته، دخترش ناپدید شده است.
حلقههای دود را رها میکند در هوا تا به قول خودش غم و غصههایش را برای چنددقیقهای هم که شده به دست باد بدهد و آنها را فراموش کند. دورتادور هم حوالی رودخانه زیر سایه درختی جمع شدهاند و بهنوبت قلیان میکشند. سنی ندارند؛ نوجوانهایی که تازه پشت لبشان سبز شده و از هیچ فرصتی برای کشیدن قلیان یا سیگار یا حتی «گل» نمیگذرند.
«اصفهانیها خسیس و حسابگر هستند!»، «اصفهانیها زیرک و طناز هستند»، «مردم این شهر مو را از ماست بیرون میکشند»؛ اینها جملههایی است که بارها در رابطه با مردم اصفهان از سوی افراد مختلف شنیده شده است …
حالِ برخی از پزشکان این روزها چندان خوب نیست و پای حرفهایشان که مینشینی، برخلاف تصور عموم از وضعیت کاری و معیشتی خود گلایه دارند.
افزایش 35درصدی تعرفههای پزشکی بهرغم اماواگرها و همچنین نارضایتی شهروندان و جامعه پزشکان، محقق و در روزهای گذشته ابلاغ شد؛ تعرفههایی که اگرچه ازنظر پزشکان ناچیز است و کفاف هزینههای آنها را نمیدهد …
مرگ «رضا داوودنژاد»، بازیگر جوان در روزهای اخیر ناراحتی جمعی از شهروندان را به همراه داشت؛ مرگی که در پی اتفاقی افتاد که مرحوم داوودنژاد در گفتوگوهای رسانهای خود از آن بهعنوان «بزرگترین اشتباه» یاد کرد.
داستان نخنمای تعرفههای پزشکی هر سال تکرار میشود؛ داستانی که از اواخر سال تا اواسط سال آینده شروع میشود و همیشه هم پایان مطلوبی را در پی ندارد و هم مردم و هم پزشکان از میزان افزایش آن ناراضی هستند.