از زمانی که دیگر از تختفولاد برای تدفین استفاده نمیشود، توجه به ظرفیتهای تاریخی، گردشگری و علمیپژوهشی آن بیشتر از قبل نمایان شده است. تورهای گردشگریای که بهصورت هفتگی در این مجموعه برگزار میشود، نمونهای از توجه به این ظرفیت است. برای بررسی بهتر زوایای درونی گردشگری تخصصی در تختفولاد و البته بهدوراز فضای سیاستگذاری در این حوزه، بر آن شدم که با سه تن از بهترین راهنماها و رهبران این گروههای گردشگری گفتوگو کنم.
اصفهان در طول تاریخ همواره یکی از مراکز اصلی معنابخشی به هویت اسلامی ایرانی بوده و در ایجاد و سیر تحولات سیاسیاجتماعی این مرز و بوم، بلکه دنیای اسلام نقشی اساسی ایفا کرده است؛ چه در دوران اوج خود در میانه سلسله صفویه و چه در حیات تلخ خود در دوره قاجار.
آیا میتوانیم عبارت «شهر تاریخی» را برای اصفهان به کار ببریم؟ چشمانداز زیست این شهر چگونه «است» و چگونه «باید باشد»؟ برای پاسخ به این پرسشها، این هفته با محمدعلی ایزدخواستی گفتوگویی انجام دادم.
زمانی که سودآوری زیاد به انباشت سرمایه منجر شود، باید سیستم خود را بازتولید کند و به همین منظور، باید خود را «توسعه» دهد. بر همین اساس مفهوم «توسعه» پا به عرصه تاریخ اجتماعی و سیاسی جامعه میگذارد.
«خانهتاب» سیری در فرهنگ عامه مردم اصفهان طی سالهای 1314 تا 1320 است که به سراغ وقایع تاریخی آن زمان همچون قانون کشف حجاب، ممنوعیت برگزاری مجالس روضهخوانی و قانون متحدالشکلشدن لباس رفته است.
وقتی میخواهیم تعدادی از بزرگان تاریخ را بهعنوان مشاهیر اصفهان معرفی کنیم، پیش از هر چیز باید از خود بپرسیم که معنای «اصفهان» چیست و مراد ما از این کلمه کدام است؟
هنگامی که به مشاهیر تخت فولاد نظری میاندازیم، متوجه میشویم که میتوانیم آنها را به سه دسته تاریخی تقسیم کنیم. هرکدام از این دستهها ویژگی خاص خود را دارند که با آن زمانه نسبت دارد.
در کنار بستر خشک زایندهرود که میایستی، کتاب تاریخ یک بار برایت بهطور کامل مرور میشود. در شرق خورشید هزاران ساله تاریخ اصفهان از پل شهرستان طلوع میکند و در تشت زعفرانیرنگ مغرب در پل مارنان غروب میکند. اینجا زایندهرود، تاریخ اصفهان را در فراز و نشیب روایت میکند. هرچند با لبانی خشک و تنی زخمی اما این رودخانه صدای گویای تاریخ یک ملت است.
«نفسم بند اومد از دیدن آثار موزه. احساس کردم در پاریس هستم!»؛ این روایت یکی از موزهداران اصفهان بود بعد از حضور در افتتاحیه رسمی «موزه ملی هنرهای اصفهان». افتتاحیه موزه 14بهمن1400 با حضور رئیس بنیاد مستضعفان ایران، استاندار اصفهان، مدیرکل میراث فرهنگی استان و مدیران فرهنگی و هنری شهرداری اصفهان برگزار شد.
موزه ملی هنرهای اصفهان ۱۴ بهمن ۱۴۰۰ در خانه دایره اسقفی عباسآباد افتتاح شد. سید پرویز فتاح که «جریان تغییر کاربری، احیا و راهاندازی موزه» را از کاخ مرمر شروع کرده در افتتاحیه این موزه، ارگانهای مختلف شهری را مورد خطاب قرار داد و از همه خواست که بناهای تاریخی از نفسافتاده را در اختیار […]
موزه ملی هنرهای اصفهان، صبح امروز با حضور سیدپرویز فتاح رئیس بنیاد مستضعفان و استاندار اصفهان افتتاح شد. این موزه که نمایشی از هنرهای مردم اصفهان از هزارههای پیش از تاریخ تا عصر حاضر است، ۳۰۰ اثر تاریخی را در معرض دید علاقهمندان قرار میدهد.
«من هرگز درصدد ترسيم نقشه اصفهان برنيامدهام و آن را نكشيدهام، دورنمای آن را نيز جز آنچه در آغاز اين سياحتنامه آمده طرح نكردهام، اما همين قدر میگويم كه… از هر سو بدان بنگريم، بسان جنگلی انبوه و پردرخت مینمايد كه از خلال درختان سر به آسمان كشيدهاش چندين گنبد و مناره و گلدسته …جلوهگری میكند…» این جملات ژان شاردن است در توصیف باغشهر اصفهان. باغشهری که امروزه دیگر چندان خبری از آن نیست؛ اما اینجا و آنجا ردپای این باغشهر در قامت چوبی درختانی کهنسال ظاهر میشود که بیشتر از همه شهروندان، در این شهر حق آب و گل دارند؛ بنابراین در رکاب تاریخ از محله دارالبطیخ تا محله لنبان در پی این شهروندان چوبی رکاب خواهیم زد و با این شهروندان مفید اصفهان دیداری تازه خواهیم کرد.