
پیشوایان دینی ما به یمن داشتن شخصیت ممتاز علمی، اخلاقی و ارتباط با سرمنشأ هستی، عقول بشریت را در دو حوزه علوم انسانی و علوم طبیعی به تحسین واداشتهاند.

فعالان بخش معدن اصفهان از عملکرد سازمان نظاممهندسی معدن گلایهمندند. این گلایهها هم به ضعف آموزشهایی که از سوی این سازمان برگزار میشود ارتباط پیدا میکند؛ چون این آموزشها در تربیت نیروی متخصص و کاربلد مؤثر واقع نشده است و هم اینکه این انتقاد بهطور مکرر مطرح میشود که مسئولان فنی سازمان نظاممهندسی معدن صرفا به فکر درآمدزایی و دریافت حقوق بودهاند و خدمتی برای رفع ایرادات معادن و رشد و پیشرفت معدن ارائه نکردهاند.

قصه پرغصه فرونشست در اصفهان را همه دیگر از بَر شدهاند؛ پدیدهای که دهان گشادش را باز کرده و روزبهروز اصفهان را بیشتر میبلعد.

بسیاری از کشورهای پیشرفته امروزه با استفاده از روشهای نوین اکتشاف و استخراج از معادن خود بهرهبرداری میکنند و از این رو این بخش نقش مهمی در اقتصاد و تولید ناخالص داخلی آنها دارد.

آژیر قرمز در اصفهان، مدتهاست که به صدا درآمده و فرونشست مرز بحران را درنوردیده؛ پدیدهای که خشکسالیهای طولانیمدت و برداشتهای بیرویه آب از سفرههای زیرزمینی و جاری نبودن رودخانه زایندهرود در بازههای مختلف زمانی منجر به وقوع و پیدایش آن شده و حالا در حال بلعیدن شهر است. بنابراعلام مدیرکل سازمان زمینشناسی و اکتشافاتمعدنی اصفهان «امروز اصفهان تنها شهری است که فرونشست زمین به داخل منطقه مسکونی آن نفوذ کرده است.» این در حالی است که فرونشست مناطق مسکونی تبعات بسیاری را به همراه دارد.









نصفجهان بالاخره پس از 20سال دوری از زایندهرود و حراج آبخوانهایش، دهان باز کرد و عنقریب است که مردمش را ببلعد. حالا ترکهای زیر، درشت شده و لرزه فرونشست، زیرپای شهر را خالی کرده است. یادگارهای پایتخت صفویه، علاوه بر گرد غربت به شکافها و نشستهای سازه هم آذینبندی شدهاند. زمین کلانشهر اصفهان، زیرساختهای مهم شهر و هرآنچه که لازمه زندگی شهرنشینی بوده و در وانفسای کسری بودجه ساخته شده یا از بمباران جنگ تحمیلی جان سالم به در برده را آرام آرام میبلعد. مسئولان خوابزده، با اصفهانی مواجه شدهاند که هرچند معنای زلزله و گسل را نمیداند، اما با تلنگری فرومیریزد.









چند شب پیش، برخی از شهروندان جهت برپایی مراسم جشن تولد به پشت مسجدجامع عباسی، میراث ارزشمند با قدمت حدود 4 قرن، رفته و در این فضا شروع به آتشبازی و انفجار چندین ترقه کردند؛ ماجرایی که با اعتراض شدید همسایهها هم مواجه شد. به جز آلودگی و شوک صوتی که به سکنه وارد شد، میراث جهانی محله که در شرایط حساس مرمتی و حفاظتی به سر میبرد هم مورد تعرض قرار گرفت. این اولین بار نیست که ترقهبازی جان میراث اصفهان را به خطر انداخته. مدت زیادی از پرتاب نارنجک دستی توسط چند نوجوان به سمت بدنه شرقی کاخ هشتبهشت، این کوشک صفویِ ارزشمند در باغ بلبل، یا پرتاب ترقه دیگر به بدنه سیوسهپل نمیگذرد و حالا باز هم در این شهر ناظر تکرار انفجارترقه و آتشبازی بودیم.









با ابلاغ قانون مدیریت بحران کشور در شهریور98 میتوان گفت که وارد دورهای جدید در حوزه مدیریت بحران مخاطرات طبیعی در کشور نظیر زلزله، سیل، فرونشست زمین، زمین لغزش، ریزگرد، خشکسالی و… شدهایم. در قوانین مدیریت بحران معمولا شهرداریها در رأس هرم مدیریتی قرار داشتند و حال با تعیین تکلیف استاندار و ابلاغ حکم شهردار اصفهان باید وضعیت مدیریتی این حوزه نیز معلوم شود. اصفهان هر چند در حوزه مخاطرات طبیعی، منطقهای تقریبا امن محسوب میشود؛ اما با وقوع پدیده فرونشست و جدیشدن آن از چند سال اخیر، باید پدافند غیرعامل و مدیریت بحران در استان و شهر به این پدیده واکنش قویتری نشان دهند.









چکیده همه آنچه را روز گذشته مهمانان ویژه نهمین جلسه علنی شورای اسلامی شهر اصفهان در قالب نگرانی و وجود بحران در نصفجهان و استان اصفهان عنوان کردند، میتوان در یک جمله خلاصه کرد: «زیرپای شهر خالی شده است!» معاون بـرنـامـهریزی و توسعه سرمایه انسانی شهرداری اصفهان که برای اولین بار گزارش «پایش و بررسی فرونشست در اصفهان» را رونــمـایـی میکرد، از فرونشست مناطق شهر و تهدیدی که روی عناصر و زیرساختهای مهم شهر سایه افکنده، خبر داد.









بر اساس گزارشهای موجود از 35 دشت در استان اصفهان مطابق آخرین آمار در سال جاری، 27 دشت، ممنوعه اعلام شدند که از بین آنها 10 دشت، ممنوعه بحرانی هستند. بنا به اعلام سازمان زمینشناسی اصفهان، دشتهای ممنوعه استان اصفهان عــبــارتانــد از: کوهپــایــه، سگزی، اسفنداران، قمشه، مهرگرد، سمیرم، کمه، قبر کیخا، لنجانات، میمه، موته، گلپایگان، علویجه، دهق، دق سرخ، کرون، چادگان، بویین و میاندشت، دامنه، داران، چهل خانه، طرق و ابیازن. همچنین دشتهای کاشان، گلپایگان، نجفآباد، مهیار شمالی، مهیار جنوبی، دشت آسمان، اردستان، اصفهان، برخوار، بادرود، خالدآباد، مورچهخورت، دامنه و داران جزء دشتهای ممنوعه بحرانی استان اصفهان هستند.









گرمای شدید و کلافهکننده، حالا چند سالی است که خیلی زود، خودش را نشان میدهد و از بهار میزبان ایرانیها میشود و تا اواخر تابستان نیز ادامه دارد؛ گرمایی که خشکسالی و عدم بارش برف و باران در سال آبی جاری نیز با آن همراه شده و شرایط بسیار نامطلوبی را برای ایرانیها رقم زده است. البته گرمای هوا فقط در ایران رخ نداده، بلکه این اتفاق که تمام جهان را تحت الشعاع قرار داده و به نام «گرمایش جهانی» یا «گرمشدن زمین» شناخته میشود، پدیدهای است که باعث افزایش میانگین دمای زمین و سطح اقیانوسها شده است. اینگونه که گفته میشود در صدسال گذشته، سیاره زمین بهطور غیرطبیعی حدود 74/0 درجه سیلیوس گرمتر شده است؛ گرمشدنی که کارشناسان دلیل آن را تغییرات اقلیمی میدانند.









وضعـــیت فـــرونـــشست در دشـــت شـــاهینشـــهر و بـــرخـــوار، آنـــقدر نگرانکننده است که به اعتقاد کاشناسان سازمان زمینشناسی «این فرونشست برای منطقه از بمب اتم هم بدتر است و اگر اتفاق بیفتد، دیگر قابل برگشت نیست»؛ هر چند بهواسطه عدم تغذیه آبی این دشت طی سالهای گذشته شرایط را به گونه ای کرده است که این اتفاق در حال رخ دادن است.