«مرگ و زندگی او در دستان شماست»؛ این جملهای است که معمولا برای ترغیب خانوادهها برای اهدای عضو اعضای عزیزانشان به کار برده میشود؛ اینکه اقدام شما میتواند فرد دیگری را به رندگی بازگرداند، میتواند چراغ یکخانه را روشن نگه دارد، میتواند گرمابخش حیات در خانوادهای دیگر باشد و… . جملههایی احساسی که به امید تأثیرگذاری در کوتاهمدت به کار برده میشود و بهتر است اینطور بگوییم که تأثیر چندانی هم ندارد!
میبینی نامرد! همین عنوان نامه را که تایپ کردم، وقتم را کِش رفتی. برای تو مینویسم ها؛ ولی تو نامردی میکنی. پیش از سلام، اجازه ندادی سلام کنم؛ حالا سلام. به همین راحتی کار خودت را انجام میدهی و ما را به هیچ هم حساب نمیکنی! انگار نه انگار کسی روی این دنیا نفسی هم میکشد.
جادوگری فقط جاروی پرنده و شنل غیبکننده توی فیلمها نیست. همین الان جادوگری نوین توی دستهای شماست! گوشی تلفن همراه یک اسپری ضداجتماعی است! جوری از آدمهای اطراف دورتان میکند و مثل یک موش آزمایشگاهی که در برابر پنیری سفید و تازه آب از لب و لوچهاش راه افتاده، توی تله دنیای مجازی میاندازدتان که اصلا خودتان هم متوجه نمیشوید چطور چند ساعت از وقت ارزشمندتان را صرف لایککردن رنگ شلوارک پسربچه فلان بازیگر معروف کردهاید.
اهداف شما چیست و آیا موفق شدهاید به آنها دست یابید؟ به نظر شما با چه ترفندهایی میتوان به اهداف خود رسید؟ اصلا آیا در زندگیتان هدفی دارید؟
باران ساعتهاست میبارد؛ آرام و ممتد. دلم غنج میرود برای صدای باران.
نمِ باران و لیوانِ چای، قدمزنان در حیاط مدرسه، به همراه یک گپوگفت جدی، حالِ آدم را حسابی جا میآورد.
فرش برای مردم ایران همیشه یکی از عناصر اصلی خانه و زندگی بهحساب میآید.
خانواده بهعنوان کوچکترین واحد اجتماعی نقش عمدهای در پیدایش جامعه و عملکردهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی آن دارد. بر اساس بنیاد خانواده است که جامعه و جوامع بزرگتر بشری آغاز میشوند.
عضی از عادتهای روزمره ما ممکن است تأثیری فراتر از آنچه تصور میکنیم بر سلامت و طول عمرمان بگذارند. از خوردن یک همبرگر یا تماشای یک ساعت تلویزیون گرفته تا خواب ناکافی، هرکدام میتوانند بخشی از لحظات ارزشمند زندگیمان را کاهش دهند.
در دنیای امروز، با رشد سریع جمعیت و توسعه شهری، نیاز به طراحی و اجرای پروژههای شهری بهگونهای که نهتنها به نیازهای اقتصادی پاسخ دهد، بلکه به ابعاد فرهنگی و زیستمحیطی نیز توجه کند، بیشازپیش احساس میشود.
شما فکر میکنید صمیمیت با ماشینها، انزوای انسان را در پی خواهد داشت و آیا هوش مصنوعی، تکامل مغز انسان را متوقف میکند؟
قلمرو حیوانات در مورد چیزهایی که میتواند ما را بیشتر از آنچه که لیاقتش را داریم زنده نگه دارد، حرفهای زیادی برای گفتن دارد.