
پس از دستگیری حضرت امام خمینی (ره) در سال ۱۳۴۲ ه.ش، مخالفان رژیم پهلوی به مبارزه زیرزمینی روی آوردند و از آن سو، شاه از سال ۱۳۴۵ به بعد برای نشان دادن موقعیت و قدرت خود و نیز سرگرم کردن مردم، جشنهای متعددی برگزار کرد که مهمترین آن جشنهای دو هزار و پانصدمین سال شاهنشاهی ایران بود.

در تاریخِ شاهان و قدرتمداران جهان همهجا فسادهای اقتصادی، اخلاقی و اجتماعی بهوفور مشاهده میشود. خاصیت مقام و ثروت، طغیان است: «کلّاً إِنَّ الْإِنْسانَ لَيَطْغى، أَنْ رَآهُ اسْتَغْنى» (علق، آیات ۶ و ۷)؛ آدمی چون خود را بینیاز دید، سرکش میشود، طغیان میکند و به هر جنایتی دست میزند.









