عبدالرضا خوشبویی جوشکار، اهل محله درباره این حرفه می‌گوید

قصه 30 سال جوشکاری

بهترین مکان برای صحبت با کسبه محل خیابان اصلی محله است. ساعت ۱۶ است و بسیاری تازه‌کار خود را شروع کرده‌اند. بازار تعمیرکاران ماشین و قطعات خودرو داغ است. آن‌طرف‌تر صدای جوشکاری به گوش می‌رسد.

تاریخ انتشار: ۱۳:۱۳ - سه شنبه ۱ مهر ۱۴۰۴
مدت زمان مطالعه: 2 دقیقه
قصه 30 سال جوشکاری

به گزارش اصفهان زیبا؛ بهترین مکان برای صحبت با کسبه محل خیابان اصلی محله است. ساعت ۱۶ است و بسیاری تازه‌کار خود را شروع کرده‌اند. بازار تعمیرکاران ماشین و قطعات خودرو داغ است. آن‌طرف‌تر صدای جوشکاری به گوش می‌رسد.

جلوتر می‌روم؛ در یک مغازه بزرگ با نوری بسیار کم مردی با ماسکی که جلوی چشم‌های خود قرار داده مشغول کار است.

علاقه شدید به کار جوشکاری

داخل مغازه می‌شوم و از چگونگی ورود به این کار می‌پرسم؛ می‌گوید: «از بچگی به دلیل علاقه‌ای که این کار داشتم وارد حرفه جوشکاری شدم و از آن زمان تاکنون حدود ۳۰سال است که بی‌وقفه مشغول هستم.»

محله امیرالمؤمنین(امیرعرب)، خیابان خاکی، اجاره‌بها پایین و استقرار جوشکارها

خوشبویی در پاسخ به اینکه چرا در این محله جوشکاری زیاد است، می‌افزاید: «در گذشته بسیاری از خانه‌های ملک‌شهر ویلایی بودند که در چند سال اخیر تمام آن‌ها آپارتمانی شدند. منطقه خانه اصفهان هم شهرک صنعتی نداشت. کار جوشکاری هم سروصدای زیادی دارد. آن زمان اینجا خاکی بود، اجاره‌بها هم کمتر بود؛ این‌گونه شد که خیلی از جوشکارها و تعمیرکاران به اینجا هجوم آوردند و کسب‌وکار خود را راه انداختند.»

افزایش ساخت‌وساز و تقاضای بیشتر برای ساخت در و پنجره

او ادامه می‌دهد: «در نزدیکی اینجا و به‌ویژه خانه اصفهان و ملک‌شهر و شهرک نگین ساخت‌وساز بسیار زیاد است. بسیاری برای سفارش ساخت در و پنجره به اینجا می‌آیند و تقاضا هم زیاد است؛ برای همین ما اینجا ماندگار شدیم.»

او درمورد بازار کار جوشکاری، می‌گوید: «بازار کار که اصلا خوب نیست؛ اما تعدادی مشتری قدیمی دارم که بسیاری از آن‌ها برای کار خود تماس می‌گیرند و سفارش می‌دهند. من هم بعد از اندازه‌گیری و نوع سفارش مواد لازم را خریداری و کار را شروع می‌کنم.»

او از گرانی مصالح و بازار کار نامناسب تعریف می‌کند و ادامه می‌دهد: «مواد موردنیاز آن‌قدر گران شده که کفاف زندگی را نمی‌دهد. چند سال پیش این سنگ‌ها را ۳۰۰هزار تومان می‌خریدم و الان ۱۲میلیون تومان شده، هزینه تعمیرات ۱۰۰ تا ۲۰۰ و الان این هزینه بالای دومیلیون تومان است.»

او به ابزار کار خود اشاره می‌کند و می‌افزاید: «سختِ سنگ و قلم‌گیر از ابزارهای کار جوشکاری هستند. حدود ۳۰ سال پیش قیمت آن پنج تومان بود؛ ولی حالا به ۹۰تومان رسیده و فقط دو روز برای ما استفاده دارد.»او درباره نحوه کار جوشکاری می‌گوید: «کار ما کیلویی انجام می‌شود. اتحادیه برای هر کیلو بهای ۳۴ تومان تعیین کرده است؛ اما مشتری به ما ۳۰ تومان می‌دهد. بخشی از این درآمد هم صرف مالیات، عوارض و لوازم مصرفی می‌شود و پول خیلی کمی دست ما را می‌گیرد.»

جوشکاری و درگیری چشم، ما و کمر

خوشبویی درباره خوبی و بدی جوشکاری، توضیح می‌دهد: «خوبی زیادی ندارد و بیشتر علاقه است. این کار پا و چشم و حتی گوش‌ها را به دلیل صدای بالا درگیر می‌کند؛ ضمن اینکه جابه‌جایی در پنجره‌های سنگین موجب کمردرد و دیسک کمر در بسیاری از جوشکاران می‌شود.»

عدم‌استقبال جوان‌ها از کار جوشکاری

از او درباره استقبال جوان‌ها می‌پرسم؛ می‌گوید: «جوان‌ها وارد این کار نمی‌شوند؛ چراکه کار بسیار سنگینی است و دستمزد کمی دارد. حالا بیشتر جوان‌ها دنبال کارهای سبک و راحت هستند.»
او انتهای مغازه را نشانم می‌دهد و می‌افزاید: «بیشتر پروفیل‌های نو را می‌خریم و با آن‌ها در و پنجره و نرده‌های پله، در حیاط و در پشت‌بام و..‌. می‌سازم. بعضی‌اوقات هم در و پنجره‌های قدیمی را تعمیر می‌کنم.»