به گزارش اصفهان زیبا؛ در هجدهمین دوره بازی‌های آسیایی که به میزبانی جاکارتا برگزار شد، سه مدال طلای تیمی و انفرادی سهم ورزش نصف‌جهان بود و با پنج مدال نقره و دو برنز این سهم رنگین‌تر شد.
در این دوره از رقابت‌ها، در رشته ووشو نیز شهربانو و الهه منصوریان در بخش ساندا و زهرا کیانی در بخش تالو از اصفهان حضور داشتند که سه مدال نقره به آن‌ها رسید.
از جمع دو نماینده پومسه بانوان، مرجان سلحشوری به فینال رسید؛ اما از رسیدن به مدال طلا بازماند.
در رشته‌های انفرادی تنها مدال طلایی ورزش استان به سهراب مرادی اختصاص داشت که در دسته 94 کیلوگرم بر سکوی اول این رقابت‌ها ایستاد تا پس از قهرمانی در المپیک و قهرمانی در جهان، کلکسیون مدال‌هایش را تکمیل کند.
در رشته‌های تیمی دو مدال سهم تیم‌های کبدی بانوان و والیبال مردان شد که ورزشکاران اصفهان از آن سهم داشتند. در تیم ملی والیبال، امیر غفور و محمدجواد معنوی‌نژاد دو عضو تیم ملی بودند که با غلبه بر ژاپن رتبه اول قاره کهن را از آن خود کردند.
در تیم ملی کبدی بانوان که دست به کار بزرگی زد و با غلبه بر هند قهرمان آسیا شد، رؤیا داودیان و سمیرا عطاردیان دو نماینده اصفهان بودند.
امیر دهداری تنها نماینده استان اصفهان در تیم ملی واترپلو بود که در پایان همراه سایر ملی‌پوشان که به دنبال شکستن طلسم 44 ساله کسب مدال واترپلو بازی‌های آسیایی بودند، در دیدار رده‌بندی مقابل چین به میدان رفتند و به مدال برنز رسید.
ارسلان کاظمی و آرن داودی با همراهی تیم ملی بسکتبال، مدال نقره را از آن خود کردند و احمدرضا طالبیان، ملی‌پوش اصفهانی به همراه هم‌تیمی‌های خود امین بوداغی، علی آقامیرزایی و پیمان قویدل در تیم ملی کایاک چهار نفره کشورمان به مدال برنز دست پیدا کردند.
نتیجه‌ای که در جارکارتا به دست آمد، به‌نوعی ابزار قیاس با عملکرد ورزشکاران اصفهانی در بازی‌های آسیایی هانگژو است که به‌واسطه شیوع کرونا با فاصله پنج‌ساله به جای پنج‌ساله برگزار می‌شود.
روند مدال‌آوری در هانگژو برای اصفهانی‌ها با رشته پومسه آغاز شد و مرجان سلحشوری با افت یک‌درجه‌ای نسبت به دوره قبل، مدال نقره گرفت.
مسابقات رشته ووشو هم آغاز شده و پیش‌بینی می‌شد هر شش ورزشکار اعزامی ایران به این رویداد حائز مدال شوند؛ اما سه ورزشکار تالو با اینکه امید به مدال‌آوری آن‌ها وجود داشت، دستشان خالی ماند. منیره پناهی به دلیل مصدومیت، مسابقه را نیمه‌کاره گذاشت و شاهین بنی‌طالبی و محمدعلی مجیری هم عملکردی ضعیف‌تر از حد انتظار داشتند.
اسکیت فری‌استایل پر‌مدال‌ترین رشته اعزامی اصفهانی‌هاست و در مجامع غیررسمی از دو مدال طلای تیم اصفهانی چهار نفره اصفهانی‌ها نام برده می‌شود.
در رشته‌های انفرادی مثل وزنه‌برداری که بر اساس رکورد، تا حدودی می‌توان قهرمان را مشخص کرد، ورزشکاران اصفهانی در تیم ملی اعزامی جایی ندارند.
در دیگر رشته‌های انفرادی مثل تیراندازی، قایقرانی، بدمینتون، دوومیدانی و سوارکاری ورزشکاران اصفهانی شانس چندانی برای کسب مدال ندارند، البته در رشته‌ای همچون تیراندازی، احتمال اینکه در شرایط آمادگی ورزشکار، نتیجه‌ای فراتر از پیش بینی‌ها رقم بخورد، وجود دارد؛ اما در رشته‌هایی مانند دوومیدانی و بدمینتون سطح این رشته‌ها در ایران پایین‌تر از آن است که توان رقابت با حریفان سرسخت آسیایی را داشته باشد.
در رشته قایقرانی، احمدرضا طالبیان، پر‌افتخارترین ورزشکار اصفهانی در بازی‌های آسیایی است؛ اما سال‌هاست از آمادگی مطلوب دور است و به نظر نمی‌رسد بتواند درخشش گوانگجو را تکرار کند؛ با این حال همانند دوره گذشته کسب مدال تیمی دور از انتظار نیست.
در رشته‌های تیمی، شانس مدال‌آوری اصفهان در هندبال و بسکتبال دور از انتظار نیست؛ زیرا این تیم‌ها در ادوار گذشته هم مدال کسب کرده‌اند؛ اما در رشته فوتبال با عملکردی که در مقدماتی المپیک پاریس به ثبت رسید، بعید است امیدی برای مدال‌آوری وجود داشته باشد.
در رشته کبدی بانوان، شاید قهرمانی تیم ملی دور از انتظار باشد، اما احتمال مدال گرفتن این تیم وجود دارد و باید یکی از مدال‌های ورزش اصفهان را به نام کبدی نوشت.
با مروری بر آنچه رفت، به نظر می‌رسد ورزش اصفهان کار سختی برای تکرار مدال‌آوری دوره گذشته داشته باشد.
بازی‌های آسیایی که از آن به عنوان المپیک قاره کهن یاد می‌شود، با اینکه رقابت کشورهای قاره آسیا برای کسب مدال است، اما در بعد ملی نیز معیاری برای رقابت استان‌ها در سطح قهرمان پرورش محسوب می‌شود؛ از این رو نتیجه به‌دست‌آمده برای مدیران استانی و ورزشی اهمیت زیادی دارد و اگر نتیجه ایدئالی به دست بیاید، بر روی آن مانور زیادی خواهند داد.
