تنوع ژنتیکی قوچهای ایران در جهان بینظیر و دارای پیچیدگی است، هر چند که تمام نژادهای آنها را آمیزههایی از دو گونه اصلی قوچ اوریال (در شرق ایران) و قوچ ارمنی (در غرب ایران) میدانند. «قوچ اصفهان» با نام علمی «Ovis orientalis isphahanica» زیرگونهای است که تنها در استانهای اصفهان، چهارمحال و بختیاری ومرکزی دیده شده و به دلیل اهمیت آن از سوی سازمان حفاظت محیطزیست به عنوان نماد حیات وحش استان اصفهان برگزیده شده است. در استان اصفهان، بیشترین جمعیت از این گونه در پناهگاه حیات وحش موته و کمترین تعداد آن در پارک ملی و پناهگاه حیات وحش کلاه قاضی گزارش شده است. تفاوت نژادهای مختلف قوچ و میش به شکل ظاهری و تعداد کروموزومهای آنها ارتباط دارد و علامت شناسایی قوچ اصفهان، شاخ خمیده به عقب و لکه سفید روی پهلوها و زیر کمر است. مادهها فاقد شاخ یا دارای شاخهای کوتاه هستند. بلندی قد قوچ اصفهان تا شانه حدود 90 سانتیمتر و وزن آن 30 تا 65 کیلوگرم است و بین 9 تا 13 سال عمر میکنند. زیستگاه آنها تپهها و دامنههای کوهستانی بوده و دارای استتار عالی در این مناطق هستن