به گزارش اصفهان زیبا؛ بیستودوم آوریل، مصادف با سوم اردیبهشت، روز جهانی «زمین» یا «زمین پاک» نامگذاری شده است. هدف از گرامیداشت این روز در کشورهای سراسر جهان، افزایش آگاهی و قدردانی از محیطزیست کره زمین است. از این رو، به مناسبت روز جهانی زمین، یکی از آثار مهم و چشمنواز محیط زیستی سینمای مستند ایران را معرفی میکنیم.فیلم مستند «در پناه بلوط» به کارگردانی مهدی نورمحمدی و محصول سال 1392، اثری درخشان در ژانر محیط زیست در دهه اخیر سینمای مستند ایران به حساب میآید.
این فیلم موفق به کسب جوایز متعددی در جشنوارههای فیلم فجر، سینما حقیقت، جشنواره فیلم رشد و سایر جشنوارههای ایرانی و خارجی شده و بازخوردهای بسیار مثبتی نیز داشته است.«در پناه بلوط» زندگی سنجاب ایرانی، یکی از گونههای در معرض انقراض جنگلهای بلوط رشته کوه زاگرس را به تصویر میکشد.
این اثر با شاعرانگی خاص خود، به روایت داستانی از دل طبیعت زاگرس میپردازد که در آن گروهی از سنجابهای ایرانی نقش اصلی این داستان را بر عهده دارند. فیلم، بدون گفتارمتن و صرفا با همراهی سنجابها در طول فصلها و نمایش تلاش آنها برای بقا، تصاویر ناب و بینظیری را به تصویر میکشد. دوربینها برای شکار لحظات خاص آماده هستند و تعامل سنجابها با یکدیگر و حتی با سایر حیوانات را در موقعیتهای مختلف به خوبی نشان میدهند.
علاوه بر نمایش تکاپوی سنجابها برای نجات خود در تقابل با حیوانات شکارچی، تأثیر مخرب بزرگترین دشمن طبیعت بر زندگی سنجاب ایرانی نیز به تصویر کشیده میشود؛ انسان! رویارویی با خطرات طبیعی گوناگون برای سنجابها جزوی از جریان زندگی در حیات وحش به حساب میآید. حتی باوجود اینکه گاهی سنجاب شکست میخورد، اما همچنان حیات او ادامه دارد.
در حالی که انسان نهتنها با شکار حیات سنجابها را هدف قرار میدهد، بلکه از راههای متفاوتی محل زندگی همه موجودات را به نابودی میکشد.نمایش روایتگونه تنوع زیستی زاگرس، زنجیره غذایی حیوانات، وابستگی تنگاتنگ موجودات و طبیعت و همچنین دخل و تصرف هولناک انسان در محیط زیست، در کنار به تصویر کشیدن زیباییهای بصری، از قوتهای این اثر محسوب میشوند. تدوین خوب صادق رضانیا نیز یکی دیگر از نکات برجسته و قابل توجه فیلم است.
برشهای حسابشده و همچنین موسیقی، بهخوبی در خدمت فیلم هستند و صداگذاری در انتقال احساسات، بسیار اثرگذار است. در کل میتوان گفت کارگردان این اثر، در کنار نمایش تأثیرگذار نحوه زیست سنجاب ایرانی، هم بهخوبی توانسته ردپای وحشتناک انسان را در زندگی او که حالا در معرض خطر نابودی قرار داد، نشان دهد و هم خطر مرگ تدریجی زیستبوم زاگرس را با تمامی زیباییهایش به ما گوشزد کند.