نقش اسلام بر بوم امپرسیونیسم

به گزارش اصفهان زیبا؛ «صفیه لطیف» ازجمله هنـرمنـدانی است که گره‌خوردن زندگی‌اش با هنر از مسیـر متفاوتی رقم خورده است. او نقاشی با گذشته‌ای منحصربه‌فرد، توانسته است صدای متفاوتی در هنر معاصر باشد. زندگی شخصی لطیف نیز مانند هنر او پر از مرزهای شکسته است. لطیف در خانواده‌ای با ریشه‌های چندفرهنگی و دینی به دنیا آمد؛ پدرش یک مسلمان پاکستانی-آمریکایی و مادرش زنی یهودی-آمریکایی‌ است که به اسلام گرویده. او در جامعه‌ای مسلمان و عمدتا آسیای جنوبی بزرگ شده و اکنون خودش نیز مسلمان است و چنین پیشینه‌ای، دیدگاهی منحصربه‌فرد و چندلایه به او داده است که به‌خوبی در آثارش منعکس می‌شود.

صفیه لطیف در دانشگاه بوستون و در حوزه دکتری دین تحصیل می‌کرد؛ اما یک تجربه خاص زندگی او را به سمتی دیگر سوق داد. در یکی از کلاس‌های دانشگاه که توسط احمد راگاب، مورخ و پزشک، تدریس می‌شد، دانشجویان اجازه داشتند پروژه نهایی خود را به صورت خلاقانه ارائه دهند. این فرصت باعث شد لطیف به نقاشی بازگردد و امام‌محمد الجزولی، صوفی مراکشی قرن پانزدهم، را در حال اتحاد شورانگیز با خداوند به تصویر بکشد. این اثر اولیه که به فروش رسید، جرقه‌ای برای ورود جدی او به دنیای هنر شد.پنج سال بعد، لطیف دانشگاه را رها کرد تا تمام‌وقت نقاشی کند. او در این مسیر سبکی را ابداع کرد که خودش آن را «امپرسیونیسم اسلامی» می‌نامد؛ سبکی که از امپرسیونیسم غربی الهام گرفته؛ اما مفاهیم و ایده‌های اسلامی را منتقل می‌کند. او از هنر اسلامی سنتی فاصله گرفته و با ترکیب برداشت‌های شخصی و نمادهای دینی، روایتی تازه خلق می‌کند.لطیف درباره این تجربه می‌گوید: «وقتی وارد دانشگاه شدم، متوجه شدم بسیاری از باورهایی که درباره سنت‌های مذهبی داریم، ساختارهای اجتماعی هستند؛ اما این بدان معنا نیست که نادرست‌اند؛ بلکه به‌نوعی ایده همبستگی انسانی را تقویت می‌کنند؛ اینکه درنهایت همه ما انسانیم و در جست‌وجوی حقیقت.»

صفیه لطیف درباره هنر خود اظهار می‌کند: «کار من اسلامی به معنای سنتی آن نیست؛ بلکه بازتابی از تعاملات روزمره و ایده‌های انسانی در زمینه فرهنگ اسلامی است. من به ایده‌هایی مانند آخرالزمان یا زندگی مذهبی روزمره مسلمانان می‌پردازم.»

این روزها در میان نقاشی‌های او درباره جهان اسلام، طرح‌هایی برای غزه و فلسطین نیز می‌بینیم. آنچه از هنر مقاومت او توسط رنگ‌ها و انتخاب سوژه‌ها درک می‌شود، تنها عنصر امید است. او در تمامی آثارش به دنبال نشان‌دادن حقیقت و معنویت انسانی است.