میناکاری یکی از اصلیترین شاخههای هنرهای تجسمی اصفهان است. این هنر چشمنواز به دلیل ویژگیهای خاص و ظرافت بالا، یک هنر صنعتی و تجاری نیز محسوب میشود. میناکاری هنری است که با استفاده از آن میتوان روی اشیای مختلف از جنس مس، طلا، نقره، برنج، برنز و غیره طرحهای زیبا ایجاد کرد.
هنر قلمدانسازی یکی از ظریفترین هنرهای تجسمی است که در گذشته مورد اقبال زیادی از سوی کاتبان، خطاطان و نگارگران ایرانی قرار میگرفت.
میثم نیلی یکی از اساتید برجسته هنر نگارگری است که هنر خود را نزد اساتیدی همچون پدربزرگ خود یعنی ناصر نیلی، دکتر مهرداد صدری، دکتر هوشنگ جزیزاده و دکتر محمدباقر آقامیری فرا گرفته است.
نقاشیخط شیوهای است در نقاشی مدرن و خوشنویسی معاصر ایرانی که بهتدریج در دهه سی و چهل خورشیدی توسط برخی از خوشنویسان و نقاشان ایرانی شکل گرفت و تاکنون به حیات خود در عرصه هنر معاصر ادامه داده و در بسیاری از کشورهای منطقه نیز پیروانی یافته است.
سازههایی به نام «سقاخانه» بیشتر بهعنوان یکی از اجزای «میراث شهری» مطرح شدهاند؛ اما چه میشود اگر پا را فراتر بگذاریم و در کنار مرمت سقاخانههای موجود، به «احداث» سقاخانههای جدید هم توجه کنیم؟
یکی از دغدغههای محیطزیستی کشورمان، موضوع جنگلهای بلوط است.
هنرمند زن در اصفهان پدیده نوظهوری نیست. اگر به تاریخچه هنر در اصفهان نگاه کنیم، درمییابیم که بهطورکلی هنر یک ابزار کاربردی و اجرایی محسوب شده و در متن زندگی مردم قرار داشته است.
یکی از چالشها برای هنرمندی که میخواهد نقاشی را دنبال کند، استقبالنکردن مردم جامعه از آثار هنری است؛ درواقع ممکن است جامعه ما هنر را موضوعی حاشیهای دانسته و از آن در متن زندگی خود استفاده نکند.