به گزارش اصفهان زیبا؛ موزاییک‌سازی در گذشته در محله‌هایی مانند ولدان رونق زیاد و مشتریان فراوان داشت. روزانه موزاییک‌های زیادی برای ساخت‌وساز منازل از کارگاه‌های موزاییک‌سازی این محله خریداری می‌شد؛ اما در سال‌های اخیر این حرفه در رقابت با مشاغل و تولیدهای جدید برای نازک‌کاری و ساخت‌وساز ساختمان‌ها قرار گرفت و به‌نوعی از داغی بازار روزانه افتاد و استقبال خریداران از تولیدات جدید داغ‌تر از موزاییک شد.
باقر عباسی با 74 سال سن از موزاییک‌سازان محله ولدان است. او از کودکی در این محله بزرگ شده است و پدر و اجداد او نیز از اهالی محله ولدان بوده‌اند. عباسی از 1353 وارد حرفه موزاییک‌سازی در کارگاهی در محله ولدان می‌شود و بعد از سال‌ها آموختن و شاگردی در کارگاه‌ها با علاقه‌ای که به یادگیری این حرفه داشته است، می‌تواند این کار را به‌خوبی بیاموزد و بعدازآن به‌طور مستقل برای خودش کارگاهی را در محله ولدان دایر کند.
یادگیری شغل موزاییک‌سازی توأم با سختی کار
او درباره اینکه یادگیری و ادامه‌دادن شغل موزاییک‌سازی همیشه توأم با سختی کار است، به «هم‌محله» می‌گوید: «بنده از همان دوران نوجوانی به این کار علاقه‌مند بودم و به دلیل اینکه این حرفه در محله ولدان هم وجود داشت و چند کارگاه مشغول به انجام این کار بودند، بنده هم از همان زمان برای یادگیری این حرفه ابتدا به شاگردی در این کارگاه‌ها مشغول شدم و بعد از سالیان متوالی توانستم این کار را به‌صورت حرفه‌ای یاد بگیرم و ادامه دهم و برای خودم به شکل مجزا کارگاهی دایر کنم. در حال حاضر کارگاه موزاییک‌سازی بنده در روبه‌روی پل اردشیر، خیابان دوم قرار دارد و کارگاهی هم در شهرک صنعتی مورچه‌خورت برای فعال‌بودن این حرفه دارم. این شغل را به فرزندانم یاد دادم و افرادی از محله ولدان نیز برای شاگردی و آموختن این حرفه به کارگاه بنده مراجعه داشته‌اند.»
این کارفرمای حرفه موزاییک‌سازی در خصوص چالش‌های کارفرمایان در محله ولدان تصریح می‌کند: «در سال‌های اخیر گفته شد که زمین‌هایی برای کارکردن و ایجاد کارگاه به موزاییک‌کاران محله ولدان واگذار شده است؛ درحالی‌که این خبرها اصلا صحت ندارند. در محله ولدان 176 موزاییک‌ساز وجود داشت که در شرایط فعلی تعداد بسیاری از آن‌ها از این محله رفته‌اند و به‌نوعی متفرق شده‌اند و هر چهار کارفرما با همکاری همدیگر توانسته‌اند در یک محدوده دیگر برای خودشان زمین تهیه کنند تا بتوانند کارگاهی را برای ادامه فعالیت دایر کنند. در محله ولدان کارفرمایان حرفه موزاییک‌سازی روزانه و هفتگی از سوی شهرداری منطقه ارائه ابلاغیه، برگه جریمه و راه‌بندان را مشاهده می‌کنند که همه این موارد برای موزاییک‌کاران این محله انجام می‌شود و مشکلاتی را برای ادامه روند کار در محله ولدان برای کارفرمایان این شغل ایجاد می‌کند.»
او خاطرنشان می‌کند: «به دلیل وجود همین معضل‌ها و اینکه در این محدوده ورود کامیون ممنوع است، معمولا روزانه روند کار موزاییک‌سازان در کارگاه‌ها با مشکل مواجه می‌شود. بسیاری از کارفرمایان کارگاه‌های موزاییک‌سازی در محله ولدان برای کاهش مشکلات به سازمان‌های متفاوتی مراجعه داشته‌اند و تاکنون هیچ سازمانی به این صنف برای حل مسائل و مشکلاتشان کمک نکرده است و به همین علت تعداد زیادی از موزاییک‌کاران کارگاه‌هایشان را جمع کرده و از این محله متفرق شده و به شهرک صنعتی مورچه‌خورت و علویجه رفته‌اند؛ بنده هم 10 سالی می‌شود که کارگاهی دیگر در شهرک صنعتی مورچه‌خورت برای ادامه روند کار موزاییک‌سازی دایر کرده‌ام.»
عباسی عنوان می‌کند: «برای حل چالش‌ها و مشکلات موزاییک‌سازان این محله به سازمان‌های زیادی مراجعه کردیم و طی سال‌ها شعارهای زیادی نیز از جانب افراد مختلف شنیدیم که در آینده مشکلات کاهش پیدا می‌کند؛ اما تاکنون کارفرمایان این حرفه شاهد اقدام مؤثری در این زمینه نبوده‌اند؛ حتی یک‌بار بنده پشت تریبون برنامه صداوسیما خطاب به شهردار منطقه 2 اعلام کردم که از 176 موزاییک‌ساز یک نفر را معرفی کنید که بدون مشکل در این محدوده باشد و برای روند کار با معضل و جریمه و راه‌بندان شهرداری مواجه نباشد.»
قدمت حرفه موزاییک‌سازی در محله ولدان
او درباره قدمت حرفه موزاییک‌سازی در محله ولدان اظهار می‌کند: «از گذشته‌ها در محله ولدان تعدادی کارگاه موزاییک‌سازی وجود داشت؛ اما بعد از انقلاب اکثریت افراد وارد این حرفه شدند و این شغل در این محله گسترش پیدا کرد؛ بنده هم از 1353 وارد حرفه موزاییک‌سازی شدم. 176 کارگاه فعال موزاییک‌سازی در محله ولدان وجود داشت که به دلیل معضل‌هایی که معمولا کارفرمایان این حرفه برای ادامه روند کار در کارگاه‌ها با آن مواجه بودند، بسیاری از آن‌ها از این محله به شهرک‌های صنعتی کوچ کردند و در حال حاضر حدود 70 کارگاه موزاییک‌سازی در محله ولدان فعال است؛ تعدادی از کارگاه‌های موزاییک‌سازی محله ولدان به شهرک صنعتی علویجه و تعدادی هم به شهرک صنعتی مورچه‌خورت و تعدادی نیز به شاپورآباد انتقال پیدا کرده‌اند.»
این کارفرمای حرفه موزاییک‌سازی در خصوص سختی‌های این شغل می‌گوید: «این کار نیازمند تهیه 40 نوع مواد اولیه برای ساخت موزاییک است. کارشناسان فکر می‌کنند که برای تولید موزاییک تنها به شن و سیمان نیاز است؛ درحالی‌که به مواد اولیه زیادتری احتیاج دارد و شن و سیمان تنها دو قلم از لیست مواد اولیه حرفه موزاییک‌سازی است. بنده به‌عنوان کارفرما در کارگاهم حضور دارم و با تهیه مواداولیه و گرفتن کارگر به تولید موزاییک می‌پردازم و با نظارتی که به روند فعالیت دارم، از ابتدای کار با تهیه مواداولیه و تا انتهای کار و تولید موزاییک‌ها در این کارگاه اقدام به تولید محصولات متنوع می‌کنم و برای خرید مواد اولیه حرفه موزاییک‌سازی با توجه به تورم روزانه‌ای که وجود دارد، همیشه با مشکلاتی مواجه هستم و بقیه کارفرمایان در محله ولدان برای ادامه روند کارشان با این نوع چالش‌ها درگیر هستند.»
او تأکید می‌کند: «معمولا در کارگاه‌های موزاییک‌سازی، امروز که موزاییک‌ها را به مشتری‌ها می‌فروشیم، فردا که برای تهیه مواد اولیه مراجعه داریم، می‌بینیم قیمت‌ها دوبرابر شده است و با معضل تورم روزانه مواجه هستیم. همین گرانی اجناس و مواد اولیه برای تهیه موزاییک اغلب کارفرمایان این حرفه را در محله ولدان با چالش‌های زیادی روبه‌رو می‌کند؛ برای فروش موزاییک‌ها هم معمولا خریدار داریم و به سفارش مشتریان محصولات متنوع در کارگاه‌ها تولید می‌شود؛ درواقع هر چیزی که خریداران سفارش می‌دهند کارفرمایان در کارگاه‌ها همان محصول را برای آن‌ها تولید می‌کنند.»
عباسی تصریح می‌کند: «واقعیت این است که در شرایط فعلی با توجه به کوچ موزاییک‌سازان در محله ولدان این شغل مرده است و باید کارفرمایان این حرفه موزاییک‌های تولیدشده در کارگاه‌ها را به مشتریان نسیه بفروشند و بعد از چند ماه می‌توانند هزینه فروش محصولات را از خریداران دریافت کنند و به‌نوعی در این حرفه دچار ضرر هم می‌شوند؛ به دلیل اینکه برای تهیه مواد اولیه باید هزینه را نقدی بپردازند و بنده هم به‌عنوان یک کارفرما پیوسته با این مشکل در این محله برای ادامه این حرفه مواجه هستم. در حال حاضر موزاییک‌سازان در محله ولدان به دلیل افزایش قیمت مواد اولیه، هزینه‌های فراوان برق، ترانزیت و خرید اجناس با چالش‌های گسترده‌ای درگیر هستند و به همین دلیل بسیاری از کارفرمایان کارگاه‌ها در این محله به این نتیجه می‌رسند که کارگاه را تعطیل کنند یا برای ادامه کار از این محدوده بروند.»
چالش‌ها و مشکلات دیگر کارفرمایان حرفه موزاییک‌سازی
او درباره مشکلات دیگر کارفرمایان حرفه موزاییک‌سازی در محله ولدان می‌گوید: «کارگاه‌های موزاییک‌سازی در محله ولدان تولیداتی که دارند، بر مبنای سفارش‌های مشتریان است و در این صنف مشکلات کارفرمایان حرفه موزاییک‌سازی در محله ولدان در مرحله اول این است که برای ادامه روند کار با تعرفه‌های زیادی که سازمان برق تعیین می‌کند، بسیاری از کارفرمایان موزاییک‌ساز کشش ادامه کار را ندارند و در مرحله دوم مشکل اصلی کارفرمایان حرفه موزاییک‌سازی این است که سیمان (از مواد اولیه این کار است) هرروز نرخ متفاوتی در بازار دارد و از تنی 70هزار تومان به دومیلیون تومان رسیده است و معمولا موزاییک‌سازان با تورم روزانه نرخ سیمان درگیر هستند.»
این کارفرمای حرفه موزاییک‌سازی در خصوص چالش‌های کارگاه‌های موزاییک‌سازی در شهرک‌های صنعتی عنوان می‌کند: «از دیگر مشکلات کارفرمایان در کارگاه‌های شهرک‌های صنعتی هم نبود آب برای خوردن است. در این محدوده لوله‌کشی آب وجود ندارد. بنده در شهرک صنعتی مورچه‌خورت کارگاه موزاییک‌سازی دارم. آب برای مصارف صنعتی هست، اما آب نوشیدنی موجود نیست؛ علاوه بر این، در این کارگاه خط تلفن هم نداریم. پیگیر این قضیه بودم. گفته‌اند خط تلفن مقابل شهرک صنعتی مورچه‌خورت وجود ندارد که بتوانید تلفن وصل کنید.»
او در توصیه به افرادی که علاقه‌مند به انجام این کار هستند، خاطرنشان می‌کند: «اگر کسی بخواهد وارد حرفه موزاییک‌سازی شود، باید بداند که این حرفه جای پیشرفت دارد؛ اما با چالش‌های زیادی مواجه می‌شود و سختی‌های کار این حرفه خیلی زیاد است و ازنظر علمی شغلی مرده به‌حساب می‌آید که کسی بخواهد در شرایط فعلی وارد این حرفه شود و آن را ادامه دهد. با توجه به چالش‌ها و مشکلاتی که این حرفه دارد و همه را بازگو کردم، در حال حاضر به دلیل تولید زیاد سرامیک و عرضه آن به بازار می‌بینیم که مشتریان به خرید موزاییک رغبت کمتری دارند و به خرید سرامیک تمایل بیشتری نشان می‌دهند.خریداران گذشته محصولات موزاییک، امروز بیشتر تمایل دارند که محصولات متنوع سرامیکی را تهیه کنند و این موضوع از چالش‌های موزاییک‌سازان در محله ولدان و شهرک‌های صنعتی است.»
