در شماره قبلی روزنامه به مسئله زنان پرداختیم؛ آن هم از نوع گفتمانیاش. اینکه بانوان در کشور ما چه کردهاند؟ چه میکنند و چهها که خواهند کرد. از مشکلات ساختاری و فرهنگی گفتیم که سد بسیاری از اقدامات شده است و آسیبهایی که به دنبال خواهد داشت.
استان شکلگیری اردوهای راهیان نور به سالهای بعد از دفاعمقدس بازمیگردد؛ زمانی که نسلهای جدیدی پا به میدان گذاشته بودند که بهدنبال آشنایی بیشتر با رخدادهای جنگ هشتساله ایران و عراق بودند. حالا با گذشت 40 سال از آن زمان بار دیگر نام اردوهای روشنگری با عنوان «راهیان پیشرفت» به گوش میخورد.
مسئله زن و پرداختن به آن ازجمله موضوعاتی است که نهتنها در تاریخ جمهوری اسلامی و تمدن ایرانی مورد بررسی قرار گرفته، بلکه در سراسر ادوار تاریخ همواره یکی از مسائل مورد بحث بوده و واکنشهای مختلفی را برانگیخته است.
13 جمادیالثانی که بر یکی از روزهای شمسی تقویم مصادف میشود، بهانهای میشود برای «تکریم مادران و همسران شهدا»؛ همان کسانی که در روزهای جنگ و جبهه، جهادها کردهاند.
عدهای ریشه شکلگیریاش را به شب تولد میترا یا ایزد مهر در آیین مهر ارتباط میدهند و گروهی دیگر با اشاره به سبک زندگی مردم و اهمیتی که نور و روشنایی بر شیوه معاش کشاورزیشان داشته، شب یلدا را آغازی برای غلبه روشنایی و نور بر تاریکی و روزهای کوتاه میدانند.
یکی از ابتداییترین و بهنوعی مهمترین سؤالاتی که درخصوص این وحدت مطرح میشود، چرایی آن است؛ آن هم وحدتی که در نگاهی تقلیلگرایانه میان دین و علم است، در دنیایی که به انواع و اقسام روشها تلاش میشود که دین از حوزه اجتماعی کنار گذاشته شود و در مقابل با تأکید بر علم و کار تجربی، علم همچون بتی معرفی میشود که حلاّل تمام مشکلات است.
آسیبشناسی وضعیت دانشگاه و دانشجویان بهعنوان نخبگانی که پیشرفت آینده کشور به دست آنها رقم خواهد خورد، یکی از مهمترین دغدغههایی است که در کشورهای توسعهیافته موردمطالعه قرار میگیرد.
به نظر میرسد شواهد و استدلال زیادی لازم نخواهد بود اگر بگوییم دانشگاه و علم در جامعه «دانشبنیان» بیش از هر زمان دیگر جریان اصلی تعیینکنندهای برای آینده این سیاره شده است؛ خصوصا در جامعهای در حال گذار مانند ایران که در کار ساختهشدن است.
این روزها ذکر حصه، منطقهای در شمال شرقی اصفهان و یکی از محلههای حاشیهنشین شهر، نقل مجالس خیر است؛ مجالسی که عدهای دورهم جمع شدهاند تا با همفکری و مددجمعی آستینی بالا بزنند و باری از دوش مردم محروم این منطقه بردارند.
در واکنش به این مسئله، احساس وفاق عمومی داریم و اکثریت احساس مثبتی به فلسطین دارند؛ اما این طیف در شکل ابراز، شدت نظر و بروز در خصوص مسئله با تنوع مواجه میشود.
ریشه تاریخی بسیج مردم، به صدر اسلام و زمانی بازمیگردد که پیامبر اعظم(ص) مردم را از زن و مرد و پیر و جوان برای تبلیغ دین و آمادگی در برابر تجاوز قدرتهای وقت فراخواند.
شهروندان فلسطینی از هر فرصتی برای اطلاعرسانی جهانی استفاده کرده و اتفاقا همین مخابره آنهاست که باعث شده ملتهای سرتاسر جهان از خواب غفلت بیدار شده و نسبت به آنچه در غزه به وقوع پیوسته است، واکنش نشان دهند.