رویدادها و تحولات مهم سال گذشته چنان در هم آمیخته بود که تاثیرگذاری آنها بر یکدیگر در صحنههای سیاسی، اجتماعی و اقتصادی بخصوص در حوزه بین الملل باعث شد جهان با همه عظمتش همچون دهکدهای کوچک به نظر آید و مهم نباشد هر موضوع و اتفاقی در کجای این جهان مطرح شده یا رخ داده است. آنچه کرونا با آمدنش در آستانه سال 2020 به آن رسمیت داد و زمین را به یک جامعه واحد تبدیل کرد. ویروسی که زندگی انسانها را برای مقطعی شبیه به هم کرد و تحولات مرتبط با آن را به همه کشورها کشاند. اما به دنبال کرونا برخی تحولات بین المللی نیز سر و صدا بسیاری در سالی که گذشته به پا کرد و رد عمیق و ادامه داری بر سیاستهای داخلی و خارجی بسیاری از کشورها از جمله کشورهای منطقه گذاشت.
سیاستمدارن و آنان که بخش گستردهای از قدرت قانونگذاری، قضایی و اجرایی در دنیای امروز را در اختیار دارند تا زمانی سخن و حرفشان از سوی کارگزاران قدرت خریدار دارد که به صندلی قدرت تکیه زده باشند؛ اما این همه با دوری جستن آنان از قدرت عوض خواهد شد.
در عالم سیاست رویکردهای شخصی هیچ فرد اهل قدرتی به مثابه شخصیت دیگر نخواهد بود. قدرتمندان همانند شهروندان عادی از خلق و خوی متفاوت، متضاد، ناهمگن و بعضا غیرقابل پیشبینی برخوردارند، ولی همین اشخاص در زمانی که در مقام بالاترین قدرت اجرایی، حقوقی و قضایی یک سرزمین قرار میگیرند بیش از آنکه بازتابنده رفتارهای فردی در زیست سیاسی باشند، منعکسکننده سیاستگذاریها، برنامهها و اهداف کلان قدرت هستند.
انتخابات آمریکا با تمام فراز و نشیبها و جنجالهایش در روز 13 آبان برگزار شد. هرچندکه جو بایدن از طرف رسانهها و با بردن بیش از 270 رای الکترال (به گفته اسوشیتدپرس 290 رای الکترال و دیگر رسانهها 279 رای الکترال) برنده انتخابات اعلام شده است، اما هنوز هیچ اعلام رسمی از طرف نهادهای انتخاباتی و ایالتی درمورد پیروز انتخابات صورت نگرفته است. با وجود آنکه هنوز هیچ یک از ایالتها نتیجه آرای خود را به صورت رسمی اعلام نکردهاند، فاصله آرای دو نامزد و همچنین الگوهای رایدهی در مناطق مختلف در انتخابات پیشین، باعث شده است رسانهها پیروز انتخابات در هر ایالت را پیشبینی کرده و با اعلام تدریجی نتایج ایالتها پیروز انتخابات و نامزدی را که در ابتدا به 270 رای الکترال میرسد اعلام کنند. اما این تنها بر اساس پیشبینی رسانهها و نه بر اساس نتایج رسمی است.
انتخابات 2020 آمریکا حتی پیش از برگزاری نیز کلاف سردرگمی به نظر میرسید. رئیسجمهور مستقر از همان روزها در گفتوگوهایش از پذیرش انتقال آرام قدرت امتناع میکرد و این روزها تلاشی گستردهای را برای بازپسگیری موضع خود آغاز کرده و ظاهرا به این آسانی حاضر به تحویل قدرت نیست. با این حال در سوی دیگر «جو بایدن» پیروز اسمی انتخابات، فعالیتهای خود را برای حضور در کاخ سفید آغاز کرده است و یکی از مهمترین مقدماتی که لازم است رئیس جمهور آینده آمریکا تا پیش از استقرار انجام دهد، ترتیبدادن کابینه است.
نماگر بازار روز گذشته افت سنگین دیگری را تجربه کرد و با افت 26 هزار واحدی بار دیگر کانال یک میلیون و 300هزار واحد را از دست داد و به محدودهای رسید که آخرینبار در اواخر خردادماه سال جاری تجربه کرده بود. در این شرایط باید از ادامه ریزشها نگران باشیم؟ دلایل افت شاخص کل در روزهای اخیر را میتوان در چند دلیل عمده خلاصه کرد. دلیل اول و دلیلی که این روزها بر کل اقتصاد ایران سایه انداخته است، برگزاری انتخابات آمریکاست.
36 تحلیلگر و فعال سیاسی کشور به سوال «پیروزی کدام گزینه، برای ایران بدتر است؟» و چرایی آن پاسخ میدهند.
انتخابات ریاستجمهوری آمریکا به واسطه قانون اساسی این کشور، سیستم اداره فدرال و مراحل طولانی و متعدد انتخابی، دارای پیچیدگیها و چالشهای بسیاری است. این کشور از مجموع 50 ایالت تشکیل شده است. این 50 ایالت طی توافقی تشکیل دهنده کشور آمریکا هستند و هر ایالت دارای مجلس قانونگذاری ایالتی است که میتواند به شکلی مستقل قانونگذاری کند، تا آنجا که مغایر قانون اساسی نباشد. چنین اختیاراتی باعث شده قوانین و ضوابط بسیاری (حتی متناقض) در مورد انتخابات ریاستجمهوری در آمریکا بهوجود بیاید. اما بر پایه قانون اساسی آمریکا دستورالعملی کلی برای انتخاب رئیسجمهور وجود دارد که در این مطلب به توضیح آن خواهیم پرداخت.
مناطق عمدتاً کارگر، سفیدپوست و محافظهکار اطراف شهر پیتزبورگ[در ایالت پنسیلوانیا] در بهدست آوردن آراء ایالت و کاخ سفید تأثیرگذار بودند. بعضی از رایدهندگان دلیلی برای تغییر نظرشان ندارند. جای جای بایور کانتی[1] منطقهای روستایی درغرب ایالت پنسیلوانیا، پر شده است از بنرهای آبی سفید و قرمز تبلیغاتی ریاست جمهوری ترامپ، بنرهایی که در امتداد جادههای بیرون شهری و بادخیز و در جلوی درب مغازههای بسته شده بر اثر کرونا نصب شدهاند. این منطقهی غالباً سفیدپوست کارگری و محافظهکار که بر اثر از بین رفتن صنایع استیل و گسترش مواد مخدر به سختی ضربه خورده است؛ اکنون با عواقب بیکاری ناشی از شیوع کرونا دست به گریبان است. موضوعی که باعث به وجود آمدن تقاضای پیشبینی نشده برای کمکهای غذایی در این منطقه شده است.
آمریکای این روزها و جدال ترامپ و بایدن برای کسب کرسی ریاستجمهوری شباهت بسیار زیادی با فضای سریال تلویزیونی «خانه کاغذی» دارد؛ سریالی آمریکایی که در آن جدال بر سر کسب کرسی ریاست جمهوری در آمریکا را به تصویر میکشد و شخصیت اصلی سریال در نقش یک سناتور آمریکایی از هیچ فسادی برای رسیدن به جایگاه ریاست جمهوری دریغ نمیکند. بحث از دامن زدن به توهم توطئه، چیدن یک سناریوی غیرقابلپیشبینی و توهمگونه و خیالی نیست. در واقع سریال خانه کاغذی بیش از آنکه در زمینه پیشبینی و گمانهزنی پیشرو باشد، سریالی است که دغدغه نمایانکردن رفتار اهل قدرت و کنشهای غیرقابلپیشبینی سیاستمداران ارشد را داشته و دارد.
مفهوم قدرت بهعنوان بنیان و کانونیترین مبحث در دانش سیاسی از زوایای متفاوت قابلبررسی است. دوری و نزدیکبودن به قدرت و لمس آن زمینهساز و شکلدهنده مفهوم قدرت نیز هست. درواقع ما بر اساس بودن در قدرت بهگونهای متفاوت از زمانهای که خارج از آن هستیم، به فهم قدرت دست مییابیم.گفتوگوها و کشمکشهای مختلف در میان سیاستمداران در غیاب مفهوم قدرت صورتبندی میشود.
تهدید دونالد ترامپ برای ممنوعیت برنامه تیکتاک (برنامه اشتراکگذاری ویدئو متعلق به شرکت چینی «بایت دنس» مستقر در پکن در تاریخ 1 اوت) جدیدترین تنش در مناسبات چین و آمریکا است. هر یک از این رویدادها از ممنوعیت فعالیت هوآوی در آمریکا تا واکنش ایالاتمتحده به حوادث در هنگکنگ و تشدید جنگ تجاری که بهطور رسمی از سال 2018 آغاز شد، چندین درگیری متفاوت بین بزرگترین و دومین اقتصاد جهان رقم زد و حالا مسئله تیکتاک، تبدیل به یک بحث جدی در آمریکا شده است.