واقعیت این است که عملکرد کاروان ورزشی ایران در بازیهای آسیایی هانگژو دور از انتظار بود؛ البته که در بعضی از رشتهها تاریخسازی شد؛ اما بهموازات همین تاریخسازیها عملکرد فاجعهبار برخی از رشتهها زنگ خطر را برای ورزش ایران بهصدا درآورد.
پس از قـهـرمـانـی تـیـم والیبال بـانـوان باریجاسانس کاشان که با کسب اولین سهمیه آسیایی برای ورزش اصفهان همراه بود، به فاصله کوتاهی تیمهای وزنهبرداری ذوبآهن و فوتسال گیتیپسند نیز بر بام قهرمانی باشگاههای کشور ایستادند و دو سهمیه آسیایی دیگر را در اختیار گرفتند و یک جام قهرمانی و یک سهمیه آسیایی دیگر نیز بهواسطه تیم والیبال سپاهان در انتظار ورزش استان است. در مسابقات لیگ برتر والیبال باشگاههای کشور، سه نماینده از استان اصفهان حضور داشتند که تیم ریف به مرحله پلیآف راه نیافت؛ اما دو تیم ذوبآهن و باریجاسانس کاشان راهی مرحله پلیآف شدند.
با تصمیم مسئولان فدراسیون والیبال و برای جذابتر شدن رقابت باشگاهی در لیگ برتر بانوان که جام «سردار دلها» نامیده میشود، پس از پایان مرحله گروهی، چهار تیم برتر راهی مرحله پلی آف شدند که دو تیم ذوبآهن و باریج اسانس، به عنوان دو نماینده والیبال استان به این مرحله صعود کردند؛ اما تیم ریف در مرحله قبل باقی ماند.
حضور همزمان سه تیم اصفهانی در لیگ باشگاهی اتفاقی است که در طول سالهای گذشته برای برخی رشتههای ورزشی رخ داده و این فرصت ویژه امسال در اختیار رشتههای هندبال و والیبال بانوان نصفجهان قرارگرفته تا با سه نماینده در لیگ باشگاهی حضور داشته باشند. وجود تیمهای باشگاهی در هر رشته ملاکی برای سنجش قوت و ضعف آن رشته و میزان اهمیت و توجه باشگاهها و مسئولان ورزشی یک شهر به آن رشتههاست؛ ازاینرو هر چه تعداد تیمهای باشگاهی یکرشته بیشتر باشد، باید به منزله توجه بیشتر به آن رشته باشد؛ اما در واقع اینگونه نیست و تیمداری باشگاههای دولتی و خصوصی در رشتههای مختلف تابع شرایط بسیار زیادی است.
ســالهــا اعزام بــیــنالــمــللــی و نتیجهگیری در ورزش بانوان محدود به رشته شطرنج بود و بانوان ایرانی به درجه استاد فیده و استاد بزرگی نائل شدند که در این رشته موفقیت محسوب میشود. حضور اولین بانوی ایرانی در رشته تیراندازی روزنه تازهای برای ورزش بانوان باز کرد و در ادامه نیز رشته تکواندو در بخش بانوان در بازیهای آسیایی به مدال رسید تا راه برای نتیجهگیری در دیگر رشتههای انفرادی ازجمله ووشو، کاراته، تیراندازی، تیراندازی با کمان و دوومیدانی باز شود؛ با این حال در رشتههای تیمی توفیقی حاصل نمیشد.
فصل جدید لیگ برتر فوتسال بانوان قرعهکشی شد و تیمهای نامی نو و هیئت فوتبال شهرستان اصفهان حریفان خود را شناختند. نامی نو در گــروه اول با تیمهای پالایش نــفـــت آبــادان، هیئت فوتبال خراسان رضــوی، مـــس کرمان، هیئت فــوتـــبـــال شهــرســتــان رودان، پویندگان فجر شیراز، فرهان ملارد و بوتا پارس ایرانیان و تیم هیئت فوتبال اصفهان در گروه دوم با تیمهای سایپای تهران، شــــرکــــت مـــلــــی حــفـــاری ایـــران، مـــس رفسنجان، رهیاب تهران (پیکان تهران)، پارس آرای شیراز، کیمیای اسفراین و نصر فردیس همگروه شد.
فرزانه فصیحی در مرحله مقدماتی دوی صدمتر المپیک در رده هشتم گروه خود قرار گرفت.
علاقه به هر تیمی یک موضوع کاملا شخصی است و قرار نیست کسی بابت علاقهاش به تیم خاصی مؤاخذه شود؛ اما بازیکنی که بنا به یک قرارداد حرفهای عضو باشگاهی شده، اجازه ندارد برای کریخوانی و آزار و اذیت هواداران باشگاهی که در آن عضویت دارد، هواداری تیم دیگری را دستاویز قرار دهد. این موضوع درباره راضیه جانباز، بازیکن فصل گذشته تیم هندبال بانوان سپاهان، صدق میکند که این روزها با موجسواری روی احساسات هواداران دو تیم مطرح فوتبال کشور، برای خبرسازی آن هم با توسل به مطالب غیرواقعی تلاش میکند.
مدال برنز یکتا جمالی در مسابقات وزنهبرداری قهرمانی جوانان جهان اهمیتی فراتر از کسب یک مدال در یک رویداد بینالمللی داشته و فصل جدیدی در تاریخ ورزش بانوان گشوده است.با توجه به پوشش خاص وزنهبرداری، این رشته در کشورمان فعالیتی نداشت؛ تا اینکه با تلاشهای انجامشده و رایزنیهای صورتگرفته، پوشش ارائهشده از سوی معاونت وزارت ورزش و جوانان مورد تأیید فدراسیون جهانی واقع و پسازآن بهطور رسمی فعالیتهای این رشته در کشور آغاز شد؛ بااینحال عدم شناخت مردم از وزنهبرداری و وجود برخی تصورات درباره خطرناکبودن وزنهبرداری و مضرات آن برای بانوان موجب شده است از این رشته استقبال چندانی صورت نگیرد. بیشتر ورزشکارانی که جذب این رشته شدهاند، بهواسطه شناخت خانوادگی و از طریق دوستان بوده است.
روزنامه اخگر با مقالهای تحت عنوان «زنان جوان شرق محتاج ورزش هستند» که در فروردین 1312 شمسی منتشر کرده بود و ما نیز در ستون (8 اردیبهشت 1400) به آن پرداختیم، سر رشته بحث ورزش بانوان را گشوده اما در شمارههای پس از آن دیگر اشارهای به این موضوع نداشته است. مطلب جالب توجه که در بهار 1312 به امور زنان اشاره دارد، «گاردن پارتی» به گفته اخگر باشکوهی بود که در ستون13 اردیبهشت 1400 شرحی از آن را خواندیم.
خیلی زود سوژه فضای مجازی شد و دربارهاش گفتند و نوشتند و دست آخر هم دیواری کوتاهتر از ورزش بانوان پیدا نکردند. موافق و مخالف از این دیوار بالا رفتند و پایین آمدند و دست آخر ورزش بانوان ماند و تنه نحیفی که بیشتر از موافقت و مخالفت، حمایت میخواهد تا سرپا بماند و نادیدهاش نگیرند. در ماجرای صخرهنوردی در کوه سفید درچه و اتفاقاتی که بعد از آن رخ داد، در حق ورزش بانوان اصفهان بی انصافی شد و واکنشهای احساسی و اظهارنظرهای نسنجیده بعد از آن، تصویری دور از واقعیت به نمایش گذاشت و بهانه این یادداشت، پس از خوابیدن جو ماجرا، دفاع از موجودیت «ورزش بانوان» است که در این ماجرا قربانی شد.
نمیشود از ورزش بانوان حرفی زد و نام خدیجه آزادپور به میان نیاید. بانوی ووشوکار اصفهانی که اولین مدال قهرمانی جهان ووشو را کسب کرد، اما کار بزرگ او قهرمانی در بازیهای آسیایی بود. آزادپور در بازیهای آسیایی گوانگجوی 2010 اولین مدال طلای انفرادی در این رقابتها را به نام خود ثبت کرد تا راه برای عناوین بعدی هموار شود. در روزهایی که در رسانهها کمتر خبری از آزادپور میشنویم، به سراغش رفتیم و با او گفتوگو کردیم.