توسعهمندی در شهری تاریخی همچون اصفهان باید با سنت تاریخی و فرهنگی مردم هماهنگ باشد که در طول دهههای گذشته، نهتنها این هماهنگی رخ نداده، بلکه فشار توسعه سریع و صنعتی موجب شده است به مرور هویت تاریخی مردمان این دیار نیز رو به اضمحلال برود.
برنامه ششم توسعه در حالی تدوین و اجرا شد که فضای کلی کشور و همچنین فضای حاکم بر سیاستگذاری عمومی کشور متفاوت از برنامه قبلی بود. بر همین اساس تفاوتهای مهمی در خطمشیهای برنامه ششم و پنجم قابلتشخیص است.
برنامه پنجم توسعه که با فصل مربوط به الگوی اسلامیایرانی توسعه شروع شد، نتوانست به اهداف خود جامه عمل بپوشاند. مهمترین اتفاقهایی که در سالهای اجرای برنامه پنجم در اصفهان رخ داده است، نشان از این دارد که روی مخرب توسعه بهتدریج در حال آشکارشدن است.
تفاوت بین اهداف برنامه چهارم و آنچه در عرصه عمل اجرا شد، نشان از این دارد که در همه برنامههای اجراشده، بین آنچه سیاستگذاران به ذهن میآورند و تخیل میکنند و آنچه اجرا میشود، فاصلهای وجود دارد که پرشدن آن نیازمند زمانی است که تقریبا دیگر وجود ندارد.
برنامه سوم بر اساس ضرورتها و چالشهای اساسی کشور در سالهای آتی برنامه نظیر جوانی، افزایش سطح اشتغال، افزایش میزان رشد اقتصادی، کاهش تصدیهای دولت، خصوصیسازی، توسعه منابع انسانی و همچنین توسعه فناوری و بهرهمندی از منابع و امکانات کشور تدوین شد.
برنامه دوم توسعه، هم از برنامه قبلی توسعه، یعنی برنامه اول و هم از عملکرد دولت در زمینه خصوصیسازی صنایع و املاک دولتی و آزادسازی منابع مالی و ارزی متأثر شده بود و همین شرایط باعث شد این برنامه با تأخیر به تصویب برسد و یکسال بعد از اتمام برنامه اول، اجرایی شود.
برنامه اول توسعه در فضای پس از جنگ و لزوم بازسازی دفاعی و اقتصادی کشور و همچنین تأمین نیازهای اساسی جامعه نوشته شد؛ بنابراین متأثر از اندیشه و فکر سازندگی کشور در ابعاد مختلف بود.
اجرای برنامههای توسعه و رسیدن به اهداف آن، طی دهههای اخیر جزو راهبردهای بسیاری از کشورهای توسعهیافته شده و کشورهای در حال توسعه یا جهان سوم نیز به تقلید از این کشورها، این برنامهها را جزو راهبردهای اصلی میان مدت و بلندمدت خودشان قرار دادند.
زمانی که سودآوری زیاد به انباشت سرمایه منجر شود، باید سیستم خود را بازتولید کند و به همین منظور، باید خود را «توسعه» دهد. بر همین اساس مفهوم «توسعه» پا به عرصه تاریخ اجتماعی و سیاسی جامعه میگذارد.
سازمانهای بینالمللی با ورود به ظرفیتهای استان اصفهان و بررسی مشکلات ما میتوانند امکانات کشورهای توسعهیافته عضو را برای حل بحرانهایی چون بحران آب، محیط زیست، اشتغال، حملونقل و حتی ازدواج و فرزندآوری بهکار گیرند.
انتقال تجربه، بیان چالشها و روایت راهکارها در حوزه بازآفرینی شهری، محور دومین جلسه شورای سیاستگذاری دبیرخانههای انتقال تجارب بازآفرینی هفت منطقه کشور بود.
«روشهای تأمین مسکن، موانع پیش رو و ارائه راهکار در بافتهای فرسوده» عنوان هشتمین نشست از سلسله نشستهای بازآفرینی شهری بود که به ابتکار «دبیرخانه انتقال تجربیات بازآفرینی منطقه 2 کشور» برگزار شد.