
اجازه تاسیس مدرسههای خارجی در ایران از زمان حکومت مظفرالدین شاه قاجار صادر شد و این طوری بود که «استوارت مموریال کالج» یا دبیرستان «ادب» فعلی و «بهشتآیین» در اصفهان، «مهرآیین» در یزد و «کالج انگلیسیها» در کرمان راهاندازی شدند.

کتاب «تاریخ جلفای اصفهان» از آثار مهم تاریخمحور نگاشتهشده درباره منطقه جلفای اصفهان است که در سالهای 1880 تا 1881 در جلفای اصفهان به طبع رسیده است.

«یک شاخه گل سرخ» یک «مقصد گردشگری» جذاب است که در هفته پیش رو باید به دیدارش نائل شوید و برای این ملاقات هم لازم است به قلب محله جلفای نو، خیابان شهید قندی (مهرداد) رجوع کنید.

هنگامی که شاهعباس به حکومت رسید، کوشید تا ارامنه ساکن ارمنستان را به سرحد ایران کوچ دهد و آن منطقه را از سکنه خالی کند.

وقتی ارمنیان از جلفا در کنارههای رود ارس به پایتخت ایران یعنی اصفهان، کوچیدند، این پرسش همواره با آنان بود که «آیا دوباره به زادگاهشان بازمیگردند؟» واقعیت این است که ارمنیان در شهر اصفهان، کنارههای جنوبی زایندهرود و در دامنه کوه صفه بهتدریج زندگی تازهای آغاز کردند، اندکاندک در بستر مطلوبی که شاهعباس بزرگ برایشان فراهم آورده بود، آرام گرفتند و به پاسخی رسیدند که دیگر بهعقبرفتن بیمعنا بود.

جلفای نو اصفهان، میراثیترین و اصیلترین مقصد گردشگری سال نو میلادی در ایران، این روزها گردشگران بسیاری را به خود جذب کرده است.

شهر اصفهان در طول ادوار گوناگون تاریخی، میزبان مردمانی با ادیان آسمانی متعدد بوده است و پیروان این ادیان در کنار یکدیگر در این شهر زیستی مسالمتآمیز داشتهاند.

ششم اردیبهشتماه امسال، محله جلفای اصفهان پذیرای نمایشگاه عکسی با عنوان «نیمقرن تلاش برای احیای جلفای اصفهان» و نمایش مستند قصه جلفا در محل ساختمان مدرسه فرانسویها (دانشکده هنرهای تجسمی دانشگاه هنر اصفهان) بود که با حضور و سخنرانی مهندس سید محمد بهشتی شیرازی عضو شورای عالی میراث فرهنگی و گردشگری و از رؤسای پیشین سازمان میراث فرهنگی و گردشگری کشور افتتاح شد.

سرزمین ارمنستان از هزاران سال قبل تاکنون یکی از پرتلاطمترین مناطق در طول تاریخ بوده است. حضور در میان چندین کشور بزرگ و قدرتمند، این منطقه را همواره درگیر کشورگشایی و تاختوتاز آنها قرار داده است.

جلفا، اما هنوز این روزها که میشود و آغوشش را برای استقبال از کریسمس باز میکند، زیبایی خود را دارد و پر از تکاپو و صدای زندگی است! یلدا تازه رنگ باخته و دیگر ردپایی از سور و سات بلندترین شب سال نیست. شهر در شلوغی و هیاهو فرو رفته است. این طرف شهر در محله ارامنهنشین اصفهان، اما کریسمس آغاز و مسیح (ع) متولد شده است.

در بین این سه کلیسا که سالیان دراز مأوای شیفتگان حضرت مسیح(ع) بودهاند، سورپ هاکوپ بهلحاظ قدمت اهمیت ویژهای دارد؛ زیرا قدیمیترین کلیسای بهجامانده از روزگار صفوی است. اما اثری از اسپتانوس نیست. بنای هاکوپ به ۱۶۰۷میلادی یا ۱۰۱۶ هجری قمری برمیگردد. درحالیکه کلیسای مریم مقدس که نام مجموعه از او گرفته شده، به چند سال بعد از آن، یعنی ۱۶۱۳ میلادی یا ۱۰۲۲ هجری قمری میرسد و بانی آن نیز «خواجه آوتیک» نام دارد.

چه میشود که یک خیابان میتواند مفاهیمی مانند یک تصویر، یک خاطره، یک عطر یا حتی یک صدا را در ذهن ما زنده کند و میان واقعیت عینی خود با این مفاهیم پیوندی ناگسستنی ایجاد کند؟