آرشیو سرویس محرم
اینجا همه یک قلب‌اند که برای حسین می‌زند
اینجا کسی خودش نیست! کسی فکر مال و مایملکش نیست، مهم نیست چه تحصیلاتی دارد و از کدام طبقه است. کسی به خاطر رنگ و نژاد و تخصص و جایگاه اجتماعی افراد آن‌ها را تکریم نمی کند.
چه خوب است که درخت خانه هم در خدمت حسین(ع) باشد!
تمام بند رخت‌ها پر شده است. چشمم به درخت نخل گوشه حیاط می‌افتد. لباس‌ها را آویزانش می‌کنم. حالا علاوه بر بار خرماهای نرسیده‌اش، بار لباس زائران را هم به دوش می‌کشد. با خودم فکر می‌کنم چه خوب است که آدم درخت خانه‌اش هم در خدمت حسین( ع) باشد!
سودای عاشقی
باید طلبیده شویم. باید دعوت‌نامه را امضا کنند. باید اذن دهند تا بتوانیم قدم از قدم برداریم… باز هم آه می‌کشم و خیره به تصاویری هستم که دلم را آتش می‌زند. حسرت می‌خورم برای سفری که قسمت نشده. برای دیداری که مهیا نشد. برای حرمی که مدت‌هاست دلتنگش شده‌ام.
معجزه عشق
به اربعین رسیدیم. همان شور و شعور جاری، همان عشق و ارادت بی انتها و همان کرامت و معجزه‌ها… خدا را شکر به قدر اربعین‌های هر ساله چشمان ما این وحدت و برادری را می‌بیند.
اصلا حسین(ع) جنس غمش فرق می‌کند
وقتی وارد خانه علی (ع) شد آنقدر خودش را به قنداقه حسین(ع) زد و دورش چرخید تا دوباره بعد از ششصدسال بال‌هایش درآمدند پرواز کرد به آسمان‌ها و فریاد زد: من آزاد شده حسینم…
دل که بی تاب می‌شود
در ورودی درِ دل من، صافی موجود هست که غیر تو را نمی‌پذیرد …دلم تو را طلب می‌کند …غیر تو را خوار می‌شمارد. آری واقعیت این‌گونه است حقیقتی به جز حسین (علیه السلام) حقیقتی فرومایه است…
سربند «یا حسین»
«یاحسین» که از عمق گلویش بیرون ریخت، مردی با عبای سبز و با نوری که از وجودش ساطع می‌شد، روی پیکر دست کشید. نفس‌زنان چشمانش را باز کرد. دخترک به سربند یاحسینش ور می‌رفت.
اینجا هر استکان یک آرزوی برآورده شده است…
دوستی پیشنهاد داد «حالا که بعد از مدت‌ها وسط دهه محرم به اصفهان آمدی، بیا برویم روضه همدیگر راببینیم.» گفتم: «کجا؟» گفت: «منزل بنکدار، ساعت 4 صبح»!
دفائن عقول
از آنجا که ماه محرم پیوندی دیرینه و ناگسستنی با امام حسین (ع) دارد؛ درصدد پاسخ‌دادن به پرسشی هستیم که هر سال در ماه محرم در ذهن برخی از افراد شکل می‌گیرد.
محرمی که قرار بود متفاوت باشد
حالا نزدیک به 20 روز از آن محرمی که به اعتقاد برخی متعلق به رژیم بود، می‌گذرد؛ محرمی که قرار بود با تحریم لباس‌های سیاه و در عوض پوشیدن لباس‌های رنگارنگ محلی مخالفت خودمان را نشان دهیم.
آیین «چهل‌منبری» در اصفهان:
ما برای عرض تسلیت آمده‌ایم
هنوز مردمانی هستند که در ظهر تاسوعا تا پاسی از نیمه‌شب در کوچه‌ها و بازارها قدیمی شهر «نیاز» می‌دهند و شمع‌هایشان را در چهل سقاخانه، حسینیه، تکیه، منبر و هرکجا که روضه‌ای برای حضرت سیدالشهدا برپا شود، روشن می‌کنند.
مروری بر بیم‌ها و امیدهای برنامه «حسینیه معلی»:
در جست‌وجوی قالب ایرانی‌اسلامی
با اصلاحات بیشتر، «حسینیه معلی» این ظرفیت را دارد که به نقطه‌عطفی در برنامه‌سازی ایرانی‌اسلامی تبدیل شود و ارتباط ماندگارتری با بینندگان ایجاد کند و جوهره یک میراث غنی فرهنگی را حفظ کند.
سال اصفهان زیبا
