محمدحسین غفوری، پژوهشگر فلسفه در نشست خوانش متون مشاهیر تختفولاد با نگاهی به کتاب «نقد فلسفه داروین» که روز یکشنبه، ۹مهرماه، به همت مجموعه تاریخی، فرهنگی و مذهبی تختفولاد در حوزه علمیه صدر بازار اصفهان برگزار شد، به بررسی دیدگاههای علامه شیخ محمدرضا نجفی، مؤلف این کتاب پرداخت.
جهانگیرخان قشقایی اگرچه عنوان آیتالله را بر خود نپسندید، حقیقتا آیه خداست؛ نشانهای بر تمامیت اراده الهی و بلندای همت انسانی در مقابل محدودیتهای ساختگی.
وقت آن رسیده که زن را مادر همه زیباییها ببینیم، الگوهایمان را از پستو بیرون بکشیم، به آنها اجازه زینبی و فاطمیبودن بدهیم؛ بهعنوانمثال زندگی و فعالیتهای بانویی همانند بانو امین را برای زن امروزی تبیین کنیم.
انسان، این گوهر آفرینش و اشرف مخلوقات، همواره در طول تاریخ دچار مشکلات جدی در درون خود بوده است؛ یعنی فارغ از مسائلی که در عرصههای اجتماعی گریبانگیر او بوده، مسائلی در درون شخصیت و افکار و عادات و تصمیمهای خود نیز داشته است؛ مشکلات خود با خود.
اگرچه انسان بهعنوان اشرف مخلوقات موجودی است که خلقت و بقا و بازگشت او از خدا و باخدا و بهسوی خداست؛ اما اینکه چگونه بتوانیم خود را بر این حقایق منطبق کنیم و انسان باشیم، بزرگترین راز هستی است.