
برای کسانی که جنبش روایتگریِ آزار جنسی توسط زنان را پیگیری کردهاند، شنیدن اسامی مردانِ شناختهشدهای که روایتهای متعددی -از آزار جنسی گرفته تا تجاوز- راجع به آنها در شبکههای اجتماعی پخش شد دیگر چیز عجیبی نیست. بعضی اسامی مانند آ. آ*** اسامی نبودند که اولین بار باشد مورد اشاره قرار گرفته باشند. بعضی نامها مانند ک. الف که به پژوهش در رابطه با زنان و اقلیتهای قومی و جنسی معروف بود، موجب جاخوردن بسیاری شد و در نهایت در برخی موارد نیز مانند کیوان امام آنچنان قضیه جدی شد که حتی به دخالت پلیس و تشکیل پروندهی قضایی در ایران انجامید. اسامی کم نبودند و غالباً به گوش بسیاریمان آشنا. همین آشنا بودن اسامی و طرفدار داشتنشان باعث میشد تا گروه زیادی از افراد در صحت روایات شک کنند.




این روزها «پادشاه آزادیبخش»؛ لقب محمد بنسلمان، ولیعهد عربستان شده است! پادشاهی که ظاهراً با معیارهای مدرن نمودهایی از آزادی را در اختیار زنان عربستانی میگذارد. این لقب هم مانند بسیاری دیگر از نمونههای آزادیبخشی در خاورمیانه تناقضی عظیم را به دوش میکشد. فعالان زن عربستانی سالها برای به دست آوردن حقوق اولیه خود جنگیدند و برای این مبارزه هزینه دادند و حتی راهی زندان شدند. وضعیتی که با شکنجههای مختلف جسمی، جنسی و روانی همراه بود. از جمله این فعالان، لجین الهذول است.




بیایید دور از تعارفهای معمول و رودربایستی با اینوآن سازمان و فلان و بهمان مسئول، لااقل ما مردم با خودمان صادق باشیم. این یک اشتباه نیست؛ بلکه یک روند است. حذف دختران از جلد کتاب درسی را میگویم. این اتفاق که احساسات عمومی را جریحهدار کرده است، تنها یک رخداد و براثر تصمیم نابهجای یک نفر پشت یک میز نیست؛ بلکه یک ساختار است که به آن فرد اجازه میدهد تا بهسادگی چیزی را تغییر دهد. بیایید ساده از کنارش نگذریم و ابعادش را با هم موشکافی کنیم تا بفهمیم حذف دختران از روی جلد کتاب ریاضی سوم دبستان (و نمونههای مشابهش درباره عکس پسران یا دختران در کتب دیگر) نمایانگر چه چیزی در یک سازوکار کلان است.