به گزارش اصفهان زیبا؛ مطالعه تاریخ دوران دفاعمقدس نشان از تجربههایی دارد که بهراستی میتواند چراغ راه امروز کشور برای قشرهای مختلف؛ اعم از مسئولان، استادان دانشگاه، نخبگان، جوانان و بهطورکلی آحاد مردم باشد.
مسلما آنچه امروز بهعنوان مؤلفههای قدرت و پیشرفت نظام جمهوری اسلامی در حوزههای فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و نظامی بهشمار میرود، نتیجه رویکرد و اقداماتی است که در دورههای گذشته صورت گرفته است.
دراینبین کشور در دوران دفاعمقدس با چالشهایی به لحاظ جنگ تحمیلی، تحریمهای اقتصادی و… روبهرو بود که موجب شد این دوره یک برهه تاریخی خاص بهحساب بیاید.
واکاوی چالشهای این دوران و اقداماتی که برای حل آنها صورت گرفت، میتواند در برونرفت از مسائل و مشکلات فعلی کشور مؤثر باشد.
در حوزه اقتصاد دفاعمقدس به نظر میرسد که بتوان دو مؤلفه را درمجموع بهعنوان نقاطقوت بیان کرد: اول، مشارکت اقتصادی مردم و دوم، استفاده حداکثری از توان ملی برای تأمین نیازهای فنی و مهندسی جنگ.
در خصوص مؤلفه اول، مشارکت مردم در تأمین تدارکات جنگ به شکل پرداختهای نقدی و ارسال کالاهای موردنیاز رزمندگان به جبهههای حق علیه باطل باعث شکلگیری حرکتهای بهیادماندنی شد.
در طول هشت سال دفاعمقدس مردم اصفهان به شکلهای مختلف در تأمین نیازهای جنگ فعالیت داشتند: از اسکان مردمی که از استانهای جنوبی کشور بهسمت مرکز کشور حرکت کرده بودند و تأمین مایحتاج آنها گرفته تا ارسال انواع کمکها به جبههها در قالب خوراک و مواد غذایی، لوازم بهداشتی و تجهیزات پزشکی، وسایل حملونقل و… . در آن زمان استان اصفهان از استانهای شاخص در تأمین نیازهای ضروری جبهه و جنگ شناخته میشد.
مؤلفه دیگری که از نقاط درخشان در حوزه اقتصاد دفاعمقدس بهشمار میرود، شکلگیری جریانی در کشور بود که توانست بر پایه استعدادهای درونی و تلاش جهادی بخش فراوانی از نیاز تسلیحاتی جنگ را تأمین کند.
پیروزی یک کشور در جنگ به عوامل مختلفی بستگی دارد که یکی از آنها، استفاده از تجهیزات جنگی مناسب است. در زمان دفاعمقدس به دلیل تحریمها خرید سلاح و مهمات یکی از چالشهای مهم کشور و دغدغه شبانهروزی مسئولان کشور بود.
یکی از راهکارها رایزنی با کشورهای خارجی برای تأمین سلاح و مهمات موردنیاز بود؛ ولی راهکار دیگری نیز وجود داشت و آن، استفاده از ظرفیتهای داخلی کشور برای تولید و تأمین نیازهای فنی و مهندسی جنگ بود.
در دوران دفاعمقدس اصفهان همانند دیگر ادوار تاریخی توانست بدرخشد و جریانساز باشد. در زمان جنگ تحمیلی رزمندگان و متخصصان اصفهانی با تلاش جهادی توانستند در تولید سلاح و نیازهای لجستیکی جنگ نقش بسزایی داشته باشند؛ بهگونهای که به درخواست مسئولان کشور، اصفهان راهبر دیگر استانها و مناطق کشور برای تولید ادوات بومیسازیشده باشد.
مهمتر از تولید سلاح، آنچه اصفهان در شکلگیریاش نقش بسزایی داشت، ایجاد یک جریان خودباوری در کشور برای تأمین نیازهای کشور بهخصوص در حوزه نظامی بود.
در این خصوص در اصفهان علاوه بر تولید مهمات، نیروی انسانی فنی تربیت شد که توانستند در سالهای پس از جنگ در بسیاری از حوزههای تولیدی و نهفقط نظامی، نماد خودباوری و غرور ملی باشند.
حرکت در مسیر تولید فناوری در سالهای پس از جنگ ادامه یافت؛ بهگونهای که در حال حاضر اصفهان یکی از قطبهای کشور در تولید محصولات فناور و دانشبنیان است؛ دستاوردی که در سال گذشته رئیسجمهور در سفر به اصفهان بر آن تأکید کرد و در خصوص جایگاه تولید فناوری اصفهان در کشور گفت: «اصفهان پایتخت شرکتهای دانشبنیان کشور است.»
این جمله نشان از آن دارد که در سطوح عالی کشور اصفهان همچنان بهعنوان یک مرکز مهم در تأمین نیازهای کشور بهشمار میرود.