جامعه بهگونهای ساماندهی اقتصادی شده است که اگر تا سه سال و یازده ماه پیش به سه گروه زیرخط فقر، روی خط فقر و بالای خط فقر تقسیمشده بودیم، امروز به نوعی یکپارچگی رسیده و تنها به دو گروه زیرخط فقر و خیلی بالای خط فقر تقسیمشدهایم که همه ما در گروه اول وعدهای دیگر در گروه بالای خط فقر قرار دارند که تا چند ماه دیگر جای خود را به گروه دیگری داده تا آنها هم طعم در اوج بودن را بچشند.
البته این بالای خط فقر نشینان مردم تازه به دوران رسیده و عقدهای نیستند که غذا و خانه و لباسشان را در چشم مردم کنند، این بالای خط فقر نشینان مردم شریفی هستند که هرچند سال یکبار جای خود را به دیگران میدهند و خودشان باروبندیلشان را جمع کرده و به آنطرف خطهای مرزی پرواز میکنند.
البته دولت برای ما زیرخط فقریهای پرتوقع هم سنگ تمام گذاشته و مارا به چندین پاراگراف زیرخط فقر فرستاده است، یعنی ازاینجاییکه ما هستیم نه دیده میشویم و نه شنیده؛ پس از حواشی دور هستیم و اگرچه در این نقطه صفر اقتصادی که زندگی میکنیم خیلی از امکانات را نداریم، اما خداراشکر در سلامتیم؛ نه نقرس میگیریم، نه چاقی بیرویه، نه ورود کربوهیدرات اضافه به بدن داریم و نه آهن بدنمان زیاد میشود که خدایی نکرده به سمت اجسام گرانقیمت جذب شویم؛ فقط درگذشته برخی از افراد ذائقه ما را به خوردن موز تغییر داده بودند که آنهم خداراشکر با برنامهریزی گامبهگام رژیم غذایی مسئولان رفع خواهد شد.