به گزارش اصفهان زیبا؛ نماز خواندن مامان مناسک مخصوص خودش را دارد. مادرم هرجای خانه نماز نمیخواند و سفت و سخت معتقد است که باید برای نماز خواندن یک جای مخصوص داشـت و بعدها این مـکان شــفاعت آدمیزاد را میکند.
دوست دارد سر سجاده خودش نماز بخواند و دوسه تا کتاب ادعیه و قرآن کوچک به علاوه چند مدل تسبیح تربت، عقیق و… همیشه داخل سجادهاش هست.
تقریبا همیشه وضو دارد و نمازش را روی صندلی و میز کوچک شمرده شمرده میخواند. تماشای نماز خواندن مامان حال من را خیلی خوب میکند. مثل تماشای نماز خواندن دانشجویان آمریکایی… مادرم در طول زندگی هشتاد سالهاش تقریبا از هیچکسی جز خدا نترسیده؛ درست مثل همین آمریکاییها که دیدنشان باعث میشود حظ کنی و خوشحال بشوی. چه تعبیر قشنگی بهکار برد خانم عطایی، نمازشان درست مثل نماز ظهر عاشوراست.
اما یک تفاوت مهم دارد؛ آنها پشت سر امامشان نماز خواندند اما اینها امام را نمیبینند و لااقل از حضور فیزیکیاش محروماند. عکسشان را که نشان مامان میدهم، میگوید: از کجا معلوم؟ شاید امام زمان (عج) هم یک گوشهای کنار اینها ایستادهاند و مشغول نماز خواندن هستند. امام زمان (عج) که فقط امام شیعهها و مردم ایران و آسیا نیستند.