به گزارش اصفهان زیبا؛ از نظر برخی محققان از جمله یه (2018) شهر هوشمند، شهری است که از نظر توسعه اقتصادی، اجتماعی و زیستمحیطی متعادل باشد و از طریق حکمرانی مشارکتی اداره می شود. شهرها می توانند از طریق خدمات شهرهوشمند، به طور فعال شهروندان را در حکمرانی هوشمند و مشارکتی درگیر کنند. به طورکلی، سیاستمداران شهری در سراسر جهان، سیاست های توسعه اقتصادی خود را با هدف ایجاد زیرساختهای پیشرفته و اجرای طرح های شهرهوشمند انجام می دهند و این امر در فهرست اهداف شهرداری ها به عنوان یک اولویت قرار دارد.
امروزه اکثر کشورها بر این توافق هستند که فناوری به تولید ناخالص ملی بیشتر و دستمزدهای بالاتر در مقایسه با کار مهارتی در سایر کشورها، منجر می شود. به عبارت دیگر، کشور پذیرنده فناوری جدید، ثروت ملی را تحت تاثیر قرار می دهد، چراکه فناوری، تولید کالاها و خدمات را تسریع می کند و در نهایت رشد اقتصادی تسهیل شده و استانداردهای زندگی بهبود می یابد. محققان (ماک و همکاران، 2018) براین باورند که راه میانبر کشورهای فقیرتر با اقتصادهایی با رشد آهسته برای رسیدن به کشورهای ثروتمندتر، از طریق فناوری های پیشرفته است.
شهرهوشمند به روشهای مختلفی تعریف می شود اما یک تعریف کلی شامل پیاده سازی و استقرار زیرساخت های فناوری اطلاعات و ارتباطات برای حمایت از رشد اجتماعی و شهری از طریق بهبود اقتصاد، مشارکت شهروندان و کارایی حکمرانی است. براساس لایه دیجیتالی جدید خدمات شهر هوشمند، شهرها نه تنها هوشمندتر بلکه به نحو بهتری به شهروندان به صورت سیار خدمت می کنند. شهرهای مجهز به پیاده سازی خدمات مبتنی بر فناوری اطلاعات و ارتباطات شاید به عنوان شهرهای برتر نامگذاری نشوند، اما این کار می تواند به خروجی هایی منجر شود که شیوه زندگی بهتر و هوشمندانهتر را برای شهروندان رقم بزند.
به ویژه، شهرهای هوشمند تلاش می کنند تا پایه هایی را برای رفاه اجتماعی- اقتصادی و کیفیت زندگی انسان محور و پایدار ایجاد کنند. به عنوان مثال برنامه های کاربردی فناوری اطلاعات و ارتباطات (مانند:مدیریت سیستم های حمل و نقل هوشمند، منابع طبیعی، انرژی، مدیریت ساختمان، مدیریت آب، آموزش آنلاین و سایر برنامههای کاربردی) که به منظور مراقبت های بهداشتی و ایمنی شهر، ارائه خدمات الکترونیکی و مشارکت بخش عمومی مورد استفاده قرار میگیرد، می تواند به توسعه مدیریت شهری برای پاسخگویی به نیازها و خواسته های شهروندان و تقویت روابط متقابل واقعی بین شهروندان و بهبود زندگی آنها موفق عمل کند. خدمات شهرهای هوشمند می توانند پوشش گستردهتری نسبت به عملیات دولت الکترونیک ارائه نماید.
به گزارش سازمان جهانی استاندارد در مورد شهرهای هوشمند در سال 2014، به عنوان پیش نیازهای توسعه شهرهای هوشمند، پذیرش کاربردهای فناوری اطلاعات و ارتباطات در دولت الکترونیک، شهروندان را قادر میسازد تا با تمام سطوح دولت ارتباط برقرار کنند و کارایی و اثربخشی مشارکت آنها را در حاکمیت بهبود بخشیده و افزایش دهد. از بخش های مختلف دولت الکترونیک که به واسطه خدمات شهرهوشمند به صورت افقی و عمودی ادغام می شوند مانند توسعه سیستم های احراز هویت تراکنش ها و جمع آوری و اشتراک گذاری داده های شهروندان، مشاغل و …، می توان دریافت که شهرها به طور فزاینده ای سهم بزرگی در توسعه خدمات عمومی و خصوصی دارند.
بنابراین، شهرها تنها عامل تعامل برای تاثیرگذاری بر پذیرش و استفاده شهروندان می باشند و درصورتی که خدمات فناوری اطلاعات با مفاهیم نوآورانه عجین شود و حریم خصوصی شخصی را تضمین کند، می تواند شهروندان را به پذیرش و میل به آن سوق دهد.
