به گزارش اصفهان زیبا؛ می‌گویند که فیلم‌ها از تجربه زیسته فیلم‌سازها پدید می‌آیند. عبارتی که درباره هرکسی شاید صدق نکند؛ اما درباره سروش صحت گزاره‌ای کاملا صحیح است. فیلم سینمایی «صبحانه با زرافه‌ها» جدیدترین ساخته کارگردان صاحب‌سبک ایرانی، سروش صحت است. «صبحانه با زرافه‌ها» را می‌توان امتداد مسیر «جهان با من برقص» صحت قلمداد کرد.
صحت در اثر جدید خود، هرچند به‌صورت ناقص اما کاشت‌هایی که در «جهان با من برقص» را داشته، در «صبحانه با زرافه‌ها» برداشت کرده است. هرچند به نظر می‌رسد «صبحانه با زرافه‌ها» کاشتی است که در اثر بعدی برداشت خواهد شد.«صبحانه با زرافه‌ها» اثری است که مستقیما تحت تأثیر تجربه زیسته سروش صحت است. اگر شما هم ویدئوی اخیر مصاحبه فریدون جیرانی را با سروش صحت در یکی از تاک‌شوهای اینترنتی تماشا کرده باشید، می‌توانید به‌طور واضح و مشخصی میان بیهوشی چندساعته رضا (پژمان جمشیدی) و مرگ مجتبی (بهرام رادان) با فوت مادر سروش صحت رابطه مستقیمی برقرار کنید.
همین مواجهه فانتزی با مفهوم عمیقی مانند مرگ باعث شده است که سروش صحت و امیر صفایی در زیرمتن اثر فعلی خواسته یا نخواسته بر کلیدواژه‌هایی همانند اصالت لذت بر هر چیزی، نظریه تنازع بقا، دوست داشتن به شنیدن دروغ و قبول نکردن واقعیت، تأکید بر اصالت جبر و اشاره بر پوچی جهان واقع، تأکید کند و داستان را براساس این عناصر پیش ببرند. همین عوامل باعث شده است که اثر جدید سروش صحت به لحاظ محتوایی تبدیل به یک اثر مرزی شود.«صبحانه با زرافه‌ها» را می‌توان اثری پست‌مدرن دانست که در آن هیچ چیزی حتی مفاهیم مقدسی مانند عشق و مرگ اصالتی ندارند و بر اساس لذت تعریف می‌شوند. شاید به همین دلیل است که جنس مؤنث در این اثر به‌صورت شیء انگاشته شده و براساس لذت‌جویی مردان جلو می‌رود.
پویا (هوتن شکیبا) و رضا تنها مردانی هستند که سعی می‌کنند به مفهوم عشق اصالت بخشند که البته هیچ‌کدام فرجام خوشی در این مسئله ندارند. این فیلم تأکید زیادی بر اماواگر و شاید در زندگی دارد. بخش زیادی از دیالوگ‌ها براساس همین کلمات چیده شده و روایتگر یک جهان مردد و بدون اختیار است.فیلم جدید سروش صحت فارغ از جنبه‌های فنی و تکنیکی و سوای از لحظات کمدی که خلق می‌کند، اثری است در مفاهیم عمیق علوم انسانی و اجتماعی. ورود پویا و شاهین به مراسم عروسی که نسبتی با آن‌ها ندارد و با فضا احساس غریبی می‌کنند و تلاش برای هم‌رنگ شدن با جماعت غریبه را می‌توان به نظریه مارپیچ سکوت نئومان ربط داد. هرچند این دو سعی بر شکستن مارپیچ می‌کنند، در راه شکستن این مارپیچ، داماد مراسم، رضا را نیز وارد فضای تفننی خود کرده و همین عامل باعث وقوع اتفاقات بعدی می‌شود. نظریه تنازع بقا دیگر مفهومی است که در برخی از صحنه‌ها و دیالو‌گ‌های فیلم قابل مشاهده است. نظریه دیگری که شاید صحت خودآگاه یا ناخودآگاه اسم اثرش را با الهام از آن انتخاب کرده، نظریه تکامل داروین است. به‌وضوح در «صبحانه با زرافه‌ها» شاهد آن هستیم که تنها به بعد جسمی و لذات شهوانی انسان توجه می‌شود و خبری از تمایز میان واژه «انسان»و «حیوان» نیست.
