زاینده رود، این روزها حال و هوای عجیب و غریبی دارد؛ رودی که به گورستانی برای میزبانی از انواع و اقسام زبالههای پلاستیکی تبدیل شده است.
«سازگاری با کمآبی» اصطلاحی است که چندسالی میشود موردتوجه کارشناسان حوزه آب قرار گرفته است؛ مفهومی که تأکید دارد بر پذیرفتن شرایط کمآبی و تلاش برای بدترنشدن وضعیت در شرایطی که منابع آب زیرزمینی کاهش یافته و امکان جبران آن وجود ندارد.
با توجه به ارتباط متقابل بخشهای مختلف اقتصاد با یکدیگر اثرگذاری آب بر یک بخش بهطور غیرمستقیم به سایر بخشها منتقل میشود؛ بنابراین هر چه روابط بین بخشهای مختلف اقتصاد گستردهتر و پیوند بین بخشها قویتر باشد، اهمیت آب روشنتر میشود.
توزیع و تقسیم آب از قدیم تاکنون بر طبق قاعده و با متر و معیار مشخص انجام شده است و برای همین هم قوانین مختلفی در این حوزه تهیه و تدوین شده است.
دادههای مرکز ملی اقلیم و مدیریت بحران خشکسالی نشان میدهد که ۶۲ درصد از بارش سال آبی کشور در بیش از ۶ماه اخیر رخ داد که حدود ۱۹ درصد کمتر از شرایط نرمال است.
جریان آب به بستر خشکیده رودخانه زایندهرود اصفهان رسید و چشم نصف جهان را روشن کرد. آب به مدت ۱۰ روز و تا اوایل اسفند ماه در رودخانه زاینده رود جریان خواهد داشت تا کشاورزان شرق اصفهان غلات کشت کنند و در این مدت آب در رودخانه شهر تاریخی اصفهان جاری است. از شامگاه پنجشنبه ۲۰ بهمن ماه خروجی سد زایندهرود با هدف توزیع آب برای کشت دوم پاییزه کشاورزان شرق اصفهان افزایش یافت.