به گزارش اصفهان زیبا؛ چشم‌های تر کشاورزان شرق اصفهان همچنان در انتظار جاری‌شدن زاینده‌رود به این رود مرده خیره است؛ زنان و مردانی که تنها دارایی آن‌ها قطعه‌ای زمین بوده و خشک‌سالی‌های اخیر، سال‌هاست مانع زیرکشت‌رفتن زمین‌های آن‌ها شده است.
یک، دو، سه… شمار سال‌های بی‌آبی دیگر از دست کشاورزان در رفته و تنها مأمن آن‌ها شانه‌های خشک زاینده‌رود شده است.
کشاورزان اصفهانی که از ماه‌ها پیش به‌دنبال اخذ حقابه دست به تجمعاتی زده بودند، روز گذشته نیز دوباره روبه‌روی شرکت آب منطقه‌ای اصفهان تجمع کردند و جاری‌سازی آب در زاینده‌رود از ۲۰ آبان به مدت بیش از یک ماه را خواستار شدند.
چندی پیش بود که خبری مبنی بر جاری‌شدن زاینده‌رود از 20 آبان ماه از قول رئیس سازمان جهاد کشاورزی استان اصفهان در رسانه‌ها منتشر شد تا شاید این خبر مرهمی بر زخم‌های کهنه کشاورزان باشد: «این نوبت سد زاینده‌رود برای کشت پاییزه کشاورزان بازگشایی می‌شود و پیش‌بینی می‌شود آب پس از سه روز به مزارع کشاورزان برسد.»
این اتفاق اما نیفتاد و نه‌تنها کشاورزان آرام نگرفتند که این خبر، نمکی بر زخم‌های آن‌ها شد؛ چراکه این مقام مسئول جزئیاتی در رابطه با بازگشایی آب زاینده‌رود در اواخر ماه جاری اعلام نکرد تا دوباره به نگرانی‌های کشاورزان اضافه شود؛ نگرانی از زیرکشت‌نرفتن همه زمین‌های کشاورزی‌شان یا افت کیفیت و کمیت محصولی که فروش آن، تنها راه گذران زندگی آن‌ها به‌شمار می‌آید.
چشم‌های کشاورزان نگران است
براساس آمار اعلام‌شده از سوی دفتر مطالعات پایه منابع آب، در بازه زمانی ابتدای سال آبی تا بیست‌ودوم مهرماه، حجم آب پشت سد زاینده‌رود به ۴۱۶ میلیون مترمکعب رسیده که برابر ۳۴درصد از حجم سد بوده و نسبت به سال گذشته ۱۸۳درصد افزایش را ثبت کرده است.
حالا اگرچه زاینده‌رود قرار است به‌زودی بازگشایی شود؛ اما کشاورزان نگران این موضوع هستند که این بازگشایی صرفا در یک بازه زمانی کوتاه رخ دهد و دوباره دست آن‌ها را در پوست گردو بگذارد.
عرب‌زاده، کشاورز اصفهانی ، دراین‌باره به «اصفهان زیبا» می‌گوید که دلیل تجمع کشاورزان پس از انتشار خبر بازگشایی زاینده‌رود، نامشخص‌بودن بازه زمانی بازگشایی است: «درست است که خبر بازگشایی زاینده‌رود از سوی مسئولان جهاد کشاورزی اعلام شده؛ اما آن‌ها هنوز نگفته‌اند که آب برای چه مدت قرار است در بستر رودخانه جاری باشد؛ همین موضوع هم کشاورزان را نگران کرده است که پس از کشت، محصولاتشان آب کافی نخورند و کیفیت خود را از دست بدهند. چون بعد از اینکه محصولات کاشته‌شده آب خوردند، نیاز به پی‌آب هم پیدا می‌کنند.»
تأخیر در پرداخت خسارات نیز از دیگر موضوعاتی است که کشاورزان به آن اعتراض کردند: «خسارت عدم کاشت به کشاورزان سال‌هاست که پرداخت نشده و به هر بار به تعویق افتاده است؛ به‌طوری‌که از چهار قسطی که باید به کشاورزان پرداخت می‌کرده‌اند، فقط یک قسط پرداخت شده. کشاورزان چگونه باید به زندگی خود ادامه دهند؟ خرج و مخارجشان را از کجا تأمین کنند؟»
دری که بر یک پاشنه می‌چرخد
اعتراضات کشاورزان، اما تاکنون راه به جایی نبرده و این در همیشه بر یک پاشنه چرخیده است؛ درحالی‌که: «بهترین زمان برای کاشت پاییزه اواخر مهرماه یا نیمه آبان و نهایتا تا اواسط آذرماه است؛ در غیر این صورت، محصول کیفیتی نخواهد داشت. بی‌آبی باعث شده است تا کشاورزان، نتوانند همه زمین‌های خود را زیر کشت ببرند؛ برای مثال کشاورزی که 20 جریب زمین داشته است، با این مقدار آب، فقط می‌تواند دو جریب از آن را کاشت کند. کشاورزی که قبلا یک تن گندم از زمین خود برداشت می‌کرده، اکنون به خاطر بی‌آبی، 300 کیلوگرم گندم برداشت می‌کند.»
به گفته این کشاورز، حداقل برای 28 روز آب باید جاری باشد. قبل از عید و اواسط فروردین نیز دوباره محصولات به آب نیاز دارند. اعتراضات و اشک‌ها و غصه‌های کشاورزان، اما تاکنون فایده‌ای نداشته است و نتوانسته آن‌ها را به مقصود خود برساند.
احمدرضا جعفری، عضو هیئت‌مدیره نظام صنفی کشاورزان شهرستان و استان در گفت‌وگو با «اصفهان زیبا» با اشاره به اینکه کشاورزان به این موضوع اعتراض دارند که چرا بازه زمانی بازگشایی مشخص نشده است، می‌گوید: «برخی از زمین‌ها به آب بیشتر و برخی به آب کمتری نیاز دارند؛ اما حداقل آب باید برای 25 روز جاری باشد تا از میزان خسارت کشاورزان کاسته شود.»
به گفته او، کشاورزان در این سال‌ها خسارت‌های زیادی را به خاطر بی‌آبی متحمل شده‌اند که میزان آن‌ها بسته به مقدار آبی است که در اختیارشان قرار می‌گیرد.
