در میان کارهای فرهنگی که توسط شهرداری انجام میشود، توسعه فرهنگ شهروندی اصلیترین وظیفه شهرداری است. شهر با چالشهای مختلف فرهنگی روبهروست که تنها با ارتقا سواد شهروندی قابلحلاند. در این خصوص با سیدمهدی سجادزاده، مدیر اداره توسعه فرهنگ شهروندی شهرداری اصفهان گفتوگو کردیم.
اعتصاب، همان دستازکارکشیدن است. این کار مربوط به زمانی است که افراد یک مجموعه، نتوانند از راه گفتوگو و طبق قوانین جاری به حقوق و خواستههای خود برسند.
یکی از دردهای مشترک ما زنان که از همان کودکی آن را با خود تا بزرگسالی آوردهایم، هیئت است. یا بهتر است بگویم کیفیت حضور در هیئت.
آنتونیو تابوکی یک تعریف ملیح و بانمک از داستان کوتاه دارد. او میگوید: «داستان کوتاه، رمان تنبلهاست.» داستان کوتاه بهترین قالب برای شروع و تمرین داستاننویسی است.
در این فصل از ویژه نامه به برسی سینمای جشنواره فیلم فجر می پردازیم
شماره جدید ماهنامه بیسیمچی (تیر و مرداد و شهریور) در آستانه چهل و یکمین سالروز بزرگداشت هفته دفاع مقدس با نگاهی ویژه به شهرک دارخوین؛ تنها شهرک رزمندگان لشگر 14 امام حسین (ع) با عنوان «غریبستان» منتشر میشود. به گزارش اصفهانزیبا، در مقدمه پرونده شماره جدید بیسیمچی با موضوع شهرک دارخوین آمده است: «نام شهرک دارخوین شاید برای ما جنگندیدهها آنقدر آشنا نباشد اما بچههای لشگر 14 امام حسین (ع) خیلی خوب این شهرک و تمام خاطراتش را به یاد دارند؛ سرزمینی که اگرچه این روزها اثری از آن نیست و متأسفانه به دست فراموشی سپرده شده است، اما در روزهای داغ جنگ، زنده بود و زندگیها بخشید… .
تولدگرفتن در این شرایط سخت است؛ کرونا، فشارهای اقتصادی، بداخلاقیهای برخی و ترشروییهای عدهای دیگر، آنهم در سرزمین و زمانهای که گاهی عمر ماندگاری روزنامههای حرفهای روزبهروز کم و کمتر میشود؛ اما اصفهانزیبا زنده است؛ چون تکتک اعضای این خانواده سرزنده، پرانگیزه و پرتلاش پای آن ایستادهاند.
آشنایی من با جناب دکتر اخوت از دانشگاه اصفهان آغاز شد، زمانی که تازه از آمریکا بازگشته بودم و در دانشکده زبانهای خارجی ادبیات انگلیسی تدریس میکردم. از پیشینه ادبی ایشان اطلاعی نداشتم، ولی در گفتوگوهای خصوصی بین خودمان به عنوان دو همکار متوجه علاقه ایشان به ادبیات و کار ترجمه و البته بعدها، از حضور مستمرشان در حلقه نویسندگان جُنگ اصفهان با زندهیاد گلشیری و جمع نویسندگان جوانی که در آن فعال بودند، آگاه شدم. با اینکه در مرکز زبانآموزی دانشگاه اصفهان مشغول تدریس بودند و بعدها به مرکز زبان آموزی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان منتقل شده و ادامه خدمتشان در آنجا سپری شد، گرایش شدید ایشان به ترجمه آثار ادبی کلاسیک و بهویژه آثار ویلیام فاکنر و بورخس که زبانی دشوار برای ترجمه دارند، مرا علاقهمند به خوانش کارهای ایشان کرد.
ویژه نامه دوزبانه کنفرانس ملی شهر دوستدار کودک، اصفهان