میرفندرسکی یکی از علمای عصر صفوی بوده و گفته شده که حکیم، عارف، فیلسوف و کیمیاگر بوده است. تحقیقات او عمدتا عرفانی و فلسفی بوده. مواد مهم درسی آن روزگار را هم در مدرس خود تدریس میکرده است.
اگرچه انسان بهعنوان اشرف مخلوقات موجودی است که خلقت و بقا و بازگشت او از خدا و باخدا و بهسوی خداست؛ اما اینکه چگونه بتوانیم خود را بر این حقایق منطبق کنیم و انسان باشیم، بزرگترین راز هستی است.
میرفندرسکی فقیه و حکیم بارزی بود که در فلسفه مشاء صاحبنظر بود و این خود بهخوبی مرزبندی او را با صوفیانی که فلاسفه را تکفیر میکنند، نشان میدهد.