امروز در هفته دوازدهم لیگ سپاهان و پرسپولیس در نقشجهان مصاف میکنند.
مادربزرگم گفته بود هر وقت دلت از همهجا گرفت و فکر کردی دنیا به آخر رسیده، برو میدان نقشجهان پیش درشکهها و به درشکهچی بگو من میخواهم با اسب سپید آرزوها پرواز کنم.
تهمانده آفتاب روی حجرههای طبقه بالای نقشجهان افتاده. ابرهای تازه تزریقشده توی آسمان لول میزنند.
یکی از مهمترین راههای شناخت مردمان یکخطه، نگاه به بروز سبک زندگی آنها در جلوههای هنری و آیینی است.
در هفتههای پایانی لیگ بیستوسوم خرابی چمن ورزشگاه نقـشجهان گلایههایی را از سوی کادر فنی و بازیکنان تیم سپاهان و تیمهای دیگری که در این زمین بازی میکردند، به همراه داشت؛ با این حال در دیدار مرحله پلیآف لیگ نخبگان آسیا این مسئله بیشتر به چشم آمد و خبرساز شد.
کمتر از یک هفته دیگر تیم فوتبال سپاهان بهعنوان نماینده کشورمان باید سهشنبه شب اولین بازی خودش در مرحله پلیآف را در مقابل الشباب امارات برگزار کند و به همین خاطر تمرینهای نماینده فوتبال ایران در اردوی ترکیه درحال برگزاری است تا سپاهان با شرایطی خوب بتواند در برابر حریف اماراتی خودش به میدان برود.
تیم فوتبال سپاهان که با سختترین قرعه در مرحله یکهشتم نهایی لیگ قهرمانان آسیا مواجه شده، در حالی امشب در دیدار رفت این مرحله از تیم الهلال عربستان پذیرایی میکند که نتیجه بهدستآمده در این مسابقه، نقش تعیینکنندهای در شناخت تیم برتر مجموع دو بازی خواهد داشت.
نگرانیها در خصوص وضعیت گذر آقانجفی همچنان ادامه دارد. باید توجه داشت که تصمیمها و اقدامات نهادهای متولی همچون شهرداری در رابطه با این گذر در حافظه شهر اصفهان ثبت شده و در آینده از آن به نیکی یا بدی یاد خواهد شد.
بازارهای سنتی ایران غالبا دارای فضاهایی متنوع و با کاربریهای مختلف ساخته میشدند؛ همچنین متناسب با اقلیم منطقه در انواع فضاهای سرپوشیده، روباز، مکث و حرکت با خرد معماری ایرانی بنا میشدند. بازارها ازجمله فضاهای شهری تجاری بهحساب میآمدند که هر قسمتی از آن اتفاق تجاری خاص انجام میشده است و بستر دادوستد و تجارت را فراهم میکردهاند. بهعلاوه بازارهای ایران مرکز تمام فعالیتهای اقتصادی شهرهای مهم بوده و از طریق دادوستد موجب ارتباط بین مناطق مختلف میشده است. بازارهای سنتی، این شریان اقتصادی شهر، شامل چندین عنصر معماری هستند که عبارتاند از راستهبازار، تیم، تیمچه، خانباز، کالانباز، سرا، دالان، رسته، چهارسوق، چهارسو و… بوده است.
اگر آثار و ابنیه تاریخی اصفهان زبان داشتند چه میگفتند؟! امروز چه حرفی برای گفتن داشتند و از دیروز چه میگفتند؟! «درددل آثار تاریخی اصفهان» عنوان مجموعه مطالبی به قلم نوروز جمشاد است که در سال 1344 در روزنامه اصفهان به چاپ میرسید. این مطالب حاوی دادههای بسیار جالب و ارزشمندی راجع به اوضاع شماری از آثار و ابنیه تاریخی اصفهان است که از زبان خودشان به قلم این طنزنویس نقل میشود. اصفهان بود که قلم طنز و زیبایی داشت او در دهه چهل و پنجاه، در روزنامههای اصفهان بهخصوص روزنامه «اصفهان» که به مدیریت امیرقلی امینی انتشار مییافت، قلم میزد و عموما مطالب طنز مینوشت.
وقتی صحبت از میراث میشود، شاید خیلیها فکر نکنند که یک «سردر» چقدر میتواند نقش مهم و کلیدیای در تاریخ داشته باشد و ذهنها مخصوصاً در اصفهان معطوف به مساجد و خانههای تاریخی و کاخها و تالارها میشود، اما یک «سردر» گاهی میتواند بیشتر از یک بنا یا حتی یک محله و شهر، اهمیت پیدا کند. در متن پیش رو چند نکته مهم تاریخی را درباره «سردر قیصریه» اصفهان با شما در میان میگذاریم.
وقتی گذارم به بلوار هشتبهشت میافتد و تندیس علیاکبر خان اصفهانی را میبینم، گویی در هوایی نفس میکشم که رایـحههـایـش از جـانـب مـیـدان نقشجهان وزیدن گرفته است، البته نه نقشجهان خسته و رنجورِ امروزی که هر گوشهاش غمها دارد، بلکه میدانی در میان آمالمان که هر سویش غبار از تن برگرفته است و بازی رنگ و نقش و نور میان گنبدهای دو مسجد شگرف آن جلوهنمایی میکند و صدای یورتمه اسبان، شور و هیجان تماشای چوگان را در فضایش طنینانداز کرده و قوس بر فراز قیصریهاش میدرخشد و نامداران سپاهان در میان حجرههای این نقاشیِ شگرف بر کاغذ و چوب و فلز و بومِ زندگی نقش خاطره میزنند و شاهعباس از فراز عالیقاپو سر تکان میدهد.