مادر مربی، پسر فوتبالیست

در فوتبال امروز اصفهان که بازیکنان بومی کمتر فرصت دیده‌شدن و درخشش پیدا می‌کنند، محمدحسین اسلامی خوش‌شانس بود که با تأیید مهدی تارتار در پیش فصل لیگ بیست‌ویکم از امید ذوب‌آهن به تیم بزرگ‌سالان راه یافت و البته با نمایشی که در جمع گاندوهای اصفهانی داشت، جواب اعتماد کادر فنی را داد. زهرا محمدی، مادر محمدحسین از مربیان فوتسال و فعالان فوتبال بانوان اصفهان است و در روزهایی که به نام مادران مزین شده، به سراغ او که مادر سه فرزند است رفتیم تا هم درباره پدیده فوتبال ذوب آهن و هم شرایط فوتبال استان گفت‌وگویی داشته باشیم. زمانی که با محمدی تماس گرفتیم، درگیر امتحانات دانشگاه بود تا گفت‌وگو با سوال مرتبطی آغاز شود.

سپاهان در مسیر میان‌بر!

جام حذفی یک مسیر میان‌بر است و یک تیم با کسب پنج برد می‌تواند جام قهرمانی و سهمیه آسیایی را کسب کند؛ از این رو برای تیم‌هایی که از فتح جام در لیگ برتر ناامید شده‌اند، جام حذفی بهترین گزینه است.

چرا آمدند؟! چرا رفتند؟!

اگر دلیل آمدن و رفتن احسان پنشنبه به تیم ذوب‌ آهن را فهمیدیم، لابد دلیل آمدن و رفتن بیدوف را هم متوجه می‌شویم. شاید هم هیچ‌وقت نفهمیم. همان‌طوری که نگفتند مرتضی خراسانی، امیر شبانی، امیرمحمد پناهی و بابا محمدی در فصل گذشته با چه استدلالی جذب ذوب آهن شدند و در میانه فصل هم در لیست مازاد قرار گرفتند.

بازگشت امیدوارانه تاوارس به اصفهان

تیم ذوب آهن که هفته گذشته یک امتیاز از اهواز و در تقابل با تیم فولاد خوزستان به ارمغان آورده بود، در خانه برابر تیم صنعت نفت به تساوی دست یافت تا مهدی تارتار بابت از دست رفتن دو امتیاز تیمش گلایه مند باشد.

تساوی در سایه اشتباهات

هرچند مهدی تارتار، سرمربی تیم فوتبال ذوب‌آهن، در مصاحبه تلویزیونی پس از بازی تیمش در برابر صنعت نفت عنوان کرد که دلیل اصلی نتیجه‌نگرفتن نماینده فوتبال اصفهان پیشنهادهای ۴۰میلیاردی تیم‌های تهرانی و ازبین‌رفتن تمرکز بازیکنانش بوده است، ولی شکی نیست که ذوب‌آهن بعد از کسب چند نتیجه خوب در هفته‌های گذشته در برابر صنعت نفت مغرورانه بازی کرد و نزدیک بود تاوان این مدل بازی را هم بدهد.

پرسه در خاطرات مردی که با خنده در فوتبال سر می برید:

من اشتباهی بودم

می‌خندد، جواب خیلی سؤال‌ها را با خنده می‌دهد، می‌گوید: وقتی انتقاد می‌کردند، برای اینکه لجشان را در بیاورم، می‌خندیدم. می گویند در فدراسیون فوتبال با خنده سر می‌برید.

جام جان ندارد

هزار جام هم ارزش یک جان را ندارد؛ یک نفر از بین ما رفت؛ یک نفر فوتبال‌دوست جانش را بر سر عشقش گذاشت و رفت؛ ما ماندیم و هزاران مسابقه‌ای که می‌بینیم و ده‌ها جامی که احتمالا تیم‌های اصفهانی بالای سر می‌برند اما او دیگر نیست.