به گزارش اصفهان زیبا؛ بازهم هفته‌های پایانی شهریور و بازار خریدهایی که داغ می‌شود؛ از کیف و کفش مدرسه تا مداد و پاک‌کن‌هایی که هزار رنگ و طرح متنوع پیدا کرده‌اند. اینکه ببینیم چنین تنوعی خوب است یا بد، به نفع خانواده‌هاست یا بیشتر جیب تولیدکنندگان را پر می‌کند، بحث‌های اقتصادی است که متخصصان خودش را می‌طلبد؛ اما اینکه ببینیم در حال حاضر دقیقا وضعیت این بازار چطور است، مسئولیت متولیان حوزه فرهنگی است.
اینکه واقع‌نگرانه به بازار این روزهای لوازم‌التحریر نگاه کنیم و تنوع‌طلبی و تا حدودی مصرف‌گرایی را جزو ماهیت جدیدش بشناسیم، همان چیزی است که واکنش مناسب را در پی دارد؛ مثل حرکتی که بیش از یک دهه از آغاز آن می‌گذرد و امروزه اگرچه همچنان فراگیر نشده، اما بخشی از نیاز بازار را پاسخ‌گو بوده و درحال‌توسعه است: تولید نوشت‌افزارهای ایرانی‌اسلامی. درباره اینکه لوازم‌التحریر علاوه بر رفع نیازهای تحصیلی، نقش مهمی در جامعه‌پذیری دانش‌آموزان و آشنایی آن‌ها با فرهنگ اصیل ایرانی دارد، زیاد گفته شده است و به نظر می‌رسد دیگر دلیلی بر اثبات این موضوع نیست. آنچه اکنون مسئله ماست، وضعیت امروز این بازار نوظهور توأمان اقتصادی و فرهنگی است. به عبارتی شفاف‌تر، پرسش ما این است: باوجوداینکه شهر اصفهان شش سال سابقه برپایی نمایشگاه نوشت‌افزار دارد و بعد از تهران، باسابقه‌ترین استان است، چرا امسال اثری از این نمایشگاه نیست؟ آیا بستر دیگری برای عرضه لوازم‌التحریر ایرانی در سطح شهر وجود دارد؟
قیمت‌گذاری محصولات نمایشگاه‌های نوشت‌افزار ایرانی منطقی یا سلیقه‌ای است؟
سال گذشته بود که هم‌زمان با برگزاری ششمین نمایشگاه نوشت‌افزار ایرانی با عنوان «ایران‌دوست» با مهدی کلانتری، متولی این نمایشگاه در اصفهان و عضو هیئت‌مدیره مجمع مراکز تولید و توزیع نوشت‌افزار اسلامی‌ایرانی، به گفت‌وگو نشستیم؛ اما در آخرین روز برگزاری نمایشگاه خبر تعطیلی و پلمب این نمایشگاه خبرساز و با واکنش منتقدان مواجه شد. حال که امسال این نمایشگاه برپا نشده است و خبری از عرضه نوشت‌افزارهای ایرانی نیست، بار دیگر با مهدی کلانتری به گفت‌وگو نشستیم و جویای دلیل شدیم. او در گفت‌وگو با «اصفهان‌زیبا» از دلیل تعطیلی نمایشگاه می‌گوید: «دلیل یا شاید بهانه‌ای که با تمسک به آن، سال گذشته نمایشگاه ایران‌نوشت تعطیل و پلمب شد، گران‌فروشی بود. انتظاری که قانون‌گذاران اصفهانی از ما داشتند این بود که محصولاتمان را با سود 5درصد به فروش برسانیم؛ درشرایطی که هزینه مالیات و حمل‌ونقل و مواردی از این قبیل، قطعا بیش از درصدی بود که از ما انتظار داشتند. چنین نحوه قانون‌گذاری مختص اصفهان است و آن‌هم فقط برای نمایشگاه تولیدات ایرانی؛ چراکه در هیچ شهر دیگری انتظار چنین اعداد و ارقامی را از برپاکنندگان نمایشگاه ندارند و ازطرفی در اصفهان هم برخی مراکز زنجیره‌ای فروش لوازم‌التحریر نزدیک به 100درصد روی اجناسشان می‌کشند. مسئله این است که متولیان این حوزه قدرت انتخاب مردم را در نظر نمی‌گیرند. فکر می‌کنند اگر ما هر قیمتی روی محصولاتمان بگذاریم، بازهم مردم خرید می‌کنند؛ درحالی‌که مصرف‌کننده در لحظه خرید به‌طور آنلاین قیمت سایر فروشگاه‌ها را بررسی می‌کند و بعد از مقایسه، حاضر به خرید می‌شود و شما شاهد صف‌های طولانی صندوق در نمایشگاه هستید.»
اصراری به برگزاری نمایشگاه نداریم؛ نوشت‌افزارهای ایرانی را خودتان عرضه کنید
کلانتری در ادامه از نخستین روزهای تولید نوشت‌افزارهای ایرانی می‌گوید: «آن اوایل که کار را شروع کرده بودیم، خواستیم که تولیداتمان در مغازه‌ها عرضه شود؛ ولی گفتند چنین محصولاتی متقاضی ندارد و به فروش نمی‌رود. گفتیم پس اگر به فروش نمی‌رود، بگذارید نمایشگاهی برپا کنیم. شما که می‌گویید فروش ندارد؛ پس بازاری هم کساد نمی‌شود. همان موقع با برگزاری نمایشگاه هم مخالفت شد؛ به‌نوعی می‌خواستند جلوی هرگونه عرضه را چه در مغازه و چه در نمایشگاه بگیرند. بالاخره نمایشگاه را برپا کردیم و همان‌طور که شاهد بودید، اتفاقا با استقبال مردم هم مواجه شد.»
او با اشاره به عدم امکان برپایی نمایشگاه نوشت‌افزارهای ایرانی در اصفهان خواستار عرضه محصولات ایرانی است و اظهار می‌کند: «بعد از اینکه سال گذشته نمایشگاه دچار چنین مشکلاتی شد و پرونده آن هنوز هم باز است، طبیعتا امسال امکان برپایی نمایشگاه را نداشتیم؛ بااین‌حال گفتیم اشکالی ندارد؛ مهم این است که محصولات ایرانی هم در کنار کالاهای وارداتی و بعضا قاچاق، در دسترس مردم باشد و حق انتخابشان را سلب نکنیم؛ به همین خاطر پیشنهاد روز اولمان را دوباره مطرح و تکرار کردیم که اصراری برای برگزاری نمایشگاه نداریم. گفتیم از میان مراکز فروش لوازم‌التحریر سطح شهر خودتان تعدادی را انتخاب کنید که محصولات ایرانی‌اسلامی آنجا توزیع شود؛ حتی به مغازه‌ها هم محصول نمی‌دهیم؛ صرفا به مسئولان، برندهای موجود در کشور را که نوشت‌افزار ایرانی تولید می‌کنند، معرفی می‌کنیم تا از بین آن‌ها محصولاتی را خریداری کنند؛ ما هم تبلیغاتش را به‌عهده می‌گیریم و این مراکز را به‌عنوان شعبه‌های فروش محصولات ایرانی‌اسلامی به مردم معرفی می‌کنیم؛ ولی این پیشنهاد هم موردقبول قرار نگرفت. متأسفانه بعضی قانون‌ها و تصمیم‌گیری‌های سلیقه‌ای در اصفهان باعث شده است در یک جامعه ایرانی‌اسلامی، محصولات ایرانی‌اسلامی بــرای خرید در دسـترس مردم قرار نگیرد.»
آن‌طور که مهدی کلانتری، عضو هیئت‌مدیره مجمع مراکز تولید و توزیع نوشت‌افزار ایرانی می‌گوید، محصولات این مجموعه علاوه بر اینکه امسال در نمایشگاهی ارائه نشده، در بازار برای کسبه نیز عرضه نشده است و به گفته او، سایر تولیدکنندگان نیز فرصتی برای توزیع محصولاتشان پیدا نکرده‌اند. اینکه آیا به گفته کلانتری، برخوردهای سلیقه‌ای باعث فقدان محصولات ایرانی با هویت بصری ایرانی‌اسلامی در بازار اصفهان شده یا برخوردهای صورت‌گرفته قانونی بوده، موضوعی است که متولیان این حوزه ازجمله اتاق اصناف استان اصفهان موظف به پاسخ‌گویی است؛ اما مسئله مهمی که نباید از آن غفلت کنیم، این است که به هر دلیلی این اتفاق افتاده و ثمره آن نبود نوشت‌افزارهای ایرانی در سبد خرید دانش‌آموزان اصفهانی است که به‌هیچ‌عنوان تکرار آن در سال‌های آینده پذیرفتنی نیست.
