سلطه زبان رسمی مانعی برای زنده‌ماندن روایت ایرانی است

به گزارش اصفهان زیبا؛ نویسنده و پژوهشگر زبان و ادبیات فارسی، در رویداد «وطن پارسی» که در حوزه هنری اصفهان برگزار شد، بیان کرد:

روایت ایرانی در دل زبان مردم زاده می‌شود و نه از متون رسمی و بخشنامه‌ها.

زهیر توکلی افزود: زبان فارسی باید روایتگر زیست اقوام و مردم باشد و صرفا ابزاری برای بیان رسمی و خشک نباشد.

زبان فارسی؛ بستر تفکر و حافظه فرهنگی ایرانیان

توکلی با تأکید بر اهمیت زبان فارسی گفت: این زبان فقط وسیله ارتباط نیست؛ بلکه بستر تفکر، حافظه تاریخی و تجربه‌های ایرانیان است.

او تصریح کرد: استمرار فرهنگی هویت ایرانی در طول تاریخ، مدیون زبان فارسی بوده است که جهان‌بینی و روایت ایرانیان را شکل داده است.

فاصله میان زبان رسمی و زبان زندگی

این پژوهشگر با انتقاد از فاصله موجود بین زبان رسمی و زبان مردم اظهار کرد: یکی از مشکلات کنونی، جدایی زبان رسمی از زبان زندگی روزمره مردم است.

او خاطرنشان کرد: در بسیاری از رسانه‌ها و ساختارهای اداری، زبان رسمی با زبان واقعی مردم

متفاوت است و این باعث دور شدن مردم از بیان خودشان شده است.

زبان معیار؛ زبانی که با آن زندگی کنند

توکلی درباره مفهوم زبان معیار توضیح داد: زبان معیار باید زبانی باشد که مردم آن را قبول داشته و در آن زندگی کنند،

نه زبانی که صرفا بر اساس قواعد خشک و دستوری تنظیم شده باشد.

به گفته او، زبان معیار از تجربه‌های زندگی مردم شکل می‌گیرد و نباید به چارچوب‌های غیرقابل انعطاف محدود شود.

زبان فارسی؛ روایتگر هویت اقوام ایرانی

این شاعر خاطرنشان کرد زبان فارسی هرگز رقیب زبان‌های قومی نبوده،

بلکه زبان اقوام مختلف ایرانی مانند بلوچ، کرد، ترک و عرب را در خود جای داده و روایت کرده است.

او تأکید کرد:

برای حفظ زبان فارسی به عنوان زبان هویت ایرانی، باید از سلطه زبان رسمی خشک خارج شده و ظرفیت‌های روایتگری آن را بازیابیم.

بازگشت به زبان مردم؛ کلید حفظ روایت ایرانی

توکلی گفت: برای حفظ و احیای روایت ایرانی، باید به زبان مردم بازگردیم و از زبان رسمی خشک فاصله بگیریم.

زبان فارسی باید زبان شعر، داستان، طنز، خاطره و ترانه باشد تا بتواند زنده و پویا باقی بماند و با مردم ارتباط واقعی برقرار کند.