میتوان روی ظرفیتهای تاریخی اصفهان برای برندسازی کار و در این زمینه بازاریابی کرد. علاوه بر این، اصفهان از قابلیتهای جغرافیایی نیز برخوردار است.
در کمال تأسف، مطالعات بازاری درزمینه بازار داخلی و مطالعاتی درباره بازارهای صادراتی هدف انجام نشده است؛ به همین دلیل از نیاز گردشگران آگاهی لازم وجود ندارد تا متناسب با آن، تولید محصولات صنایعدستی انجام شود.
اصفهان استانی صنعتی است که صنایع مستقر در آن هم منجر به آلایندگی و هم منجر به تغییرات جمعیتی اصفهان شدهاند؛ تا جایی که مهاجران از سایر شهرها به اصفهان آمدهاند.
صادرات مؤلفهای تأثیرگذار بر استفاده بهینه از ظرفیتهای تولیدی صنعت سنگ است؛ درواقع با شکلگیری تقاضای بینالمللی میتوان ظرفیتهای بدون استفاده و راکد در این بخش را به کار گرفت و نقدینگی را در واحدهای تولیدی سنگ به جریان انداخت.
اصفهان پیشتر تکسوار عرصه صادرات فرش دستبافت بود که هیچ یک از مدعیان به گرد پایش نرسیده و توان ایستادگی در مقابلش را نداشتند؛ اما حالا بسیاری از مقاصد صادراتی را از دست داده و کشورهایی همچون ترکیه و پاکستان گوی رقبت را از تجار فرش اصفهانی ربوده اند. در این شرایط مطالعه و تحقیق برای شناختن بازارهای جایگزین نیز آنطور که باید و شاید انجام نمیشود.