
هوا که رو به غروب میرود، حیاط مسجد اعظم حسینآباد حال وهوای دیگری پیدا میکند.

در محله حسینآباد، هیئتی ریشهدار و پرشور، صدها سال است که عشق به اهلبیت را در دل مردم زنده نگه داشته است. هیئت حضرت سجاد، با سابقهای که به دوران صفویه بازمیگردد، امروز کانونی مذهبی برای همدلی و وحدت مردم این محله است.

حسینیه و دارالقرآن شهدای حسینآباد در محله حسینآباد اصفهان، پایگاهی فرهنگی و اجتماعی با پیشینهای غنی از همت مردمی و رهبری روحانیون محلی است.

کتابخانه مسجد امام محمدباقر(ع) محله شاهزید مانند بوستانی کتابخوانها را دورهم جمع کرده، نهتنها برای مطالعه که کانونی زنده و پویا برای رشد فرهنگی کودکان و نوجوانان محله است.

هنگامی که سایههای عصر بر بازار سنگینی میکند، طبق هماهنگی قبلی وارد مغازه خیاطی در خیابان بیسیم میشوم. نور زردرنگ لامپِ مغازه خیاطی، سایههای بلند و دراز قیچیها و چرخخیاطیها را بر دیوارهای مغازه همچون تابلوی نقاشیِ زندهای نمایان کرده است.

در قلب محله پرجنبوجوش نقشجهان، مسجدی نهتنها مأمن نمازگزاران، بلکه پناهگاهی برای کسانی است که روزی در چنگال سیاهی اسیر بودهاند.

در میان انبوهی از صداها و سبکهای رنگارنگ مداحی، برخی چنان میدرخشند که گویی نور ایمان و ارادت به ائمه معصومین، هنرشان را جاودانه کرده است

در میان بازار پرجنبوجوش میدان امامعلی(ع) و خیابان هاتف اصفهان، مجموعه مسجد شعیا و امامزاده اسماعیل(ع) با قدمتی متعلق به دوره سلجوقی و صفوی، همچون نگینی فراموششده در میان انبارهای تجاری و مغازهها محاصرهشده است.

سایههای غروب دهم تیرماه آرامآرام روی دیوارها میخزد و من برای دیدار و گفتوگو با پدر و مادر شهید حامد مشکاتی وارد کوچه ۲۷ و سپس خانهشان میشوم. پرچمهای اباعبدالله الحسین(ع) و حجله قرمزرنگ با عکس بزرگی از شهید و عکس کوچکتری از عموی شهیدش، در میانه حیاط جلب توجه میکند.

اینجا هوا پر از عطر دلنشین ذکر و دعاست. سایههای غروب، آرامآرام بر دیوارهای مسجد قمربنیهاشم آفاران میافتد و صدای تکاپوی عاشقانه، آسمان محله آفاران را رنگین میکند.

رضا صادقیان، فرمانده پرانرژی پایگاه بسیج حمزه سیدالشهدا مسجد قمربنیهاشم آفاران، با خوشرویی و اشتیاق و عشق به خدمت، روایتگر تلاشهای جمعی اهالی مسجد و پایگاه است

در دل اصفهان، میان کوچههای پیچدرپیچ محله نارون (شمسآباد سابق)، خانهای قدیمی با دیوارهای خشت و گلی ایستاده است؛ دیوارهایی که بوی خاک و صدای زمزمههای عاشقان حسین(ع) را در خود نگهداشته است. اینجا نهفقط یکخانه، بلکه خیمهای است که هرسال با فرارسیدن محرم، زمزمههای حسینیاش به نوای سوگواران تبدیل میشود.