خانواده بهمثابه مهمترین بنیاد اجتماعی بشری، عنصر اساسی در پیشرفت و موفقیت یک ملت محسوب میشود و سعادت هر جامعهای، منوط به نیکبختی خانوادههای آن جامعه است.
الهه سادات بدیع زادگان/ در دنیای کنونی اخبار جنگ و درگیریهای مسلحانه در جهان، بهطورمداوم در رسانهها بازتاب پیدا میکند. این اخبار، نهتنها احساسات بزرگان را تحت تأثیر قرار میدهد؛ بلکه بر روان کودکان نیز اثرات منفی بهجای میگذارد.
در صدر فرایند تعلیموتربیت عوامل و مؤلفههای بسیاری نقش دارند. برای سپریشدن این فرایند به بهترین شکل ممکن لازم است هر یک از مؤلفهها بهخوبی نقش خود را ایفا کنند.
تربیت و مهیا کردن کودک برای انجام تکالیف عبادی، یکی از مهمترین وظیفههای والدین محسوب میشود. آیات و احادیث فراوانی بهصراحت به انجام این مسئولیت مهم اشاره کرده است که بر وجوب یا استحباب تربیت دینی در محدوده احکام و مسائل مورد ابتلای فرزندان دلالت دارد؛ مثلا از آیه ششم سوره تحریم چنین برمیآید که وظیفه تربیتی برای والدین، امری ملزم و واجب است.
امروز روز ملی کودک نامگذاری شده است که این اهمیت سلامت آنها را میرساند. بنابراین توجه به کودکان بسیار ضروری است.
اگر سری به بازار بزنید، از دیدن قیمتهای نجومی لوازمالتحریر، کیف، کفش و روپوش مدارس، دود از سرتان بلند میشود.
نهتنها معماری بیرونی ساختمان مؤسسه معرفت رنگوبوی ایرانیاسلامی داشت؛ بلکه داخل آنهم فرشهای دستبافت قرمزرنگ ایرانی پهن شده بود.
هر چند کنترل کودکان در فضای مجازی مشکل است، اما نکاتی بدین منظور وجود دارد که به آنها محمد صابری، نویسنده و مدرس ارزیاب اشاره میکند:
همه ما با مفهوم دولت آشنا هستیم؛ اما زمانی که بخواهیم این مفهوم مهم را به فرزند کمسنوسال خود آموزش دهیم دچار سردرگمی میشویم و سؤال برایمان پیش میآید که از کجا باید شروع کنم و چطور میتوانم با او درباره دولت صحبت کنم؛ بهنحویکه برایش واضح و قابلفهم باشد؟
احتمالا شما هم تابهحال با این صحنه در مهمانیها و دورهمیها مواجه شدهاید، صحنهای که مادر از فرزندش میخواهد اسباببازیهایش را به کودکان دیگر هم بدهد؛ اما کودک وسایلش را به خودش محکم میچسباند، گریه میکند و باعث میشود دیگر بچهها نیز اشک بریزند.
از قدیمالایام رسم بوده که میگفتند بهتر است خانمها کمی از پولی را که از همسرشان میگیرند، برای روز مبادا جایی پنهان کنند یا بچهها قلکهای سفالی را از پولهایی که از پدرشان میگرفتند، پر میکردند و در روز موعود آن را میشکستند تا ببینند چقدر پسانداز کردهاند.
پولتوجیبی خاطرهای شیرین بود که در کودکی به ما احساس بزرگی میداد. مقداری پول از والدین میگرفتیم و وقتوبیوقت به مغازههای اغذیهفروشی سر کوچه میرفتیم و با چندرغاز پولی که داشتیم، هرچه میخواستیم میخریدیم. دار و ندارمان را میدادیم و مابقی پول را به دفتر نسیه فروشنده میسپردیم تا در فرصت دیگری با والدینمان تسویه کند.