
از خیابان نشاط وارد هشتبهشت غربی میشوم تا به چهارراه ملک برسم. اواسط ضلع شرقی خیابان ملک شمالی بنایی است که نام انگورستان ملکالتجار را بر خود دارد.

در میانه شهری که امروزه تمامی کوچه پس کوچههای قدیمیاش به هم راه پیداکرده و بزرگ شده، گاهی دردانهای میان این همه راه و شاهراه پیدا میشود که اگر از کسی سراغش را بگیرید، حتم بهیقین با تردید و کمی سر به هوا راهش را نشانتان خواهد داد.

زندگی ما در اصفهان به مادی ها گره خورده است. هر روز صبح که پشت پنجره برگ های درخت چنار حاشیهاش، دلبری می کند یا وقتی برحسب اتفاق مسیرمان از کنارشان می گذرد، یادمان می آورد که چه با قدرت ولی مهربان شهر را به هم دوخته اند.

یکی از مهمترین زنان خیّر اصفهان، مادر شاه سلطان حسین بود که مجموعه مدرسه چهارباغ، بازارچه بلند و کاروانسرای شاه عباس از اصلیترین یادگارهای اوست.

اصفهان در قامت یکی از قدیمی ترین مراکز شهری ایران، بنای تاریخی و باستانی کم ندارد؛ اما در دوران معاصر یکی از بناهای بسیار مهم سیاسی و اجتماعی اصفهان، در محور تاریخی دولتخانه صفوی واقع شده است.

پل خواجو همسایهای دارد که در ابتدای پارک مشتاق واقع شده و مهجور است؛ بنایی که میتواند یک مقصد گردشگری به خصوص برای علاقهمندان تاریخ و باستانشناسی باشد و البته برای آنان که قلبشان برای ایران و مخصوصا اصفهان میتپد!

؛ باد سرد پاییز سال 1135 هجری قمری که در کوچه پس کوچه های جلفا می پیچد، انگار خبر شومی را با خود خانه به خانه می برد. سپاهیان محمود افغان پشت دروازه های اصفهان خیمه زده اند و پایتخت نیمه جان صفویه، در میان غوغای قحطی و مصیبت، روزهای آخر مقاومت را پشت سر می گذارد.

موزه تاریخ طبیعی اصفهان که در حقیقت یادگاری از نزدیک به ۴۰ سال زحمات شبانهروزی استاد برجسته زمینشناسی مرحوم دکتر محمدعلی جعفریان است، در اسفند سال ۶۷ با مساعدت شهرداری اصفهان در اختصاص تالار تیموری به او گشایش یافت.

اجازه تاسیس مدرسههای خارجی در ایران از زمان حکومت مظفرالدین شاه قاجار صادر شد و این طوری بود که «استوارت مموریال کالج» یا دبیرستان «ادب» فعلی و «بهشتآیین» در اصفهان، «مهرآیین» در یزد و «کالج انگلیسیها» در کرمان راهاندازی شدند.

از بصره تا اصفهان صد و هشتاد فرسنگ باشد.

درحالیکه در بسیاری از کشورهای اسلامی، سفرهای گردشگری در ماه مبارک رمضان کاهش مییابد و نوعی رکود در صنعت توریسم دیده میشود، این ماه اما برای شهرهایی با پیشینه فرهنگی و تاریخی غنی، نظیر اصفهان، شاید بتواند فرصتی برای معرفی ظرفیتهای فرهنگی و توسعه ارتباطات جهانی به شمار رود.

تیمور لنگ با وجود آنکه از نیش متلکهای خادم اصفهانیاش در امان نبود، از بودن و گفتوگو با او لذت میبرد و همیشه او را با خود همراه داشت.